Άλλη μια ερευνητική επιτροπή διορίζεται, για να νοιώθουμε οι πολίτες πως ζούμε σε σοβαρό κράτος το οποίο δεν αφήνει τίποτα να περάσει χωρίς να το ερευνήσει, να αποδώσει ευθύνες και να αλλάξει τα πράγματα ώστε παρόμοιες καταστάσεις να μην εμφανιστούν ξανά.
Η τελευταία Ερευνητική Επιτροπή (για την οποία χρειάστηκαν δύο προσπάθειες ώστε να γίνει κατορθωτός ο καταρτισμός της) αφορά τους αερόσακους Takata. Στους οποίους οφείλεται ο θάνατος δύο τουλάχιστον ανθρώπων στην Κύπρο, ενώ στο εξωτερικό ήταν ήδη από χρόνια γνωστό πως αποτελούσαν θανάσιμο κίνδυνο. Για αυτό και σε πολλές χώρες είχαν αντικατασταθεί. Υπήρχε μάλιστα σχετική οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης από το 2019. Σήμερα είμαστε στο 2025.
Κι ενώ η Ερευνητική Επιτροπή αρχίζει δουλειά για να βρει τι έφταιξε κι αφέθηκε το θέμα να διαιωνίζεται χωρίς να λαμβάνονται μέτρα, με τραγικά μάλιστα αποτελέσματα, οι επικίνδυνοι αερόσακοι βρίσκονται ακόμα στη θέση τους.
Κάποια στιγμή, δεν ξέρουμε πότε, η Ερευνητική θα ολοκληρώσει την έρευνα της και θα την παραδώσει στο Γενικό Εισαγγελέα, ο οποίος ζήτησε τη διεξαγωγή της. Και μετά;
Το έργο το έχουμε δει πάρα πολλές φορές. Τόσες πολλές φορές που δεν το παίρνουμε πλέον στα σοβαρά. Ερευνητικές Επιτροπές, ποινικοί ανακριτές, αρχές, εμπειρογνώμονες… Διαχρονικά, από όλες τις κυβερνήσεις για όποιο θέμα έτσουζε λίγο περισσότερο και δεν μπορούσαν οι πολίτες να το καταπιούν αμάσητο. Για στέγες που κατέρρευσαν, για κοντέινερ που εκράγηκαν, για αεροπλάνο που έπεσε, για έργα που έμειναν ημιτελή, για εθνικά πάρκα που καταστράφηκαν, για συμβάντα στις φυλακές, για προϋπολογισμούς που εκτοξεύτηκαν, για μίζες, για χρηματιστηριακές απάτες, για κατάρρευση της οικονομίας, για περίεργα θανατηφόρα τροχαία, για αυτοκτονίες που δεν ήταν αυτοκτονίες, για πώληση διαβατηρίων σε απατεώνες, για λογής λογής πράξεις που βρωμούσαν διαπλοκή και διαφθορά. Και τι έγινε; Με το ζόρι μπορεί κάποιος να θυμηθεί την απόδοση ευθύνης στον οποιονδήποτε ή έστω στην αλλαγή καταστάσεων.
Ο διορισμός ερευνητικής επιτροπής ή ποινικού ανακριτή ή ακόμα και η θεσμοθέτηση κάποιας ελεγκτικής αρχής, δεν είναι παρά μια επίφαση. Σκόνη στα μάτια των πολιτών. Ο ιστορικός του μέλλοντος, αν δεν έχει καλύτερη δουλειά να κάνει, μπορεί να ενδιατρίψει στα πορίσματα των ερευνητικών επιτροπών που διορίστηκαν στην Κύπρο τις τελευταίες δεκαετίες. Θα ανακαλύψει, σίγουρα, ενδιαφέροντα πράγματα για τον τρόπο λειτουργίας αυτού του κράτους και θα μας λυπηθεί. Ενδεχομένως και να θαυμάσει τη στωικότητα μας. Αν μη τι άλλο δεν θα πάει εντελώς χαμένη η δουλειά τόσων ερευνητικών επιτροπών. Τόση φαιά ουσία, ενέργεια και χρόνος ας χρησιμεύσουν σε κάτι έστω και σε κάποιο μακρινό μέλλον.
