Από την αρχή του πολέμου της Ρωσίας με την Ουκρανία η δυτική ομπρέλα με πρωτοστάτιδα την Αμερική έτρεξε να υποστηρίξει την ακεραιότητα της Ουκρανίας για την άδικη επίθεση που δέχτηκε καταδικάζοντας την Ρωσία στο πυρ το εξώτερον. Τελικά αυτή η τεράστια ευαισθησία για το άδικο και η προσπάθεια στήριξης με κάθε μέσον αυτά τα τρία χρόνια απέβλεπε στο λίμπισμα των ορυκτών της πλούτων. Το παζλ των παίγνιων της διπλωματίας και της στρατηγικής των συμφερόντων σιγά σιγά συμπληρώθηκε.
Κι εμείς οι αφελείς αποδίδαμε αυτό το ενδιαφέρον στην ευαισθησία των ισχυρών για το δίκαιο επιτέλους, σχίζαμε τα ιμάτια μας για το τεράστιο ενδιαφέρον της Δύσης στο Ουκρανικό ζήτημα και προσπαθούμε να προτάξουμε το δικό μας, επισημαίνοντας ΣΗΜΕΡΑ την ομοιότητα του μπας και ευαισθητοποιήσουμε τους ισχυρούς μας «συμμάχους».
Δυστυχώς, άλλη μια τρανταχτή απόδειξη πως δεν υπάρχουν ευαισθησίες και το δίκαιο στην παγκόσμια σκακιέρα καθορίζεται από τα εκάστοτε συμφέροντα.
Βοήθεια έναντι ξεπουλήματος! Οι ΗΠΑ ξεκίνησαν την εκστρατεία στήριξης προς την Ουκρανία μετά την ρωσική επέμβαση και παρέσυραν όλο τον δυτικό κόσμο προτάσσοντας τάχα το δίκαιο και το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση των λαών. Τελικά, όπως αποδεικνύεται εκ των πραγμάτων τρία χρόνια μετά, εποφθαλμιούσαν τον ορυκτό πλούτο (λέγεται πως η χώρα διαθέτει τα μεγαλύτερα αποθέματα λιθίου, τιτανίου στην Ευρώπη, σπάνιες γαίες και σημαντικά κοιτάσματα άλλων ορυκτών) της Ουκρανίας ο οποίος παίζει κρίσιμο ρόλο για την παραγωγή προϊόντων υψηλής τεχνολογίας και κατ’ επέκταση στην παγκόσμια οικονομία που σχετίζονται με την μετάβαση στην πράσινη ενέργεια, αλλά και τα ηλεκρονικά είδη ευρείας κατανάλωσης, τις υποδομές τεχνητής νοημοσύνης και τα οπλικά συστήματα.
Και οι ΗΠΑ με την συνήθη τακτική τους «της διέλευσης επί πτωμάτων» βρήκαν την ευκαιρία να πατήσουν την Ουκρανία στον λαιμό. Στο προσχέδιο που προέταξαν οι Αμερικανοί συμπεριλήφθει και αξίωση να αποζημιωθούν για τη βοήθεια που έχουν προσφέρει τα τελευταία τρία περίπου χρόνια στην Ουκρανία. Η Ουάσινγκτον ζητούσε δεσμεύσεις ύψους 500 δισ. δολαρίων, περίπου τέσσερις φορές το ποσό της βοήθειας που έχει προσφέρει ως τώρα στο Κίεβο, το οποίο, σύμφωνα με το IfW Kiel, εκτιμάται στα 120 δισ. δολάρια. Ο Ουκρανός πρόεδρος απέρριψε το αίτημα και αρνήθηκε να υπογράψει μια συμφωνία που θα αναγκαστούν να πληρώνουν «δέκα γενιές Ουκρανών», το οποίο τελικά αφαιρέθηκε και εν συνεχεία οι συνομιλίες ναυάγησαν… με την λήξη της πρόωρης επίσκεψης του Ουκρανού προέδρου στον Λευκό Οίκο.
Δύο μέρες αργότερα, την Κυριακή, στην Σύνοδο Κορυφής στο Λονδίνο των Ευρωπαίων αρχηγών κρατών, οι ηγέτες της Βρετανίας και της Γαλλίας πρότειναν εκεχειρία για ένα μήνα. Προφανώς μέχρι να ξεκαθαρίσει το πάρε – δώσε…
Και λίγα 24ωρα αργότερα ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ διατάζει την παύση της στρατιωτικής βοήθειας προς την Ουκρανία μέχρι να επιδείξει δέσμευση σε μια διαπραγμάτευση καλής πίστης. Και τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται. Η δέσμευση, αποβλέπει στα επίμαχα ορυκτά της χώρας.