Χαράς το πράμαν, είπαν πολλοί. Πολλή φασαρία για το τίποτε. Άκου να μας λαλούν να καθαρίσουμεν τα κοιμητήρια που τζείνοι μαγάρισαν!
Άλλοι μειδίασαν κρυφά, μην προδοθούν και κατηγορηθούν για την αμυδρή ελπίδα που τόλμησε να περάσει αστραπιαία από το μυαλό τους! Η κραταιά και αγέρωχη πλειοψηφία αμετακίνητη, εθισμένη από τα χρόνια, έμαθε να υπακούει, να εκτελεί τας αποφάσεις και να χειροκροτεί τον μακροχρόνιο αγώνα και το επίσημο αφήγημα της μισής Κυπριακής Δημοκρατίας. Ανά τας ρίμας των χωριών μας ακούγεται μεγαλοφώνως και με στόμφο το, άγια ολάν, ποιος πιστεύκει την Τουρτζιάν;
Παρόλα αυτά, καμπόσοι τόλμησαν και είπαν, επιτέλους, ένα βήμα μετά από οκτώ χρόνια απραξίας και αδράνειας! Ας είναι τζιαι τούτα που αποφάσισαν από κοινού. Να ξεκινήσουμε, να πιστέψουμε, να δουλέψουμε πέρκιν μον τα καταφέρουμεν! Τούτα θα φέρουν τα άλλα για να φτάσουμε στο δια ταύτα κάποια στιγμή. Εκεί που όλοι επιθυμούμε. Τρείς φορές επανέλαβε τις λέξεις κουλτούρα συνεργασίας ο παράνομος ηγέτης. When there is a will there is a way, είπε ελληνιστί ο δικός μας.
Πολλά θα ειπωθούν τούτη τη βδομάδα καθότι παραμένουν νωπά και στην καθημερινότητά μας τα τεκταινόμενα της Γενεύης. Θετικά με επιφυλάξεις, το γνωστό ναι μεν αλλά, αρνητικά μέχρι και μηδενικά με ύφος νίκης. Μας είχαν προειδοποιήσει ότι τα πράγματα σίγουρα δεν θα ήταν εύκολα. Ο κόσμος της Κύπρου, όχι μόνον αυτός που ζωγράφισε ο Διαμαντής, αλλά το ευρύτερο και συχνά άφωνο σύνολο τραυματίστηκε ανεπανόρθωτα εδώ και μισό αιώνα, όχι μόνο από τις πραγματικότητες της τουρκικής εισβολής και κατοχής, αλλά και με τις επανειλημμένες και άδοξες προσπάθειες για να βρούμε μια λύση του Κυπριακού.
Πόσα είδαν τα μάτια μας, τι εφιάλτες ζήσαμε, τι ακούσαμε, πόσα αντέξαμε τούτα τα 50 χρόνια. Νέοι είμασταν, γέροι σήμερα, και λογικό είναι να θέλουμε να φτάσουμε το γρηγορότερο δυνατόν στο αίσιο τέλος, τουλάχιστον εμείς που είχαμε τη χαρά και την ευτυχία να γνωρίσουμε μία Κύπρο.
Πλην όμως, και ευτυχώς, εν τη σοφία του ο ΓΓ αφενός γνωρίζοντας τον χαρακτήρα των Κυπρίων ένθεν και ένθεν της γραμμής και αφετέρου τρομοκρατημένος με τα όσα συμβαίνουν γύρω μας, προτίμησε μία ήπια και πιο ασφαλή οδό. Μας γνωρίζει εξάλλου από την καλή και την ανάποδή, όπως και όλοι οι προηγούμενοι που κάθισαν στην καυτή καρέκλα της ηγεσίας των Ηνωμένων Εθνών. Τρομοκρατημένος από αυτά που έφταναν στ’ αυτιά του… οδοφράγματα ή διελεύσεις, Imagine κ.λπ. επέλεξε άλλη μέθοδο προστατεύοντας μας ακόμη μια φορά από το να επαναλάβουμε τον κακό μας εαυτό.
