Ξεκαθάρισαν τα πράματα. Θα γίνονται παράπλευρες συνομιλίες με σκοπό να γίνουν κεντρικές συνομιλίες. Στις παράπλευρες μπορεί να υπάρξουν παράπλευρες απώλειες, αλλά ο Νίκος Χριστοδουλίδης διαβεβαιώνει ότι δεν συντρέχει λόγος ανησυχίας.
Διότι, λέει, «κανένα ΜΟΕ το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως υποδομή ή να αξιοποιηθεί ως ενίσχυση επιχειρηματολογίας για άλλη μορφή λύσης του Κυπριακού – και αναφέρομαι προφανώς στα δύο κράτη – δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό».
Κατάλαβες; Πού να καταλάβεις αστοιχείωτε! Δεν διαθέτεις μυαλό με την πολιτική περιπλοκότητα που απαιτούν οι περιστάσεις. Πρόσεξε τι γίνεται. Μέχρι τον Ιούλιο θα γίνονται συνομιλίες για ΜΟΕ, ο Τατάρ θα συνεχίσει να προσπαθεί να τα αξιοποιεί ως υποδομή για τα δύο κράτη κι ο Χριστοδουλίδης θα προσπαθεί να το αποφύγει. Η Ολγκίν θα έρθει να βοηθήσει να συντονιστούν αυτά τα βήματα προς την ίδια κατεύθυνση. Είναι αδύνατο αλλά θα προσπαθήσει. Κι αυτό θα είναι (δόξα σε ο θεός) κινητικότητα.
Η ουσία, λοιπόν, που χειροκροτούν όλοι οι σοφοί πολιτικοί μας, είναι να υπάρχει αυτή η κινητικότητα μέχρι τον Ιούλιο. Μετά τον Ιούλιο θα είναι και ο Αύγουστος των διακοπών, θα περιμένουμε και τον Τατάρ να πάει σπίτι του να έρθει άλλος, θα πάνε και οι μεσολαβητές στη βάση τους και ο «μοναδικός στόχος επανέναρξης των συνομιλιών στη βάση του συμφωνημένου πλαισίου», θα μπει σε αναμονή. Αλλά, αυτό δεν έχει σημασία. Σημασία έχει μόνο η κινητικότητα. Γι΄ αυτό και μου φάνηκε κάπως ενθουσιασμένος ο Πρόεδρος μετά τη χτεσινή συνάντηση. Διότι, υπήρξαν θετικά αποτελέσματα προς την κινητικότητα. Από τα έξι βήματα έγιναν τα τέσσερα, λέει. Φυσικά, αν γίνονταν πράγματι τα τέσσερα βήματα θα ήταν τελειωμένη πριν το Πάσχα η ιστορία.
Συμφώνησαν στη σύσταση Τεχνικής Επιτροπής για τη Νεολαία. Αυτό μόνο. Τόσες επιτροπές συστάθηκαν και λειτουργούν επί χρόνια, αυτήν ειδικά χρειαζόταν πενταμερής στη Γενεύη και συνομιλίες επί συνομιλιών για να τη συστήσουν. Αλλά, ας είναι. Τα άλλα; Ε, τα θέματα περιβάλλοντος θα τα συζητήσει η Τεχνική Επιτροπή Περιβάλλοντος, την αποκατάσταση των κοιμητηρίων θα την δει η Τεχνική Επιτροπή για τα Μνημεία και για την αποναρκοθέτηση θα ανταλλάξουν οι διαπραγματευτές ποια σημεία επιθυμεί η κάθε πλευρά. Και μετά βλέπουμε.
Αυτά μπορείς να τα πεις και βήματα για το θεαθήναι, αλλά εμείς θα τα λέμε βήματα προόδου για να νιώθουμε καλύτερα. Α, και να μην ακούμε τι λέει ο Τατάρ και να απογοητευόμαστε. Μόνο τους εαυτούς μας να ακούμε. Διότι, αυτός ο ξεροκέφαλος επέστρεψε στα κατεχόμενα και μια καλή κουβέντα δεν είπε. Ούτε καν για τα οδοφράγματα. Παρότι ο Πρόεδρο, όπως δήλωσε, «έγινε ουσιαστική συζήτηση» στη συνάντηση και «εξήγησα το πόσο σημαντικό για μας είναι και το θέμα του Πυροϊου – Αθηένου και το θέμα των Κοκκίνων». Ο Τατάρ δεν κατάλαβε τίποτα. Όπως δήλωσε, επιμένει ο φίλος του ο Χριστοδουλίδης «σε διελεύσεις τράνζιτ, κι εμείς είπαμε πως για διάφορους λόγους αυτό δεν μπορεί να γίνει».
Το άλλο σοβαρό βήμα είναι το ηλιακό πάρκο εντός της νεκρής ζώνης, που θέλει να το χρηματοδοτήσει και η ΕΕ. Αυτό συζητείται από τον καιρό του μεγάλου Κασουλίδη, δεν είναι καινούργιο. Έβαζαν πάντα διάφορους όρους οι Τούρκοι. Παλιά δεν ήθελαν να κάνει τις μελέτες το Ινστιτούτο Κύπρου, αλλά και κάποιο «υπουργείο» του καθεστώτος. Τώρα, ο Τατάρ θέλει λέει για την ηλεκτρική ενέργεια που θα παράγεται να υπάρχουν δύο παροχές, μία για τη νότια Κύπρο και μία για τη βόρεια. Απευθείας. «Πρέπει οπωσδήποτε να μεταφέρουμε το μερίδιό μας απευθείας στην δική μας αρχή ηλεκτρισμού», λέει.
Ενώ υπάρχει σύνδεση του συστήματος και ανταλλάσσουν ηλεκτρισμό οι δυο οργανισμοί, αυτό της νεκρής ζώνης δεν το θέλει μέσω του διασυνδεδεμένου συστήματος, το θέλει απευθείας. Διότι, λέει, «εφόσον στην Κύπρο υπάρχουν δύο ίσες πλευρές, δύο ίσοι λαοί, δύο χωριστές δομές, γιατί να μην υπάρχουν και δύο παροχές;». Έλα ντε! Οι δύο παροχές ηλεκτρισμού είναι το πρόβλημα κι εμείς νομίζουμε πως το πρόβλημα είναι η κατοχή.
Άντε να βρεις άκρη! Σοβαρομιλούν, όμως, οι δικοί μας. Υπάρχει πρόοδος! Πάμε καλά. Πάμε για την επανένωση και την απελευθέρωση.
