>>… η Ελλάδα αποδεικνύεται ότι είναι μια χώρα όπου το εξωφρενικό μπορεί να συμβεί και να βγάλει την κυρία Κωνσταντοπούλου Αξιωματική Αντιπολίτευση, γιατί όχι και Πρωθυπουργό. Ναι, σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, έχει σκαρφαλώσει στην 2η θέση, με ένα ποσοστό αποδοχής κοντά στο 11%. Μιλάμε για μία-δύο έρευνες, που εκπονήθηκαν εν θερμώ, μέσα σε μία κατάσταση ηλεκτρισμένη λόγω των συλλαλητηρίων για τα Τέμπη.
>>Έρευνες που καταγράφουν τάσεις στιγμής, με δείγμα πενιχρό, στο οποίο οι περισσότερες απαντήσεις δόθηκαν από νεότερες ηλικίες, που αυτήν την περίοδο είναι στα ντουζένια τους. Πώς παθαίνει αμόκ με το κάθε τι όλο το σύστημα, πραγματικά με ξεπερνά. Από τα ΜΜΕ, μέχρι και τα ίδια τα κόμματα και τους διάφορους «πολιτικούς αναλυτές», πλέουμε σε πελάγη απολύτου χάους, επιθετικών αντιπαραθέσεων, χωρίς σοβαρά επιχειρήματα, και μόνο με φωνές άναρθρες μέσα σε μια τεράστια πολιτική και επικοινωνιακή φούσκα.
>>Ίσως είναι χρήσιμο να θυμηθούμε τον βίο και την πολιτεία της συγκεκριμένης πολιτικού, που παραλίγο να ρίξει την Ελλάδα στα βράχια. Ήταν λίγο μετά το κίβδηλο-γελοίο δημοψήφισμα του Τσίπρα, στο οποίο ένα συντρηπτικό ποσοστό πείστηκε ότι μπορούμε να πούμε «Όχι» στην δανειακή σύμβαση των εταίρων μας, χωρίς επιπτώσεις μάλιστα. Η κωλοτούμπα του Τσίπρα ήταν μνημειώδης. Και διδάσκεται πια σε τμήματα Πολιτικής Διαχείρισης ως ιδανική συνταγή αυτοκτονίας.
>Αμέσως, δόθηκαν οδηγίες στον τότε Υπουργό Οικονομικών, Ευκλείδη Τσακαλώτο, που γνωρίζει και άπταιστα αγγλικά, απόφοιτος και καθηγητής της Οξφόρδης, να μεταβεί εκείνος στις Βρυξέλλες και να διαπραγματευτεί κάτι καλύτερο από το να μας πετάξουν έξω από την ΕΕ. Πριν αναχωρήσει για Βρυξέλλες νωρίς την επόμενη μέρα, υπήρχε στη Βουλή (της οποίας προέδρευε η Ζωή), μία προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση για το θέμα αυτό σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών.
>Ήταν η πιο θυελλώδης και πιο μακρά σε διάρκεια συνεδρία που παρακολουθήσαμε ποτέ. Πέρασαν τα μεσάνυχτα, και κανείς δεν ησύχαζε. Μόνο ο κακομοίρης ο Τσακαλώτος έλεγε κάπου-κάπου, «θα χάσω το αεροπλάνο, ρε παιδιά». Ευτυχώς δεν το έχασε. Ευτυχώς πήγε στις Βρυξέλλες και μπήκε σε μία θυελλώδη συζήτηση που, μία πέταγε την Ελλάδα έξω από την ΕΕ, και μια έλεγε «ας το συζητήσουμε κι άλλο». Την κατάληξη την ξέρουμε. Γλυτώσαμε την κλωτσιά, αλλά φορτωθήκαμε και άλλο ένα Μνημόνιο, το οποίο ακόμα πληρώνουμε. Σε σύγκριση όμως με το να βρεθούμε εκτός (που ήταν και η γραμμή της Κωνσταντοπούλου), χαλάλι και αυτό!
Αυτό, ακόμα το υπερασπίζεται η Πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας. Την φιλοξένησα στην εκπομπή μου πριν από κάποιους μήνες, και έλεγε ακριβώς αυτό: κακώς δεν υπερασπιστήκαμε το «Όχι» του ελληνικού λαού. Τυπικά, είχε δίκιο! Ουσιαστικά και πρακτικά, αγοράσαμε την παραμονή μας στην ΕΕ, επειδή το δικό της κόμμα έστειλε τους Έλληνες στο πιο αλλόκοτο και ακαταλαβίστικο δημοψήφισμα που έγινε ποτέ. Τώρα, στο ίδιο μήκος κινείται πάλι. Ποντάροντας για μία ακόμη φορά, όχι στις πολιτικές θέσεις που πρεσβεύει, αλλά στο θυμικό του Έλληνα, που ακόμα παθιάζεται με εκείνο που νομίζει ότι πρεσβεύουν ο Αθανάσιος Διάκος, ο Κολοκοτρώνης, και ο Παλαιών Πατρών Γερμανός.
>>Η Ζωή, Πρόεδρος της Βουλής τότε, δεν δέχτηκε την τούμπα του Πρωθυπουργού της, και αποστασιοποιήθηκε.