Ευκαιρία πέρκι καταλάβουμε ότι οι φωνασκίες των αντιφρονούντων ηγετίσκων [που θα χάσουν τον ρόλο τους αν όντως τα καταφέρουμε και επανενώσουμε τον τόπο] πρέπει να παραμεριστούν, και να πάει ο κάθε κατεργάρης στον πάγκο του. Να μιλήσουμε ανοιχτά και να ενημερώσουμε τον αγέρωχο, κατά τα άλλα λαό, για τα θετικά της λύσης, τον ενδιαφέρουν, είναι προς το συμφέρον του. Να τον εφησυχάσουμε ότι η προτεινόμενη λύση δεν θα ταρακουνήσει ούτε τα όσια, ούτε τη γλώσσα, ούτε και την καθημερινότητά του. Να του εξηγήσουμε τι σημαίνει η πολιτική ισότητα και ποια η διαφορά με την πλειοψηφία και τη μειοψηφία.
Για την ώρα όλα αυτά είναι αγεωγράφητα νερά, δεν τα γνωρίζει. Βιώνει αυτό που του έμαθαν οι γονιοί του. Τον φόβο και τις απειλές που ενσπείρουν όλοι αυτοί οι φοβικοί και ανασφαλείς για να κρατηθούν στις θεσούλες τους. Είμαστε σε θέση να καταλάβουμε τι μας περιμένει αν επιμένουμε στο πεπαλαιωμένο αφήγημά μας, είμαστε έτοιμοι να μετρήσουμε το ανάστημά μας, όχι λεκτικά, αλλά στη σημερινή πραγματικότητα των Τράμπ και Πούτιν;
Ανούσια σίγουρα δεν αναμενόταν να είναι η συνάντηση με τους πέντε εμπλεκόμενους. Το τι έγινε αληθινά μέσα στην αίθουσα εμείς δεν πρόκειται να το μάθουμε ποτέ. Ξέρουμε όμως το αποτέλεσμα και ναι, τα γνωστά μέτρα που σκοπό έχουν να καλλιεργήσουν τη συνεργασία και την εμπιστοσύνη σε τομείς αναγκαίους, νεολαία, περιβάλλον, κλιματική αλλαγή, ηλιακή ενέργεια, προστασία… να εμπεδώσουμε και να καταλάβουμε ότι στη μελλοντική καθημερινότητα όλα μπορούν να γίνουν με συνεργασία ανάμεσα στις δυο κοινότητες.
Η αμηχανία όλων ήταν παρούσα φτάνοντας στη Γενεύη. Δεν ξέραμε τι να πάρουμε μαζί μας. Μια μεγάλη κοφίνα ή ένα μικρό ζεμπυλούι; Φεύγοντας βάλαμε επτά – παρά μια- συμφωνίες μέσα στο ζεμπυλούι. Άθλος! Αν είμαστε ειλικρινείς στις προθέσεις μας θα φανεί μέχρι τον Ιούλιο όπου θα συναντηθούμε και πάλι. Σ’ αυτή την τετραμηνία έχουμε πολλά να κάνουμε, να προχωρήσουμε να υλοποιήσουμε τα συμφωνηθέντα, ναι, να ανοίξουμε τέσσερα οδοφράγματα να διευκολύνουμε και τις δυο κοινότητες. Αν δεν τα καταφέρουμε τότε θα μας καληνυχτίσει ο Γενικός Γραμματέας και εμείς θα αρχίσουμε να εξοπλιζόμαστε για ν’ αντιμετωπίσουμε που τα Τεισιά της Μαδαρής την «αδιαλλαξία» της Τουρκίας.
Στο χέρι μας είναι.
Μαζί σου Πρόεδρε Χριστοδουλίδη αν εννοείς όσα λες, αν σταθείς θετικά και αν μείνεις μπροστάρης και ειλικρινής παραγνωρίζοντας… τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας, τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις, αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου, αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.
Ελεύθερα, 23.3.2025
