Η «είδηση» έπαιξε μόνο στην Κύπρο. Και στη δική μας εφημερίδα, που δεν πήρε θέση, αλλά αναδημοσίευσε τα λεγόμενα ενός πατέρα, του Νίκου Πλακιά, που έχασε δύο παιδιά στη φοβερή σιδηροδρομική σύγκρουση στα Τέμπη.
Ο άνθρωπος, μέσα στον δικαιολογημένο του θυμό, επέρριψε σοβαρές ευθύνες και στον υπουργό Ναυτιλίας, Χρήστο Στυλιανίδη, ο οποίος εκείνη την εποχή ήταν υπουργός Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας. Υπό τη σκέπη του Υπουργείου, είναι και η Πυροσβεστική. Η οποία, ως όφειλε σε κάθε περίπτωση που απαιτούνται οι υπηρεσίες της, έσπευσε επί τόπου.
Ο προϊστάμενος της Υπηρεσίας, κ. Παπαγεωργίου, παραιτήθηκε αυτόν τον μήνα, για λόγους ευθιξίας ώστε, όπως είπε, να διευκολύνει το έργου της Δικαιοσύνης.
Η δήλωσή του επί λέξει:
«Διά της παρούσης υποβάλλω την παραίτηση μου από τη θέση του Γενικού Γραμματέα Πολιτικής Προστασίας, με πρωταρχικό σκοπό τη διευκόλυνση του έργου της ελληνικής Δικαιοσύνης στην υπόθεση των Τεμπών. Θα καταβάλλω κάθε προσπάθεια, προκειμένου να αποδείξω ότι καμία ευθύνη δεν είχα ως προς τις τυχόν επιχειρησιακές πράξεις ή παραλείψεις που αφορούν το πεδίο του δυστυχήματος».
Ο κ. Πλακιάς υποδεικνύει στο κείμενό του, ότι δεν εκδηλώθηκε ανάλογη ευθιξία και από τον υπουργό Χρήστο Στυλιανίδη, τον οποίο και κατηγορεί για «συγκάλυψη».
Επιπρόσθετα, σημειώνει:
«Ο Παπαγεωργίου παραιτήθηκε γιατί ο προϊστάμενος αυτού είναι στο απυρόβλητο. Και αντί να οδηγηθεί στην Δικαιοσύνη κάνετε δεκτό το αίτημά του για παραίτηση, με την αιτιολογία ότι θέλει να κατέβει σαν Πρόεδρος στην Κύπρο. Θα χαρώ να τον δικάσω σαν πρόεδρο».
Με πήραν πολλοί άνθρωποι από την Κύπρο στο τηλέφωνο, ζητώντας μου περισσότερες λεπτομέρειες. Παίδεψα πολύ το μυαλό μου. Μίλησα με δέκα πολιτικούς και πέντε δημοσιογράφους. Όλοι εξεπλάγησαν.
Γιατί δεν γράφτηκε ούτε λέξη στα ελληνικά μίντια; Παρά μόνο στη Κύπρο; Τι έγινε;
«Ξαναγύρισα», λοιπόν, στην μαραθώνια, επί 3ήμερο, συνεδρία του ελληνικού Κοινοβουλίου και άκουσα όλες τις τοποθετήσεις. Ενώ ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ως πρωθυπουργός «έφαγε πολύ ξύλο» για τα λάθη που είναι βέβαιη η αντιπολίτευση ότι διέπραξε, σε καμία περίπτωση δεν ακούστηκε το όνομα «Στυλιανίδης», κάποιο ατόπημά του, ακόμα και …συγκάλυψη.
Έχει κανείς την εντύπωση ότι εάν πράγματι υπήρχε έστω μία αμφιβολία για τον Κύπριο πολιτικό, δεν θα την άρπαζαν, δεν θα την έκαναν «βούκινο» οι θυμωμένοι της αντιπολίτευσης;
Μίλησα και με πολλούς από αυτούς. Ούτε ένας δεν μου ανέφερε όσα καταγράφει ο κ. Πλακιάς και αναδημοσιεύτηκαν στη Κύπρο.
Ξαναδιαβάζοντας πάλι, λέξη-προς-λέξη το κείμενό του, «κόλλησα» στον θυμό και ειρωνεία του για την απόφαση του κ. Στυλιανίδη να επιστρέψει στην Κύπρο. Γνωρίζω πολύ καλά, ότι ο ίδιος, πράγματι, ζήτησε από τον πρωθυπουργό Μητσοτάκη, να μην τον συμπεριλάβει στο επόμενο κυβερνητικό του σχήμα (σ.σ.: ο ανασχηματισμός είναι επί θύραις) διότι, όπως του είπε από την αρχή που τον φώναξε στην Ελλάδα, θα μείνει μαζί του μέχρι τη λήξη της τωρινής θητείας της κυβέρνησης το 2027. Διότι, σκοπός και απόφασή του, ήταν από την αρχή και παραμένει έως τώρα, να επιστρέψει στον τόπο του και να διεκδικήσει την Προεδρία στις επόμενες εκλογές.
Ο πρωθυπουργός, που τον θέλει στο πλευρό του μέχρι να έρθει εκείνη η ώρα, του είπε κάποτε «γιατί το θέλεις τόσο πολύ αυτό;», και ο Στυλιανίδης του απάντησε: «Πρόεδρε, είμαι παιδί της Πράσινης Γραμμής».
Πώς έφτασε τώρα αυτό το κείμενο να δημοσιευτεί μόνο στην Κύπρο, είναι απορίας άξιον, αλλά υπάρχουν και εξηγήσεις. Μία από αυτές είναι ότι ίσως κάποιος ή κάποιοι (που μάλλον το διοχέτευσαν), δεν θέλουν τον Στυλιανίδη να επιστρέψει. Ίσως, γιατί πιστεύουν ότι εάν κατέβει σε εκλογές, μπορεί και να τις κερδίσει. Και, δεδομένου ότι βασικός στόχος του είναι, όπως λέει συχνά εδώ, να δώσει όλες τις δυνάμεις του για τη λύση του Κυπριακού.
Κάτι που ίσως ενοχλεί εκείνους που διοχέτευσαν αυτό το «περίεργο κείμενο» και, μάλιστα, προτάσσοντας έναν χαροκαμένο και δικαίως πολύ θυμωμένο άνθρωπο…
