Το ζήσαμε το 2016, το βιώσαμε το 2017 και μετά, δεν ήταν δυνατό να μην επαναληφθεί το ίδιο σκηνικό. Να ζούμε εμείς τα γεγονότα, να ακούμε από πρώτο χέρι για το τι συζητήθηκε, αλλά να βγαίνουν άλλοι και να ξέρουν τι είχε συμβεί, πως και γιατί.

Ούτε και αυτή τη φορά θα μπορούσε να ξεφύγουμε από αυτό τον περίεργο «κανόνα» της κυπριακής νοοτροπίας. Είμαστε ακόμα στη Γενεύη, ένα μάτσο δημοσιογράφοι διαφορετικών «αποχρώσεων» και προσεγγίσεων, ακούγαμε όλοι τα ίδια πράγματα, καταγράφαμε τα ίδια γεγονότα, αλλά… στην Κύπρο ήξεραν αυτοί που πάντα ξέρουν.

Εντάξει, ξέρουμε πως το Κυπριακό διαχρονικά είχε λίγες εξελίξεις αλλά κάθε εξέλιξη τύγχανε πολλαπλών ερμηνειών. Έτσι και η άτυπη διάσκεψη της Γενεύης ξεκίνησε να τυγχάνει αναγνώσεων και ερμηνειών πριν ακόμα πραγματοποιηθεί. Κάποιοι δεν μπήκαν καν στον κόπο να κοιτάξουν λίγο εάν υπήρξε εξέλιξη, απλώς έβγαιναν μπροστά για να δικαιολογήσουν το δικό τους αφήγημα, παραβλέποντας τα γεγονότα.

Και δεν είναι κακό, εάν τα δεδομένα διαφοροποιηθούν, σε σχέση με τις εκτιμήσεις που υπήρχαν ή τα γεγονότα πάρουν άλλη τροπή, να μπορεί κάποιος να αλλάξει την άποψή του ή τη θέση που εξέφραζε.

Προ της άτυπης διάσκεψης ένα από τα ζητήματα που συζητήθηκαν ήταν το κατά πόσο θα ήταν παρούσα ή όχι η Ευρωπαϊκή Ένωση. Στη Γενεύη που βρισκόμασταν ήρθε η υπεύθυνη του γραφείου Κυπριακού στην Κομισιόν. Όχι τυχαίο πρόσωπο, αλλά ενδεχομένως για κάποιο να ήταν υποβαθμισμένη παρουσία γιατί δεν ήταν αξιωματούχος.

Μέχρι το βράδυ της 17ης Μαρτίου το εάν ήταν ή όχι παρούσα η ΕΕ και σε πιο βαθμό ξεπεράστηκε από τα ίδια τα γεγονότα, με την επιστολή των Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και Αντόνιο Κόστα προς το Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών. Μια επιστολή κατέγραφε με σαφήνεια τη θέση της ΕΕ στο Κυπριακό.

Για κάποιους αυτή η εξέλιξη δεν είχε σημασία. Έμειναν στο αφήγημα της μη παρουσίας της ΕΕ στο τραπέζι των συνομιλιών. Αλλά δεν έλεγαν πως δεν υπήρχε τραπέζι συνομιλιών, ήταν μια άτυπη διάσκεψη στην οποία συμμετείχαν οι δύο κοινότητες και οι τρεις εγγυήτριες δυνάμεις. Στην οποία διάσκεψη ζητούμενο ήταν να πετύχουν μια μίνιμουμ συμφωνία για το πως θα κινηθούν μπροστά.

Όπως γίνεται διαχρονικά έτσι και σ’ αυτή την περίπτωση κάποιοι ήθελαν να προβάλουν το δικό τους αφήγημα και μόνο. Τα πραγματικά γεγονότα ολίγον τους ενδιέφεραν.

Από την άλλη, ας αφήσουμε κατά μέρος τι υποστηρίζει ο Χριστοδουλίδης ή ο Τατάρ (που μπορεί να θέλουν να ωραιοποιήσουν τα πράγματα) και ας δούμε λίγο τη δήλωση του Γενικού Γραμματέα. Είπε τι συμφωνήθηκε και τι θα πράξει στο αμέσως επόμενο διάστημα, βάζοντας και ένα χρονικό πλαίσιο μέχρι την επόμενη άτυπη διάσκεψη.

Υιοθετείται και πάλι μια προσέγγιση βάσει της οποίας πρέπει να παραγνωρίζεται ο,τιδήποτε μπορεί να δώσει credits στην Ελληνοκυπριακή πλευρά και τον ηγέτη της. Πρώτη έγνοια αρκετών να πιστέψουν τι υποστήριξε ο Ερσίν Τατάρ βγαίνοντας από την άτυπη διάσκεψη και όταν έφυγε από τη Γενεύη.

Υιοθέτησαν λοιπόν τη θέση Τατάρ ότι θα διοριστεί και πάλι η Ολγκίν και θα έρθει στο νησί για να ασχοληθεί με τα ΜΟΕ. Κανείς από αυτούς δεν διερωτήθηκε πως είναι δυνατό να γίνεται πιστευτός ο Τατάρ ο οποίος μέσα στην άτυπη διάσκεψη επέμενε εμφαντικά να είναι εναντίον του διορισμού απεσταλμένου για το Κυπριακό, χωρίς να το πετύχει. Και όταν αντιλήφθηκε πως δεν μπορεί να κόψει το διορισμό ζήτησε να είναι απεσταλμένος για ΜΟΕ, αλλά και πάλι χωρίς να τα καταφέρει. Αλλά επέστρεψε στην Κύπρο το πλάσαρε ως δεδομένο και κάποιοι το υιοθέτησαν.

Είναι δεδομένο πως στη διάσκεψη της Γενεύης δεν συμφωνήθηκε επανέναρξη των διαπραγματεύσεων. Αλλά είναι επίσης δεδομένο ότι εκεί συμφωνήθηκαν δυο-τρία πράγματα που βοηθούν στο να γίνουν κάποια βήματα προς αυτή την κατεύθυνση.

Αυτό είδαμε και αυτό καταγράψαμε όσο βρισκόμασταν στη Γενεύη. Αυτοί που δεν ήταν εκεί, ήταν απλωμένοι πάνω στον καναπέ τους σαλονιού τους, πάντοτε ξέρουν καλύτερα από τους άλλους.

  • Η φωτογραφία είναι από αίθουσα στο κτίριο των Ηνωμένων Εθνών, στη Γενεύη, όπου είχαν συγκεντρωθεί οι δημοσιογράφοι από Κύπρο, Ελλάδα  και Τουρκία αναμένοντας το αποτέλεσμα της άτυπης διάσκεψης.