Μην με ξαναρωτήσει και μην μου ξαναπεί κανένας ότι «θέλω να κινδυνεύσει κόσμος» ή «αν προτιμώ να κινδυνεύσουν άνθρωποι». Είστε απλά εκβιαστές που αφήσατε τα πράγματα να φθάσουν σε αυτό το σημείο.
Το ΓεΣΥ το στήριξα, το στηρίζω και θα συνεχίσω να το στηρίζω με όλη μου τη δύναμη και εύχομαι όλοι οι πολίτες σε αυτό τον τόπο, χωρίς να το χρειαστούν για κάποια σοβαρή ασθένεια, να καταλάβουν την αξία του. Δυστυχώς, μέχρι τώρα, μόνο όποιος βρεθεί ενώπιον μιας σοβαρής κατάστασης καταλαβαίνει το πόσο τυχεροί είμαστε που έχουμε το ΓεΣΥ. Αυτό, για να ξεκαθαρίσω τη θέση μου για τα όσα ακολουθούν.
Αυτή τη φορά όχι μόνο δεν θα στηρίξω τον ΟΑΥ αλλά θα γράψω με το χέρι στην καρδιά, γιατί κάποτε η υπομονή του καθενός μας στερεύει.
Όταν πριν από δύο χρόνια στηρίξαμε τον ΟΑΥ όταν διαμαρτυρήθηκε επειδή το υπουργείο Οικονομικών του ζητούσε εκατομμύρια ευρώ για το πρόγραμμα παραπομπής ασθενών στο εξωτερικό, και με όλη μας τη δύναμη φωνάξαμε υπέρ της ένταξης των συγκεκριμένων υπηρεσιών στο ΓεΣΥ, το κάναμε με πλήρη συνείδηση, επειδή το πιστεύαμε και επειδή εξακολουθούμε να το πιστεύουμε. Άλλωστε, αυτό προβλέπει και ο νόμος.
Το αν η γενική διευθύντρια του υπουργείου Υγείας Χριστίνα Γιαννάκη έχει κάνει καλή δουλειά τόσα χρόνια δεν νομίζω να το αμφισβητεί κανένας. Το ότι βουλευτές, κομματάρχες και άλλοι έχουν εκμεταλλευθεί τη Χριστίνα Γιαννάκη για ψηφοθηρικούς λόγους αποτελεί το κοινό μας μυστικό σε αυτό τον τόπο. Και πάλι δεν φταίει η ίδια.
Το ότι από τον Αύγουστο του 2023, που οριστικά αποφασίστηκε η μεταφορά του προγράμματος αποστολής ασθενών στο εξωτερικό από το υπουργείο Υγείας στον ΟΑΥ μέχρι σήμερα δεν έγινε τίποτα, δεν μπορώ να το καταπιώ.
Όταν ρωτήθηκα τους τελευταίους μήνες και από το υπουργείο Υγείας και από τον ΟΑΥ για το πώς θα έβλεπα το ενδεχόμενο να παραμείνει η κ. Γιαννάκη για μερικούς μήνες ώστε να βάλει το νερό στ’ αυλάκι για να προχωρήσει μόνος του μετά το Οργανισμός, απάντησα ότι ίσως αυτό θα ήταν μια πολύ καλή κίνηση.
Για μερικούς μήνες είπαμε. Όχι για ένα συν ένα χρόνο. Και αν χρειάζεται δύο χρόνια η Χριστίνα Γιαννάκη για να στήσει το πρόγραμμα στον ΟΑΥ, τι έκαναν στον ΟΑΥ τα προηγούμενα δύο χρόνια; Και γιατί να πληρώνει ο ΟΑΥ την κ. Γιαννάκη και την υπεύθυνη του Τμήματος Επιδοτούμενων Ασθενών, μετά την αφυπηρέτηση τους και να παραμένουν και οι δύο τους στο υπουργείο Υγείας (για να διαχειρίζονται το ΤΕΑ) για δουλειά του ΟΑΥ και να μην μεταφερθούν όλα και όλοι στον ΟΑΥ;
Περισσότερο με ενοχλεί το ότι ρωτούσα διαρκώς στον ΟΑΥ για το πού βρίσκονται οι διαδικασίες. Από το καλοκαίρι πέρσι (υπάρχει σχετικό δημοσίευμα του «Φ») μου είπαν ότι είναι έτοιμο το κείμενο των Κανονισμών και πάει στο υπουργείο Υγείας. Τώρα βλέπω στο σημείωμα που τέθηκε προς έγκριση ότι ΘΑ ετοιμαστεί το νομοθετικό πλαίσιο. Κάτι δεν πάει καλά.
