Μαθαίνω, λοιπόν, για τις πράσινες φορολογίες που έρχονται τον Μάιο -επειδή χτες διερωτήθηκα αν είναι γεγονός αυτό που έλεγε ο Στέφανος Στεφάνου πως δεν είναι υποχρεωτική οδηγία της ΕΕ- ότι πράγματι δεν είναι οδηγία. Ήταν σύσταση της ΕΕ, σύσταση μόνο! Και η κυβέρνηση Αναστασιάδη αποφάσισε ως μη όφειλε να τις συμπεριλάβει στο Σχέδιο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας και έτσι δεσμεύτηκε ότι θα τις εφαρμόσει από τον Μάιο. Αυτοβούλως, δηλαδή. Επειδή, για να το πω πιο κομψά, είμαστε πρόθυμοι ηλίθιοι.
Πρόκειται για ένα πακέτο φόρων (στα καύσιμα, στο νερό, στα απόβλητα κ.α.) το οποίο βρίσκεται ακόμα σε στάδιο διαβούλευσης στην ΕΕ με ορίζοντα το 2027 και όχι το 2025. Αλλά, και το ΑΚΕΛ και όλοι, γνώριζαν τι συμφώνησε η προηγούμενη κυβέρνηση, διότι υπήρξε διαβούλευση και ενημέρωση όταν αποφασίστηκε. Και συμφώνησαν όλοι με την προϋπόθεση ότι όταν έρθει η ώρα των φόρων θα υπάρξουν αντισταθμιστικά μέτρα για να ελαφρυνθούν οι φορολογούμενοι.
Τώρα, πλησιάζει ο Μάιος με τους νέους φόρους του αλλά αντισταθμιστικά μέτρα δεν φάνηκαν στον ορίζοντα. Και σίγουρα όποια και να είναι αυτά όταν και εάν αποφασιστούν δεν υπάρχει περίπτωση να διαγράψουν ή να μειώσουν φόρους. Το πιθανότερο είναι να μας πουν ότι θα δώσουν ελαφρύνσεις στις ευάλωτες ομάδες. Αλλά αυτοί οι φόροι και με δεδομένα τα οικονομικά προβλήματα όλων και όχι μόνο των ευάλωτων ομάδων (λόγω ακρίβειας, μισθών, ενοικίων, τόκων κ.λπ.), θα πλήξουν όλα τα νοικοκυριά και όλες τις επιχειρήσεις.
Γι΄ αυτό και η μόνη επιλογή της σημερινής κυβέρνησης είναι να πάει στην ΕΕ και να διεκδικήσει αναβολή. Στο κάτω – κάτω, όταν δεσμευόταν η προηγούμενη κυβέρνηση δεν μπορούσε (κακώς) να προβλέψει τις σημερινές συνθήκες.
Για να πάρουμε μια ιδέα: Θα πληρώνουμε φόρο υγειονομικής ταφής αποβλήτων όταν ήδη πληρώνουμε φόρους για τα σκύβαλα και όταν μόλις χτες συζητήθηκε στη Βουλή κυβερνητικό νομοσχέδιο, που προβλέπει αύξηση του τέλους αποκομιδής των σκυβάλων μέχρι 34%, που θα επιβάλουν οι νέοι δήμοι. Κι αυτό, για να επικρατούν ενιαία τέλη λόγω των συνενώσεων που έκανε η μεταρρύθμιση. Το νομοσχέδιο προβλέπει ότι μπορεί να επιβληθεί αύξηση μεγαλύτερη του 14% και μικρότερη του 35%. Θεωρώ δεδομένο ότι κανένας δήμος δεν θα επιβάλει τη μικρότερη αύξηση. Αλλά και να την επιβάλει πάλι αύξηση θα είναι, όταν μας έταζαν την μεταρρύθμιση της τοπικής αυτοδιοίκησης για να γίνουν εξοικονομήσεις και να ελαφρυνθούν οι πολίτες από τα έξοδα των δήμων. Νομίζαμε, τα κορόιδα, ότι θα μειωθούν τα τέλη!
Να ήταν μόνο αυτά; Όλα πάνω στις πλάτες των πολιτών είναι. Όλα. Ακόμα και το ότι το ΡΙΚ δεν πληρώνει σε μια εργαζόμενή του την αποζημίωση που του επέβαλε το δικαστήριο, παρότι η Βουλή ενέκρινε το κονδύλι, και δεν φακκά πέναν ούτε ένας για το γεγονός ότι κάθε μήνα που καθυστερεί το ποσό επιβαρύνεται με τόκος €4.000. Ποια ιδιωτική επιχείρηση θα άντεχε ή θα ανεχόταν να πληρώνει μόνο τόκους τέσσερις χιλιάδες κάθε μήνα; Σε έναν δημόσιο οργανισμό αντέχουν. Διότι αντέχουν οι πλάτες των πολιτών όσα και να τους φορτώνουν.
Ή το άλλο με τον ΟΚΥπΥ, που έβγαλε από τα ρούχα του και το Ευθύμιο Δίπλαρο και ζήτησε τις παραιτήσεις τους. Πήγαν στη Βουλή για τον προϋπολογισμό τους. Και εκεί διαπιστώθηκαν εντυπωσιακά νούμερα. Η καθαριότητα των γραφείων τους, λέει, πριν ένα χρόνο κόστιζε €148.000 και τώρα αυξάνεται στις €678.000. Μέσα σε ένα χρόνο! Και η αγορά χαρτιού από €49.000 αυξήθηκε στις €138.000. Επίσης, έχουν ένα σωρό διευθυντικά στελέχη αλλά θέλουν και 1,45 εκατομμύρια ευρώ για υπηρεσίες εμπειρογνωμόνων συμβούλων. Μιλάμε για τον οργανισμό που διαχειρίζεται τα κρατικά νοσοκομεία και οι εκθέσεις της Ελεγκτικής Υπηρεσίας δείχνουν ότι την ώρα που μειώνεται ο κύκλος εργασιών τους αυξάνονται οι μισθοί τους. Τι τους ενδιαφέρει, όμως. Έχουν τους φορολογούμενους να πληρώνουν ασταμάτητα.
