Το υπουργικό Συμβούλιο Ασφάλειας του Ισραήλ, θα συζητήσει αύριο, Κυριακή, την πρόταση του υπουργού Άμυνας Ιζραέλ Κατζ αναφορικά με το σχέδιο του Aμερικανού Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ για μετακίνηση Παλαιστινίων από τη Λωρίδα της Γάζας σε άλλες χώρες.

Η πρόταση αφορά μόνο όσους θελήσουν οι ίδιοι να φύγουν πάντα υπό την προϋπόθεση ότι θα τους δεχθούν τρίτες χώρες. Πόσοι θα είναι αυτοί; Ίσως πολύ περισσότεροι από ότι φανταζόμαστε.

Το 70% περίπου της Γάζας έχει καταστραφεί από τον πόλεμο ενώ κανείς δεν βλέπει πώς μπορεί η περιοχή να απαλλαγεί πλήρως από τη Χαμάς και τους άλλους ισλαμιστές οι οποίοι κάθε άλλο παρά διάθεση συμβιβασμού δείχνουν. Είτε με το Ισραήλ είτε και με την Παλαιστινιακή Αρχή.

Δεν πρέπει να ξεχνά κανείς πως αυτοί οι άνθρωποι βιώνουν από το 2007 τη στυγνότητα της Χαμάς. Οι συνοπτικές εκτελέσεις, πρώτα των οπαδών της Φάταχ και μετά όσων άλλων τολμούσαν να επικρίνουν τη Χαμάς, οι βασανισμοί, ο εκφοβισμός ήταν όλα στην ημερήσια διάταξη. Οι σποραδικές διαμαρτυρίες του κόσμου ενάντια στη τρομοκρατική οργάνωση καταπνίγονταν βίαια.

Μέχρι την 7η Οκτωβρίου το 30% των κατοίκων της Γάζας που δεν είχε υποταχθεί στη Χαμάς είχε ως μοναδική επιλογή τη σιωπή. Η δύναμη της οργάνωσης μάλιστα είχε αυξηθεί λόγω της πλύσης εγκεφάλου και του ακραίου φανατισμού με τον οποίο μεγάλωσε μια ολόκληρη γενιά, η γενιά των παιδιών των ημερών του 2007. Τα σχολεία δεν άφηναν άλλη επιλογή από αυτήν το εξτρεμισμού ενώ τα παιδιά περνούσαν τον εξωδιδακτικό τους χρόνο πάλι με την υποβολή της ισλαμιστικής τρομοκρατίας στα μυαλά τους. Ακόμα και στο διάστημα των διακοπών αποστέλλονταν σε στρατόπεδα της Χαμάς στα οποία διδάσκονταν τη χρήση όπλων και μάθαιναν ότι σκοπός της ζωής τους ήταν να σκοτώσουν για να γίνουν «μάρτυρες».

Με όλα αυτά κατά νου και με δεδομένο ότι η ανοικοδόμηση της Γάζας ακούγεται ωραία αλλά (εάν γίνει) θα πάρει πολλά χρόνια, στα οποία όσοι ζουν εκεί θα έχουν ακόμη δυσκολότερη ζωή από τότε που συνέχιζαν να ζουν στη φτώχεια και με τον τρόμο της Χαμάς παρά τα αμύθητα ποσά που έφταναν σε βοήθεια. Και τα οποία κατέληγαν σε τούνελ και ρουκέτες, όπως και σε… ακριβά SUV και διαμερίσματα για εκείνου της Χαμάς, με τους άλλους να ζουν στην ανέχεια. Συνεπώς και δεδομένου ότι αυτό θα είναι το αύριο, πολλοί είναι εκείνοι που βλέπουν ευνοϊκά τη μετανάστευση. Άλλωστε και πριν την 7η Οκτωβρίου υπήρχε αυτή η τάση, όπως θα δούμε παρακάτω.

Κατά τραγική ειρωνεία το 2023 ήταν η χρονιά κατά την οποία υπήρξε τεράστια αύξηση στον αριθμό ειδικά των νέων οι οποίοι έβλεπαν ότι δεν είχαν μέλλον εκεί και κατάφερναν να βρουν έναν τρόπο για να πάνε είτε στην Τουρκία, είτε στην Ευρώπη, είτε σε άλλες αραβικές χώρες. Η Χαμάς προσπαθούσε να διαψεύσει, μάταια όμως τους αριθμούς που έβγαιναν μέχρι τον Οκτώβρη του ‘23 και αποδείκνυαν την τάση. Ανάμεσα σε εκείνους που ασχολήθηκαν λεπτομερώς με το θέμα ήταν δε και το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων της Τουρκίας, το Anadolu. Το τελευταίο σχετικό άρθρο δημοσιεύτηκε στις 6 Οκτωβρίου, μερικές ώρες πριν τις φρικαλεότητες της 7ης Οκτωβρίου.

Το θέμα της ενθάρρυνσης όσων κατοίκων της Γάζας θέλουν να μεταναστεύσουν, δεν είναι ούτε νέο, ούτε και ιδέα του Τραμπ. Το Ισραήλ το είχε προτείνει στο παρελθόν, το 2019 συγκεκριμένα, στην Ιορδανία, την Αίγυπτο και το Κατάρ, με το τελευταίο, εν αντιθέσει με τις δύο πρώτες, να επιδεικνύει ενδιαφέρον για συζήτηση. Μετά από αντιδράσεις του Καΐρου και του Αμμάν, η Ντόχα απέσυρε το ενδιαφέρον της.

