ΣΥΝΤΕΛΟΥΝΤΑΙ πολλές αλλαγές στο διεθνές γίγνεσθαι. Και επειδή υπάρχουν μεγάλες πολεμικές συγκρούσεις, σε δυο τουλάχιστον μέτωπα, παρακολουθούμε από κοντά και με αγωνία τα όσα τεκταίνονται. Την ίδια ώρα, η εκλογή νέου Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών, όπως έχουμε παρακολουθήσει τις τοποθετήσεις του, διαφοροποιεί σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο προσέγγισης της διεθνούς πολιτικής και επηρεάζει τις εξελίξεις.
ΕΙΔΙΚΑ τα όσα διαδραματίζονται σε σχέση με το Ουκρανικό επιβεβαιώνουν ότι τόσο σε επίπεδο τακτικής αλλά και ουσίας, διαμορφώνεται μια νέα τάξη πραγμάτων. Παρακολουθούμε χρόνια μια προσπάθεια ανακατανομής ισχύος. Αναμένεται ότι τούτο θα συνεχισθεί- δεν μπορεί άλλωστε να γίνει διαφορετικά- με διαφορετικούς, ωστόσο, πρωταγωνιστές. Αυτό, με βάση και όσα παρακολουθούμε, δεν θα πρέπει να αποκλείεται.
ΚΑΙ το ερώτημα, το οποίο τίθεται είναι πού βρίσκεται η Ευρωπαϊκή Ένωση σε όσα συντελούνται; Ο Γάλλος Πρόεδρος, Εμμανουέλ Μακρόν, μετέβη προ ημερών στην Ουάσινγκτον και συναντήθηκε με τον Αμερικανό ομόλογό του. Προφανώς επιχειρήσει να βολιδοσκοπήσει προθέσεις αλλά και να θέσει μια σειρά ζητήματα, μεταξύ αυτών και το Ουκρανικό. Το αποτέλεσμα θα το διαπιστώσουμε προσεχώς.
Ο ΑΛΛΟΣ άξονας της Ε.Ε., ο γερμανικός, μόλις εξήλθε από εκλογές. Οι εκλογές ανέδειξαν νικητή, την ένωση των Χριστιανοδημοκρατών και των Χριστιανοκοινωνιστών και, όπως φαίνεται, η χώρα θα οδηγηθεί σε συνασπισμό με το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα. Ο νέος καγκελάριος, Φρίντριχ Μερτς, έχει εξαγγείλει πως θα κινηθεί, σε ό,τι αφορά την εξωτερική πολιτική, στη λογική της ενίσχυσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αλλά και τον ευρωατλαντικό άξονα. Θα δούμε στη συνέχεια πώς θα λειτουργήσει Βερολίνο και στα ζητήματα αυτά και πόσο θα ενισχυθεί το ευρωπαϊκό αποτύπωμα.
ΔΙΑΝΥΟΥΜΕ μια νέα περίοδο με πολλές προκλήσεις. Μια περίοδο ιδιαίτερα δύσκολη, περίπλοκη και σε κάποιες περιπτώσεις επικίνδυνη. Μια περίοδο που θα πρέπει να παρακολουθούμε, να βρισκόμαστε σε εγρήγορση, στην… πρίζα, με «ανοικτά» τα ραντάρ μας. Γιατί αναμένονται αλλαγές, που εκ των πραγμάτων θα μας επηρεάσουν.
ΕΙΔΙΚΑ η Κυπριακή Δημοκρατία, η οποία είναι ένα μικρό κράτος και ημικατεχόμενο, πρέπει να παρακολουθεί και να επαγρυπνεί καθώς οι συνθήκες και τα δεδομένα και γεωπολιτική αλλάζουν συνεχώς.
ΤΟ κάθε κράτος μπορεί και πρέπει να διαδραματίζει ρόλο στην περιοχή του. Η Κύπρος είναι παράγοντας σταθερότητας με σημαντικές συμμαχίες. Τούτο, ωστόσο, δεν πρέπει να εφησυχάζει κανένα.
