Αύξηση του τέλους έως και 34% στην αποκομιδή των σκυβάλων μπορούν να επιβάλουν οι νέοι Δήμοι για σκοπούς, λέει, εναρμόνισης του ίδιου Δήμου. Για την ακρίβεια, αν ένας Δήμος δημιουργήθηκε με τη συνένωση πέντε Δήμων (με διαφορετικά τέλη σκυβάλων σε κάθε Δήμο) με βάση νομοσχέδιο που κατέθεσε η κυβέρνηση, για να επικρατούν ενιαία τέλη, μπορεί να επιβληθεί αύξηση μεγαλύτερη του 14% και μικρότερη του 35%. Ούτε λόγος να γίνεται για ενδεχόμενο μείωσης του τέλους. Αν δεν με απατά η μνήμη μου, στις πομπώδεις προαγγελίες της μεταρρύθμισης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης οι κομματικοί κράχτες πρότασσαν πρώτα και καλύτερα τη μείωση στο κόστος των Δήμων το οποίο θα μετακυλούσαν και στους δημότες. Αντ’ αυτού, άρχισε ο χορός της αρπαχτής.

Τελικά αντί για εξοικονομήσεις που εξαγγέλλονταν, πάμε για αυξήσεις στην επιβολή τελών, όπως προκύπτει και από την δήλωση του προέδρου του Επαρχιακού Οργανισμού Αυτοδιοίκησης Αμμοχώστου (ΕΟΑΑ) Γιάννη Καρούσου. Η μεταρρύθμιση δεν θα είναι φθηνότερη όπως διαλαλούσαν τα κόμματα κοροϊδεύοντας τον λαό, ώστε να τον πείσουν για την αλχημεία που απώτερος σκοπός εκ των υστέρων αποδεικνύεται το βόλεμα ημετέρων.

Και πάμε παρακάτω. Από τον Μάιο λέει, έρχονται διάφορα χαράτσια και ετοιμαστείτε να βάλετε το χέρι βαθιά στην τσέπη. Πέραν από τα απόβλητα, αφορούν καύσιμα, νερό κ.ά. και όπως πλέον είθισται κυρίως από την εποχή της καθόδου των Τροϊκανών –δεν φαντάζομαι να το έχετε ξεχάσει- υιοθετήσαμε το τροπάριο του εμείς εν τζιαι…, μας τα επιβάλλουν «εκ των άνωθεν…»

Προανήγγειλαν τις προάλλες αύξηση του αφορολόγητου εισοδήματος και εφόσον εφαρμοστεί το όφελος θα είναι περίπου στα €200. Αυτά θα τα πάρουν και με το παραπάνω από τις νέες «πράσινες φορολογίες» και έπεται συνέχεια για τα χρώματα και το ύψος τους.

Ο ανεπίτρεπτος τσαμπουκάς

των επί παντός επιστητού

Πολλές φορές βλέπουμε σχόλια κάτω από ειδήσεις, άρθρα, ρεπορτάζ σε ιστοσελίδες μέσων μαζικής ενημέρωσης αλλά και σε αναρτήσεις σελίδων κοινωνικής δικτύωσης οι οποίες είναι άκαιρες και άκυρες. Σχολιαστές στην προσπάθειά τους να δώσουν το δικό τους στίγμα με την παρέμβασή τους, η οποία σφύζει από μεροληψία ή άγνοιά τους, είναι εμφανής, κατακρίνουν και μάλιστα με έναν ανεπίτρεπτο τσαμπουκά που δεν αρμόζει για την κατάστασή τους…

Αφορμή για την εισαγωγή, αναγνώστης σε σχόλιο του κάτω από το άρθρό μου της περασμένης εβδομάδας καταπιάστηκε με μια μικρή λεπτομέρεια, από την οποία όπως ανέφερε αποτελεί ύβρη και είναι προσβλητική ακόμη και για τον ίδιο. Συγκεκριμένα, μεταξύ άλλων στην αναφορά του ο γράφων για τον Ζελένσκι τον αποκάλεσε «άσημο κωμικό». Μέσα από την άποψή του επιχείρησε να αναδείξει τη φασιστική νοοτροπία των ισχυρών έναντι των μικρών της Γης και στην προκειμένη περίπτωση, του Πούτιν έναντι του Ουκρανού ηγέτη. Ο αναγνώστης, αφενός αποτελεί τη χαρακτηριστική περίπτωση της φράσης που «βλέπει το δέντρο αλλά χάνει το δάσος» και αφετέρου αγνοεί το γεγονός ότι ο Ζελένσκι πριν από την πολιτική του σταδιοδρομία, ήταν ηθοποιός, ξεκινώντας την καριέρα του ως κωμικός από την οποία έγινε δημοφιλής στη χώρα του και κατ’ επέκταση τον έχει βοηθήσει στην αναρρίχησή του στο προεδρικό αξίωμα.