Δεν θέλαμε και παπά να μας το πει ότι μεγάλη μερίδα της κοινωνίας μας δεινοπαθεί με τους χαμηλούς μισθούς τους οποίους παίρνουν δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι. Απλώς, μπήκε και η βούλα. Ευρωπαϊκή μάλιστα. Έκθεση της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας (Eurostat) συγκαταλέγει την Κύπρο μεταξύ των κρατών με τα ψηλότερα ποσοστά σε χαμηλόμισθους. Η επισφράγιση αυτής της οδυνηρής για την Κύπρο πραγματικότητα, έρχεται την ώρα που οι προεκλογικές δεσμεύσεις του Νίκου Χριστοδουλίδη για στήριξη των χαμηλόμισθων και της μεσαίας τάξης καταρρέουν σαν χάρτινος πύργος. Αντιθέτως, οι μέχρι σήμερα πολιτικές του ενισχύουν ως επί το πλείστον, εκείνους που έχουν τη μικρότερη ανάγκη κι εκείνους που λαμβάνουν παχυλούς μισθούς.

Καταρχάς, ας δούμε τι αναφέρει έκθεση της Eurostat. Σύμφωνα με τα στοιχεία τα οποία παραθέτει, 20% των εργαζομένων στην Κύπρο είναι χαμηλόμισθοι ενώ ο μέσος όρος στην ΕΕ είναι 14,7%. Το μεγαλύτερο πρόβλημα το αντιμετωπίζουν οι νέοι και οι γυναίκες. Το ποσοστό των νέων μέχρι 30 ετών ανέρχεται στο 35,8% όταν ο μέσος όρος στην ίδια ηλικία στην ΕΕ είναι 25,2%. Το ποσοστό των γυναικών ανέρχεται στο 22,7% έναντι 17,4% των ανδρών.

Οι απογοητευτικοί αυτοί αριθμοί γίνονται οδυνηροί την ώρα, που οι δεινοπαθούντες οικονομικά είχαν επικεντρώσει τις προσδοκίες τους στις προεκλογικές υποσχέσεις Χριστοδουλίδη. Πλην, όμως, οι εξαγγελίες που έγιναν, ουδόλως ανατρέπουν τη δεινή τους θέση.

Η περιβόητη φορολογική μεταρρύθμιση είναι (τώρα που έχει μελετηθεί δεόντως) ουσιαστικά δώρο για τους υψηλόμισθους. Η αύξηση του αφορολόγητου εισοδήματος από €19.500 σε €20.500 αποτελεί σκέτη κοροϊδία. Την στιγμή κατά την οποία ένας στους δύο εργαζόμενους (το 49%) βρισκόταν κάτω από το όριο των €19.500, που ισχύει σήμερα ως αφορολόγητο εισόδημα, συνεπάγεται ότι όλοι αυτοί δεν θα επωφεληθούν ούτε ένα σεντ. Την στιγμή, μάλιστα, που το βάρος της ακρίβειας των τελευταίων χρόνων τους έχει γονατίσει κυριολεκτικά. Και βεβαίως, ουδείς ξεχνά ότι η δέσμευση του Προέδρου ήταν για αφορολόγητο στα €24.500

Παράλληλα, σύμφωνα με ανάλυση στοιχείων τα οποία παρουσίασε χθες η συνάδελφος Νάνσια Παλάλα στην Αλήθεια, και η κατηγορία μισθωτών με εισοδήματα μεταξύ €20.000 – €25.500, ελάχιστο όφελος θα έχει (περίπου 200 ευρώ). Σε αυτή την κατηγορία περιλαμβάνεται και ο μεγάλος όγκος της μεσαίας τάξης.

Όπως στη βάση επίσημων στατιστικών είχε προ καιρού παρουσιάσει η στήλη, στη μεσαία εισοδηματική τάξη ανήκει το 64,1% του πληθυσμού, ήτοι 587.144 άτομα με διαθέσιμο εισόδημα από €14.156 έως €37.746. Από αυτό το 64,1%, όμως, το 21,9% (δηλαδή 200.975 άτομα) έχουν εισόδημα που κυμαίνεται μεταξύ €14.156 και €18.873 το χρόνο. Άρα μηδενικό όφελος από τη φορολογική μεταρρύθμιση. Ένα άλλο ποσοστό 30,3% αυτού του 64,1% (αντιστοιχεί σε 277.292 πολίτες) έχει εισοδήματα μεταξύ €18.874 – 28.309. Άρα, η συντριπτική πλειονότητά τους (δηλαδή, με εισόδημα έως €25.500) θα έχει ανεπαίσθητο όφελος.

Εύκολα δύναται ο καθείς να αντιληφθεί ότι πάνω από 400.000 πολίτες της λεγόμενης μεσαίας τάξης θα επωφεληθούν τίποτα έως μερικά ψίχουλα από την περιώνυμη φορολογική μεταρρύθμιση. Εάν σε αυτούς προστεθούν και τα 256.951 άτομα που ανήκουν στην κατηγορία της φτώχειας, τότε απλώς αποκαλύπτεται το μέγεθος της πρόκλησης. Επισφραγίζεται ο εμπαιγμός από τις δεσμεύσεις του Νίκου Χριστοδουλίδη.

Παράλληλα, αν υπολογισθεί ποιους καλύπτει η αύξηση του εισοδήματος από €60.000 σε €80.000 στον υψηλότερο φορολογικό συντελεστή του 35%, η οργή είναι αναπόφευκτη. Διότι σε αυτούς που θα κερδίσουν σημαντικό όφελος περιλαμβάνονται όλοι οι πολιτειακοί αξιωματούχοι με βαρβάτους μισθούς (του Προέδρου και των υπουργών περιλαμβανομένων). Αν προστεθούν και οι προκλήσεις των πολλαπλών συντάξεων (για πολύ λίγους) και η οριζόντια ΑΤΑ, που δεν αγγίζει τη συντριπτική πλειονότητα των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα, η πρόκληση κορυφώνεται.

Όταν, λοιπόν, αύριο ο Νίκος Χριστοδουλίδης θα αραδιάζει στη διακαναλική συνέντευξη, σωρεία αριθμών και… επιτευγμάτων στα δύο χρόνια διακυβέρνησής του, να θυμάται πως οι πολίτες (πέραν των φανατικών υποστηρικτών του και όσων αναμένουν εξαργύρωση της ψήφου τους) έπαψαν προ πολλού να τρώνε κουτόχορτο.

Ακόμη και να ήθελαν να προσπεράσουν την πλάνη της απαρίθμησης «επιτευγμάτων», κάθε τέλος του μήνα, οι οδυνηροί προσωπικοί αριθμοί επιβίωσης των οικογενειών τους, τους υπενθυμίζει την σκληρή πραγματικότητα.