Θυμάστε το… «σαρδάμ» του Νίκου Αναστασιάδη, τον Νοέμβριο του 2014, με τους «υδατάνθρακες»;
«Οι υδατάνθρακες ανήκουν στον κράτος, εκείνο αποφασίζει για την αξιοποίηση των πόρων που θα προκύψουν, από τους οποίους, βεβαίως, θα επωφεληθούν και οι δύο κοινότητες, το σύνολο της Κύπρου».
Αλήθεια, με τι σιγουριά και βεβαιότητα , σπεύσαμε τότε όλοι να καγχάσουμε και να μιλήσουμε για… «γλωσσικό ολίσθημα»;
Να που συμπληρώσαμε δεκαετία από το «γλωσσικό ολίσθημα» και… υδρογονάνθρακες, δεν είδαμε.
Στα πόσα χρόνια, άραγε, μπορεί κάτι τέτοιο να… διαβαθμιστεί αλλιώς και από «γλωσσικό ολίσθημα», να περάσει στην κατηγορία προβληματισμού επιβεβαίωσης της φράσης «γλώσσα λανθάνουσα τ’ αληθή λέγει»;
Λέτε να γνώριζε; Και να μας… προετοίμαζε ψυχολικά; Μήπως η «γλώσσα λανθάνουσα» είχε κατά νου… το λίπος της αρκούδας; Και ότι, ελλείψει υδρογονανθράκων, μόνο με… το λίπος από υδατάνθρακες θα βγάζαμε τους χειμώνες που ακολουθούσαν;
Διότι, όσοι δεν μεριμνήσαμε σαν μωρές παρθένες να τοποθετήσουμε φωτοβολταϊκά όταν ήταν για όλους, ακριβά το πληρώνουμε το ρεύμα…
Στο σημείο αυτό, να υπενθυμίσουμε ότι το «Φωτοβολταϊκά για Όλους», (δανειζόμαστε την κυβερνητική φρασεολογία) «αποτελεί μια πρωτοποριακή πρωτοβουλία, η οποία εφαρμόστηκε για πρώτη φορά στην Κύπρο τον Μάρτιο του 2024, με σκοπό να ενθαρρύνει τα μη ευάλωτα νοικοκυριά, τα οποία όμως δεν διαθέτουν το αρχικό κεφάλαιο, για να εγκαταστήσουν φωτοβολταϊκό σύστημα στην οικία τους, να αξιοποιήσουν την καθαρή ηλιακή ενέργεια και να μειώσουν τους λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος και το περιβαλλοντικό τους αποτύπωμα»!
Το σχέδιο μόνο ως άκρως επιτυχημένο μπορεί να θεωρείται αφού μέσα σε έναν χρόνο, οι επιχειρήσεις που τα εγκατέστησαν, κερδοφόρησαν. Οι τράπεζες; Κερδισμένες κι αυτές, μοίρασαν δάνεια απλόχερα και γερά μερίσματα στους μετόχους τους. Η ταλαιπωρημένη μεν, εν πολλαίς αμαρτίες περιπεσούσα δε, ΑΗΚ; Και αυτή κερδισμένη, αφού, περικόπτει το φωτοβολταϊκό ρεύμα και πουλά το δικό της, το ακριβό της, από μαζούτ! Τι μας μένει; Α ναι, οι δανειοπληγέντες, που έμειναν με τις περικοπές στα φωτοβολταϊκά συστήματα, τα δάνεια στις τράπεζες και τον λογαριασμό της ΑΗΚ…
Τουλάχιστον το περιβαλλοντικό αποτύπωμα μειώθηκε;
Πάντως, ο πρόεδρος Χριστοδουλίδης που τα ξέρει όλα, άσχετα αν δεν ασχολείται με όλα επειδή έχει πιο σοβαρά θέματα να ασχοληθεί, όπως αρκετές φορές ανέφερε στη διακαναλική, υπάρχει λύση, η αποθήκευση της ενέργειας με μπαταρίες, για την οποία η Κυβέρνηση θα παρουσιάσει ειδικό σχέδιο.
Είδατε; Για όλα έχει λύσεις. Και θα παρουσιάσει ειδικό σχέδιο, είπε. Μάρτιος του 2025. Σημειώστε το. Διότι το είχε πει και ο υπουργός του, πριν από έναν χρόνο, τον Φεβρουάριο του 2024, μιλώντας στο Stockwatch. «Το σχέδιο Φωτοβολταϊκά για όλους, θα διαδεχθεί το σχέδιο Μπαταρίες για όλους». Σημασία έχει που υπάρχει σχέδιο.
Παρεμπιπτόντως, δύο ήταν οι περιπτώσεις αυτή την εβδομάδα που με έκαναν να περιμένω την εκδήλωση «θερμού επεισοδίου» μεταξύ του τέως και του νυν. Η πρώτη ήταν μετά τις αναφορές τριών υπουργών της κυβέρνησης Χριστοδουλίδη στην Επιτροπή Γεωργίας της Βουλής ότι «η Κυβέρνηση, δύο μήνες μετά την ανάληψη των καθηκόντων της προσπάθησε να βάλει τάξη στην αδειοδότηση φωτοβολταϊκών πάρκων σε γεωργική γη», να συμμαζέψει δηλαδή το μπάχαλο της προηγούμενης.
Η δεύτερη, ήταν η αναφορά στον πήχη του πρόεδρου Χριστοδουλίδη, στη διάρκεια της διακαναλικής: « Έχουμε πολύ ψηλά τον πήχη και περνάμε πάνω από τον πήχη». Και ξέρετε γιατί; Επειδή θυμήθηκα τον Σωκράτη Χάσικο που, σκωπτικά, σχολίαζε: «Τον ανέβασε ψηλά τον πήχη της ηθικής ο Αναστασιάδης…».
Κι όμως! Μαθαίνω ότι οι δυο τους συνέφαγαν την Παρασκευή, με το μενού να περιλαμβάνει λουβιά και ψάρι! Οι «κακές γλώσσες» λένε ότι τρία γεγονότα – ένα που προηγήθηκε του μεσημεριανού και ένα που ακολουθεί – συσχετίζονται. Εγώ το μόνο ξέρω είναι ότι το ψάρι λαχτάρα είναι… Ίδωμεν.
Του πέσανε πολλά η αλήθεια να λέγεται του νυν. Η ενέργεια (λύσεις υπάρχουν), το νερό (έχουμε σχέδιο αλλά μπορεί να έχουμε και περικοπές), το Γνωμοδοτικό (λαμπρή επιτυχία), το Βασιλικό (ρηξικέλευθος)… Και σ’ όλα, τον πηδάει τον πήχη. Περνάει από πάνω, εννοώ. Αν δεν ήταν ιεροσυλία απέναντι στον ήρωα, θα φώναζα: Χριστοδουλίδη, άριστα! Νικόλα, πάντα πρώτος!
Ποιος ξέρει, μπορεί και να το κάνω. Αφού πρώτα επαναπατρίσει, με το καλό, τα λαμπρά ελληνοκυπριακά μυαλά του Λονδίνου. Διότι τα άλλα, τα προηγούμενα που είχε σημειωμένα στο δεφτέρι, δεν ευκαιρούσαν…
