Η ανατροπή- εξπρές του καθεστώτος Άσαντ, που δεν είχε προβλεφθεί, αιφνιδίασε, δυσκολεύει τον οιονδήποτε να προβεί σε εκτιμήσεις για το τι θα γίνει στην Τουρκία, με τις καθημερινές διαδηλώσεις. Τις καθημερινές διαμαρτυρίες χιλιάδων πολιτών για τη σύλληψη του δημάρχου Κωνσταντινούπολης, Εκρέμ Ιμάμογλου από το καθεστώς Ερντογάν.
Η Τουρκία είναι ένα αυταρχικό καθεστώς διώξεων και φυλακίσεων. Ένα καθεστώς ετσιθελισμού και επιβολής των πολιτικών του, εντός και εκτός Τουρκίας. Πρόκειται για μια χώρα, στην οποία διεξάγονται εκλογές, αλλά προφανώς και δεν μπορούν να θεωρούνται και οι πλέον αδιάβλητες. Δεν υπάρχει εν πολλοίς δημοκρατία.
Ο Ερντογάν, τόσα χρόνια στην εξουσία, έχει διαμορφώσει ένα καθεστώς και ένα σύστημα, που για να αλλάξει πρέπει να ξηλωθεί άρδην. Προφανώς και η σύλληψη Ιμάμογλου ήταν η αφορμή για να ξεσπάσουν διαδηλώσεις, αναδεικνύοντας τη δυσαρέσκεια των πολιτών. Το ζητούμενο είναι οι διαδηλώσεις να μην περιοριστούν στην Κωνσταντινούπολη αλλά να οργανώνονται και σε άλλες πόλεις. Αυτό θα σημαίνει κλιμάκωση των αντιδράσεων, που θα προκαλέσουν ενδεχομένως αναταράξεις στην Τουρκία. Το ζητούμενο είναι οι διαδηλώσεις να στοχεύουν στην ανατροπή του συστήματος δημιουργώντας προϋποθέσεις για να μπει η χώρα σε τροχιά δημοκρατίας και ελευθερίας.
Για να μην δημιουργούνται, ωστόσο, ψευδαισθήσεις, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, το Ρεπουπλικανικό Λαϊκό Κόμμα, δεν εκφράζει οτιδήποτε το προοδευτικό και σίγουρα σε ό,τι αφορά την εξωτερική πολιτική, που μας ενδιαφέρει περισσότερο, ως Κύπρος και Ελλάδα, δεν αναμένεται ότι θα αλλάξει οτιδήποτε, σε περίπτωση που θα αναρριχηθεί στην εξουσία. Υπενθυμίζεται ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης κατηγορεί την Κυβέρνηση Ερντογάν ότι είναι «υποχωρητική» στο Κυπριακό και στα ελληνοτουρκικά. Υπενθυμίζεται, μεταξύ άλλων, η δήλωση του προηγούμενου ηγέτη του κόμματος της αντιπολίτευσης, Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, ο οποίος ανέφερε πως εάν κέρδιζε τις εκλογές θα έκανε πόλεμο με την Ελλάδα για να «ανακαταλάβει 18 νησιά του Αιγαίου». Ο Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου ζητούσε από τον Ερντογάν να προσαρτήσει την Κύπρο, να αρπάξει νησιά της Ελλάδος. Το 2023, όταν είχε εκλεγεί ο νυν αρχηγός του κόμματος, Οζγκιούρ Οζέλ, η πρώτη πολιτική του πράξη ήταν να επισκεφθεί τον τάφο του πρωθυπουργού της εισβολής, Μπουλέντ Ετζεβίτ, στο Κρατικό Κοιμητήριο. Μπροστά στον τάφο του Ετζεβίτ, είπε πως «βρισκόμαστε ενώπιον ενός μεγάλου πολιτικού άνδρα, ο οποίος έθεσε τέλος στις θηριωδίες στην Κύπρο κατά τη διάρκεια της θητείας του ως πρωθυπουργός». Ο Οζέλ δηλώνει θαυμαστής των Ετζεβίτ και Ντενκτάς.
Αλλά και ο Ιμάμογλου δηλώνει περήφανος για δράσεις προγόνων του κατά μειονοτήτων στην Τουρκία.
Προφανώς για ευνόητους λόγους μας ενδιαφέρει τι διαδραματίζεται στην Τουρκία. Παρακολουθούμε τα όσα συμβαίνουν καθώς με τον έναν ή τον άλλο τρόπο πολύ πιθανόν να επηρεάσουν την Κύπρο, την Ελλάδα. Χωρίς, ωστόσο, ψευδαισθήσεις για το τι θα συμβεί στην περίπτωση, που το Ρεπουπλικανικό Λαϊκό Κόμμα, εκτοπίσει από την εξουσία τον Ερντογάν, που ειρήσθω εν παρόδω, αποδεικνύεται… σκληρό καρύδι.
Άλλωστε όλοι θυμούνται τις αφέλειες που διατυπώνονταν σε Ελλάδα και Κύπρο για τον «προοδευτικό» Ερντογάν, ο οποίος «μόλις θα έλεγχε το κατεστημένο», θα εδραιωνόταν στην εξουσία, θα προχωρούσε σε λύση τόσο στο Κυπριακό και τα ελληνοτουρκικά. Έλεγξε την εξουσία, έγινε ο ίδιος κατεστημένο και όχι μόνο άλλαξε αλλά έχει σκληρύνει την πολιτική του και διαμόρφωσε πιο ξεκάθαρες επεκτατικές πολιτικές. Έχει θέσει τάμα, να επεκτείνει τα σύνορα της Τουρκίας, να την καταστήσει μεγαλύτερη και το πράττει τούτο με τις πολιτικές του. Έχει διαμορφώσει μια πολιτική, που δεν αναμένεται να ανατραπεί από τον όποιον διάδοχό του καθώς αυτή είναι η στρατηγική της Τουρκίας διαχρονικά. Η διαφορά είναι πως ο Ερντογάν έχει διαμορφώσει βήματα υλοποίησης της πολιτικής αυτής και έχει καταστήσει πιο ορατή την εφαρμογή της.
