ΒΑΘΑΙΝΕΙ η πολιτική κρίση στην Τουρκία. Οι συλλήψεις, οι διώξεις πολιτικών αντιπάλων του Τούρκου Προέδρου, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και της κυβέρνησης του προκαλεί αναταράξεις. Ιδιαίτερα όταν στους συλληφθέντες είναι και ο δήμαρχος Κωνσταντινουπόλεως, Εκρέμ Ιμάμογλου, ο οποίος είναι ο βασικός αντίπαλος του Ερντογάν ενόψει των προεδρικών εκλογών, που είναι προγραμματισμένες να γίνουν το 2028.
Η ΣΥΛΛΗΨΗ, λοιπόν, του Εκρέμ Ιμάμογλου, έχει δημιουργήσει εσωτερική πολιτική αναταραχή, η οποία δεν αναμένεται να τελειώσει σύντομα. Η τουρκική κοινωνία είναι βαθιά διχασμένη. Δεν είναι τούτο σημερινό αλλά διαχρονικό. Τα τελευταία χρόνια, ωστόσο, φαίνεται πως τούτο το στοιχείο, το διχαστικό, είναι πιο έντονο.
ΟΙ ενέργειες του καθεστώτος Ερντογάν είναι βαθιά αντι- δημοκρατικές. Αυτές οι συμπεριφορές, της εξουδετέρωσης των πολιτικών αντιπάλων, δεν έχουν καμία σχέση με τη δημοκρατία και τις αρχές που διέπουν ένα ευνομούμενο κράτος. Ένα κράτος, που στρέφεται προς την Ευρωπαϊκή Ένωση και προσβλέπει στην ένταξή του. Γνωρίζει πως δεν μπορεί να ενταχθεί αλλά προφανώς επιδιώκει στενότερη σχέση. Μια σχέση, που δυσκολεύεται να είναι στενή και μόνιμη, με τέτοιες συμπεριφορές από πλευράς του καθεστώτος Ερντογάν.
Ο ΡΕΤΖΕΠ Ταγίπ Ερντογάν δεν άλλαξε τώρα. Πάντα ήταν αυταρχικός και απόλυτος. Πάντα επιστράτευε αντιδημοκρατικές αρχές καθώς η ιδεολογία του στηρίζεται στον επεκτατισμό και την επιβολή. Ένα καθεστώς δεν μπορεί να είναι δημοκρατικό, να στηρίζεται σε αρχές διεθνούς δικαίου και παράλληλα να έχει επεκτατικές βλέψεις κατά τρίτων κρατών. Αυτό είναι ξεκάθαρο.
ΤΑ όσα διαδραματίζονται στο εσωτερικό της Τουρκίας σαφώς και επηρεάζουν και ζητήματα, στο διεθνή χώρο, όπως είναι το Κυπριακό και τα ελληνοτουρκικά. Αυτό προκύπτει και από το γεγονός ότι μάλλον δεν θα πραγματοποιηθεί το προγραμματισμένο για την 8η Απριλίου, Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας Ελλάδος- Τουρκίας.
ΤΗΝ ίδια ώρα, είναι πρόδηλο πως θα πρέπει να υπάρξει έντονη και κατηγορηματική αντίδραση της διεθνούς κοινότητας. Η αντιδημοκρατική συμπεριφορά του καθεστώτος της Άγκυρας αφορά και τη διεθνή κοινότητα, πρωτίστως την Ευρωπαϊκή Ένωση, που θα πρέπει να επανεξετάζει συνεχώς τις σχέσεις με την Άγκυρα. Καθώς η Ένωση δεν μπορεί να μην αντιδρά και να έχει σχέσεις με ένα κράτος που υιοθετεί αντιδημοκρατικές πολιτικές και παραβιάζει με τις πράξεις του το κράτος δικαίου. Πέραν τούτου, είναι σαφές πως η σταθερότητα στην Τουρκία αφορά και με την ευρύτερη περιοχή. Τούτο είναι σαφές, γι αυτό και παρακολουθούμε από κοντά τα τεκταινόμενα.
