Όπου υπάρχει καπνός, υπάρχει και φωτιά. Στην καθημερινότητα το γνωμικό δεν ισχύει πάντοτε, στην πολιτική όμως επαληθεύεται απείρως συχνότερα.
Όταν, προ ημερών, η θεωρούμενη ως εκφραστικό όργανο της Χεζμπολάχ εφημερίδα «Αλ Άχμπαρ» έγραψε ότι η Αίγυπτος είχε αποδεχθεί πρόταση των Αμερικανών για τη μεταφορά 500.000 – 700.000 κατοίκων της Γάζας στο Σινά, το Κάιρο έσπευσε να διαβεβαιώσει ότι αυτό που φάνηκε δεν ήταν καπνός και πως σίγουρα δεν υπήρχε καμία φωτιά. Η αλήθεια; Κάπου στη μέση, όπως συχνά συμβαίνει.
Το Κάιρο δεν είχε αποδεχθεί. Ακόμα. Ούτε και σήμερα αποδέχεται όμως η πρόταση ήταν υπαρκτή το ίδιο και ο αριθμός. Αν και το Κάιρο σίγουρα θα διάλεγε κάποιο άλλο ουσιαστικό ή έστω θα πρόσθετε ένα ουδόλως θετικό επίθετο. Αν δεν την έλεγε «εκβιασμό», θα μπορούσε να την περιγράψει ως «κάκιστη», «απαράδεκτη» ίσως και κάτι χειρότερο. Θεωρητικά. Διότι πρακτικά δεν μπορεί.
Χθες ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, Μοχάμεντ μπιν Ζαγέντ, πραγματοποίησε ένα ο ταξίδι – αστραπή στο Κάιρο όπου και συνάντησε τον Αιγύπτιο Πρόεδρο Άμπντελ Φατάχ αλ Σίσι.
Είχε προηγηθεί συνάντηση του ηγέτη των ΗΑΕ με τον Ντόναλντ Τραμπ με την εξαγγελία μιας αστρονομικής επένδυσης των ΗΑΕ στις ΗΠΑ, ύψους 1.4 τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Γιατί πήγε ο μπιν Ζαγέντ στο Κάιρο; Όπως αφέθηκε να διαρρεύσει, πήγε εκεί για να μεταφέρει ένα τελεσίγραφο του Ντόναλντ Τραμπ στον Αιγύπτιο ηγέτη.
Η Αίγυπτος έχει να επιλέξει. Είτε να συναινέσει στο αμερικανικό σχέδιο με αντάλλαγμα πολλών δισεκατομμυρίων σε βοήθεια αλλά και την ανάθεση των οικισμών που θα χτιστούν με επιπρόσθετα – πολλά – δισεκατομμύρια σε Αιγυπτιακές εταιρείες, είτε να χάσει ίσως και το σύνολο της αμερικανικής βοήθειας η οποία επίσης είναι τεράστια ειδικά εάν μιλάμε για το στρατιωτικό κομμάτι.
Η Αίγυπτος, η δεύτερη πιο κοντά στη πτώχευση χώρα στον κόσμο, έχει ένα χρέος μαμούθ και γνωρίζει καλά ότι δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς την αμερικανική βοήθεια. Για την ακρίβεια, η χώρα μπορεί να επιβιώσει, ο αλ Σίσι και οι μη ισλαμιστικές δυνάμεις είναι που δεν μπορούν. Το Κατάρ ευχαρίστως θα την ενίσχυε εάν οι ισλαμιστές ανέτρεπαν τον αλ Σίσι. Και άλλη πηγή για χρήμα δεν υπάρχει.
Οι Αμερικανοί φέρονται να διεμήνυσαν στον Αλ Σίσι ότι είναι μεν δύσκολο να βρουν άλλες περιοχές για να μεταφέρουν τους κατοίκους της Γάζας, όμως δεν είναι αδύνατον. Και πως δεν πρόκειται να συγχωρέσουν τη στάση της Αιγύπτου. Ένας μη συνεργάσιμος Σίσι μπορεί σε μικρό χρονικό διάστημα να αντικατασταθεί από έναν απολύτως συνεργάσιμο νέο «Σίσι» ο οποίος ας μην ξεχνάμε, με πραξικόπημα είχε πάρει την εξουσία αρχικά.
Τα ΗΑΕ, σίγουρα, έχουν στενή σχέση με την Αίγυπτο και θέλουν με κάθε τρόπο να κρατήσουν στην εξουσία τον αλ Σίσι, όμως, δεν θα έρχονταν σε σύγκρουση με τις ΗΠΑ και τα τεράστια δικά τους συμφέροντα για να υποστηρίξουν την άρνηση του να δεχθεί μισό εκατομμύριο άτομα τα οποία εάν το Ισραήλ δεν είχε καταλάβει το 1967 τη Γάζα θα ήταν Αιγύπτιοι πολίτες και οι πλείστοι εκ των οποίων είναι ούτως ή άλλως Αιγυπτιακής καταγωγής κάτι που προδίδουν και τα επώνυμά τους.
Θα ήταν λοιπόν παράλογο το να θυσιάσει η όποια χώρα τα συμφέροντά της για να γλιτώσει τον μπελά ο Σίσι. Η χερσόνησος του Σινά είναι 160 φορές το μέγεθος της Γάζας και έχει πληθυσμό μόλις 600.000 χιλιάδες. Επίσης, κυνικό αλλά απολύτως αληθινό είναι πως το Κάιρο δεν θα είχε κανέναν ενδοιασμό να ισοπεδώσει εν μία νυκτί την πόλη που θα χτιστεί στο Σινά εάν ξανάρχιζαν τα ίδια ή την ισλαμιστική τρομοκρατία εντός της χώρας.
To 2015 όταν ισλαμιστές τρομοκράτες από τη Γάζα διενήργησαν δύο επιθέσεις στην Αίγυπτο σκοτώνοντας τριάντα τρεις Αιγύπτιους στρατιώτες, το Κάιρο ανακοίνωσε πως η Ράφα ήταν από τούδε Νεκρή Ζώνη και κάλεσε τους κατοίκους να φύγουν, όπως και έκαναν. Τίποτα δεν έμεινε όρθιο από τους αιγυπτιακούς βομβαρδισμούς, ούτε καν τα τεμένη. Οι Αιγύπτιοι ισοπέδωσαν ένα τεράστιο μέρος της πόλης με 3,255 σπίτια και άλλα κτήρια, σύμφωνα με έκθεση των Ηνωμένων Εθνών.
Κανείς βέβαια τότε δεν ασχολήθηκε, πόσο μάλλον να διαμαρτυρηθεί, όπως κανείς δεν θα ασχοληθεί εάν γίνει κάτι τέτοιο στο μέλλον. Νοουμένου ότι δεν θα υπάρχουν Εβραίοι στη μέση. Το γνωστό No Jews, No News των Αράβων «αδελφών».
Θα πρέπει, λοιπόν, να περιμένει κανείς για να δει σύντομα αν θα βγει καπνός, πού θα είναι η φωτιά και ποιος τελικά θα καεί. Κανείς, πάντως, δεν θα ήθελε σήμερα να βρίσκεται στη θέση του Άμπντελ Φατάχ αλ Σίσι, ιδιαίτερα μετά την επίσκεψη του Προέδρου των ΗΑΕ στο Κάιρο και τα όσα μετέφερε στον Αιγύπτιο ομόλογο, τον «αδερφό» του, όπως κατά την παράδοση γράφτηκε στο κοινό ανακοινωθέν.