Τις τελευταίες δύο ημέρες λυτοί και δεμένοι με πήραν τηλέφωνο για να στηρίξω την κ. Γιαννάκη. Το πρόβλημα μου κύριοι δεν είναι η κ. Γιαννάκη. Το πρόβλημα μου είστε όλοι εσείς, οι πολιτικοί όλων των κομμάτων, η Κυβέρνηση και κάποιοι στον ΟΑΥ, που όσο κι αν θέλουν να το κρύψουν, όσο κι αν η θέση τους είναι πλέον διαφορετική, εξακολουθούν να «μυρίζουν» και να συμπεριφέρονται ως δημόσιοι υπάλληλοι (με την κακή έννοια, γιατί εγώ δεν τσουβάλιασα ποτέ τους δημοσίους υπαλλήλους) και τον τελευταίο ένα μήνα, σε δύο περιπτώσεις έχουν ενεργήσει κατά την τακτική του «yesman».
Πιο εκνευριστικό από όλα, το γεγονός ότι όλοι μα όλοι όσοι με πήραν τηλέφωνο για να ζητήσουν να στηρίξω την κ. Γιαννάκη μου είπαν «Να χαρείς και θα πεθάνει κόσμος. Μες τον ΟΑΥ εν ξορτώνουν». (Αυτό για να το ξέρουν και οι φίλοι μου στον ΟΑΥ, που πρέπει να ξέρουν πως αν χρειαστεί σίγουρα εκεί θα είμαι πάλι να τους στηρίζω).
Το «θα πεθάνει κόσμος» δεν αποτελεί άλλοθι για κανέναν σας, κύριοι. Είτε είστε στη Βουλή και τα κόμματα, είτε είστε στο Προεδρικό, είτε στον ΟΑΥ, είτε στο υπουργείο Υγείας ή το υπουργείο Οικονομικών.
Αν σας ένοιαζε ο κόσμος και η ζωή του, όσοι είστε εκτός ΟΑΥ θα «γονατούσατε» πάνω στον ΟΑΥ, θα πιέζατε, θα αποπαγοποιούσατε θέσεις, θα συγκαλούσατε συσκέψεις, θα συνεδριάζατε σχετικά στη Βουλή, θα κάνατε τα πάντα ώστε ο Οργανισμός να είναι έτοιμος να αναλάβει το πρόγραμμα των επιδοτούμενων ασθενών. Σε πολλούς από εσάς έχω κάνει σχετικές επισημάνσεις, ως δημοσιογράφος, αρκετές φορές από τον Αύγουστο του 2023 μέχρι σήμερα. Και το ξέρετε.
Τίποτα από αυτά δεν κάνατε. Και ο ΟΑΥ, ενώ άρχισε να κάνει, ξαφνικά σταμάτησε. Πάτησε φρένο. Εξακολουθώ να πιστεύω στον Οργανισμό. Δεν πιστεύω ότι «εν ξορτώνουν». Αντιθέτως. Για αυτό θυμώνω.
Για αρκετούς μήνες, όταν ρωτούσα στο Υπουργείο, μου έλεγαν «δεν κάνουν τίποτα στον ΟΑΥ» και όταν ρωτούσα στον ΟΑΥ μου έλεγαν «περίμενουμε το υπουργείο Υγείας ή το υπουργείο Οικονομικών».
Κύριε Γενικέ Ελεγκτή, αγαπητέ Ανδρέα Παπακωνσταντίνου, ως τέως διευθυντής και τέως γενικός διευθυντής του ΟΑΥ, έχετε ευθύνη να κάνετε την παρέμβαση σας. Άλλωστε εσείς (και κάποιοι άλλοι στον ΟΑΥ), είχατε βγει πριν από δύο σχεδόν χρόνια μπροστά, τονίζοντας την ικανότητα του Οργανισμού να τα καταφέρει. Και εμείς σας στηρίξαμε.
Κάποιοι στον ΟΑΥ (διοίκηση και διευθυντές και παραδιευθυντές) να αναλάβουν επίσης την ευθύνη τους.
Και η Κυβέρνηση, κύριε Πρόεδρε της Δημοκρατίας, επίσης να αναλάβει τις ευθύνες της. Φέρετε ευθύνη που δεν προχώρησε η διαδικασία. Πριν από τρεις μήνες ρώτησα πότε θα προχωρήσει το υπουργείο Οικονομικών στην αποπαγοποίηση θέσεων (αφήσατε και τον κόσμο να ταλαιπωρείται λόγω υποστελέχωσης, περιμένοντας τα φάρμακα του) και πήρα την απάντηση “στο επόμενο Υπουργικό”. Πέρασαν πέντε – έξι Υπουργικά από τότε.
Το γράφω και το εννοώ, μην με ξαναρωτήσει και μην μου ξαναπεί κανένας ότι «θέλω να κινδυνεύσει κόσμος» ή «αν προτιμώ να κινδυνεύσουν άνθρωποι». Είστε απλά εκβιαστές, που αφήσατε τα πράγματα να φθάσουν σε αυτό το σημείο, γιατί η συγκεκριμένη ερώτηση μόνο μια απάντηση έχει.
