ΕΙΝΑΙ σημαντικό να διαμηνύεται προς κάθε κατεύθυνση πως στην Κύπρο δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές οι τουρκικές αξιώσεις και οι προσπάθειες επιβολής, νομιμοποίησης των κατοχικών δεδομένων και τετελεσμένων. Η πρόταξη των ελληνικών θέσεων, οι οποίες συνάδουν με το διεθνές δίκαιο, είναι αναγκαία και επιβαλλόμενη, σε ένα κόσμο που αλλάζει συνεχώς υποβαθμίζοντας το προφανές. Την εφαρμογή, δηλαδή, του Διεθνούς Δικαίου και των αρχών της δημοκρατίας και της ελευθερίας.
ΣΑΦΕΣΤΑΤΗ απάντηση στις τουρκικές κι άλλες μεθοδεύσεις σε βάρος της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι αυτή που δόθηκε από τον πρέσβη της Ελλάδος στη Λευκωσία, Ιωάννη Παπαμελετίου, στο μήνυμα του με αφορμή την επέτειο της επανάστασης της 25ης Μαρτίου 1821. Ο Έλληνας πρέσβης επισήμανε πως «δεν νοείται λύση του Κυπριακού δια της πλαγίας νομιμοποίησης των τετελεσμένων της κατοχής. Η παρανομία δεν παράγει δίκαιο και συνεπώς, δήθεν «οράματα» για «δύο κράτη» στην Κύπρο, «κυριαρχική ισότητα» και «ισότιμο διεθνές καθεστώς» όχι μόνο λειτουργούν αντιπαραγωγικά, αλλά θέτουν σε κίνδυνο τα ίδια τα θεμέλια της διεθνούς έννομης τάξης που, δυστυχώς, απειλούνται σήμερα και αλλού. Η διασφάλιση της εδαφικής ακεραιότητας, της ανεξαρτησίας και της κυριαρχίας όλων των κρατών, καθώς και ο σεβασμός του διεθνούς δικαίου και του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών αποτελούν πυλώνες της εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδος, κορυφαία προτεραιότητα της οποίας είναι το Κυπριακό».
ΑΥΤΗ η πολιτική ακολουθείται από Αθήνα και Λευκωσία. Αυτή τη θέση πρόβαλαν στην πρόσφατη άτυπη Πενταμερή Διάσκεψη για το Κυπριακό, στη Γενεύη και δεν άκουσε μόνο η κατοχική πλευρά, που συνήθως κωφεύει, αλλά και ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών και ο εκπρόσωπος της Βρετανίας, που θεωρούνται εκφραστές του Διεθνούς Δικαίου.
ΕΙΝΑΙ πρόδηλο ότι η θέση της ελληνικής πλευράς είναι αυτή που εκφράζει το Διεθνές Δίκαιο. Προτάσσει και προβάλλει το αυτονόητο, το οποίο ωστόσο, δεν αποδέχεται η τουρκική πλευρά. Αυτή είναι μια πραγματικότητα, την οποία ζούμε από το 1974 και εντεύθεν. Η τουρκική πολιτική στέκεται σταθερά απέναντι από το Διεθνές Δίκαιο. Επιχειρεί να το ακυρώσει και να το αντικαταστήσει με μια δική της αντίληψη και προσέγγιση πραγμάτων. Αυτή την θεώρηση των πραγμάτων, όπου ο ισχυρός επιβάλλει την πολιτική του και επιχειρεί να εδραιώσει την διαχρονική πολιτική της Άγκυρας σε βάρος του ελληνισμού και όλων των άλλων γειτονικών χωρών της Τουρκίας.
ΠΡΕΠΕΙ να υπενθυμίσουμε πως Ελλάδα και Κύπρος είναι κράτη-μέλη της Ε.Ε. και πυλώνες σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή κι αυτό το αναγνωρίζουν όλοι πλην της κατοχικής Δύναμης. Πρέπει να υπενθυμίσουμε προς τους διάφορους τρίτους, ότι αυτή την πολιτική πρέπει να στηρίζουν χωρίς ουρές και «συμβιβαστικές» φόρμουλες.