Η Αίγυπτος ειδικά είναι φανερό ότι πέρα από το ότι δεν τους θέλει – όπως και Ιορδανία άλλωστε – παίζει παράλληλα ένα πολιτικό παιγνίδι διότι τυχόν απώλεια της Γάζας θα μειώσει την επιρροή της και, τώρα, θα σημαίνει και το τέλος των όποιων προσδοκιών της να γίνει κάτι το οποίο θα οδηγήσει στην αποδοχή του Σχεδίου της για τη Γάζα. Με το οποίο σχέδιο θα πάρει τη μερίδα του λέοντος από τα 53 δισεκατομμύρια δολάρια που θα κοστίσει.

Σχεδόν το μισό δηλαδή από το υπέρογκο χρέος του Καΐρου.

H Αίγυπτος ηγήθηκε της διεθνούς κατακραυγής εναντίον του Ισραήλ για την είσοδο του IDF στη Ράφα και την κατάληψη του διαδρόμου Φιλαδέλφι με μια μάλιστα ιδιαίτερη και μάλλον ακατανόητη ένταση. Τότε. Διότι όταν οι ισραηλινοί ανακάλυψαν τεράστια τούνελ από τα οποία περνούσαν ακόμα και φορτηγά οχήματα στη Γάζα, έγινε κατανοητό πως το Κάιρο δεν έκλεινε απλώς τα μάτια στο λαθρεμπόριο για να έχει το κεφάλι του ήσυχο με τους βεδουίνους που το διενεργούσαν αλλά επίτρεπε και ενεθάρρυνε κάτι πολύ περισσότερο. Κάτι το οποίο δεν είχε να κάνει βέβαια… με την παραβατικότητα μερικών οικισμών των βεδουίνων.

Υπάρχει ακόμα μια πτυχή όμως η οποία ίσως αποβεί πολύ άβολη για την Αίγυπτο η οποία απαγορεύει την έξοδο κατοίκων της Γάζας στο έδαφός της από την 7η Οκτωβρίου και μετά: Τι θα γίνει εάν όντως βρεθούν άλλες χώρες – και οι Αμερικανοί θα φροντίσουν με ανταλλάγματα να το πετύχουν – οι οποίες θα δεχθούν να πάρουν κατοίκους της Γάζας ως μετανάστες; Θα τους εμποδίσει να φύγουν όπως του εμπόδισε να βρουν καταφύγιο την περίοδο του Πολέμου χτίζοντας ένα από τα πιο αδιαπέραστα τείχη στον κόσμο; Και εάν το κάνει ποια εξήγηση θα δώσει για αυτή της την επιμονή; Το ότι χρειάζεται πολιτικά τη Γάζα σίγουρα δεν είναι καλή ιδέα.

Οι Ισραηλινοί όλα αυτά τα γνωρίζουν καλά, για αυτό και φρόντισαν να το κάνουν όσο πιο δύσκολο μπορούν για τους Αιγύπτιους. Το σχέδιο που θα εξεταστεί αύριο προβλέπει ότι όσοι κάτοικοι της Γάζας θέλουν να φύγουν θα μπορούν να το κάνουν μέσω Ισραήλ. Έτσι είτε το αποδεχθεί η Αίγυπτος είτε όχι, δεν έχει σημασία. Το δικό της κομμάτι της αποδοχής θα το φροντίσει ο ίδιος ο Τραμπ.

Πέρα από τα οικονομικά κίνητρα οι χώρες που θα δεχθούν μετανάστες από τη Γάζα θα έχουν και την εξασφάλιση ότι θα πρόκειται για μη υποστηρικτές της Χαμάς ή έστω για πρώην οι οποίοι την εγκατέλειψαν μετά την 7η Οκτωβρίου και την καταστροφή που προκάλεσε η σφαγή. Από το 70% της υποστήριξης που είχε στη Γάζα η τρομοκρατική οργάνωση – και αυτό βέβαια δεν σήμαινε ότι όλος ο κόσμος ήταν τρομοκράτες – υπολογίζεται ότι της απέμεινε ένα 30 – 35%. Όλοι όσοι θα φύγουν εννοείται ότι θα «σκανάρονται» ώστε να μην έχουν παρελθόν δράσης με τη Χαμάς.

Μόλις 40.000 ήταν άλλωστε οι ένοπλοί της σε έναν πληθυσμό 2.1 εκατομμυρίων.

Το σημαντικότερο όμως στοιχείο είναι πως από το 2007 μέχρι και τον Πόλεμο, περίπου 300.000 άνθρωποι μετανάστευσαν από τη Γάζα. Μιλάμε για το 15% του πληθυσμού. Ήταν συνήθως οι νέοι, οι μορφωμένοι, οι μη φανατικοί και οι μη ισλαμιστές κάτι που βεβαίως δεν στεναχωρούσε την Χαμάς. Το αντίθετο. Έφευγαν με τεράστιες δυσκολίες να εξασφαλίσουν βίζα και πολλαπλάσιοι ήταν εκείνοι που προσπαθούσαν ξανά και ξανά αλλά δεν τα κατάφερναν. Τώρα που θα μπορούν πολύ πιο εύκολα γιατί να μείνουν στα ερείπια της Χαμάς;

Πόσω μάλλον. όταν μιλάμε για μια περιοχή στην οποία το 50% του πληθυσμού είναι κάτω των 18 ετών.