Ψάχνουν λέει στη Λεμεσό κι εντοπίζουν αυθαιρεσίες και μετατροπές σε κτήρια για να προλάβουν την επόμενη τραγωδία. Τους ταρακούνησε που χάθηκε ολόκληρη οικογένεια από φωτιά.
Αναρωτιούνται και οι πολίτες: Μα, πώς είναι δυνατό σήμερα να πεθαίνουν άνθρωποι με αυτόν τρόπο. Και τρία παιδάκια! Αδιανόητο, ναι. Αλλά, αυτές οι τραγωδίες ανήκουν στην αλυσίδα μέσα στην οποία στήσαμε τις ζωές μας. Τι αυθαιρεσίες και μετατροπές κτηρίων ψάχνουν τώρα. Ας δουν πρώτα τις ανάγκες του κόσμου. Τι να κάνει μια οικογένεια όταν είναι αδύνατο να ενοικιάσει μια αδειούχα και με όλες τις ανέσεις οικία να στεγαστεί; Ειδικά στη Λεμεσό. Τι να κάνει όταν ένα διαμέρισμα των δύο υπνοδωματίων είναι όσα όλος ο μισθός των γονιών; Κάνει μετατροπές, κάνει αυθαιρεσίες. Είναι η μόνη της επιλογή. Αλλιώς θα μείνει σε παγκάκια. Άστεγη.
Και τι να κάνει όταν είναι αδύνατο να ζεσταθεί με άλλο τρόπο παρά μόνο με μια φτηνή ηλεκτρική θερμάστρα. Κάπου 130.000 σπίτια και διαμερίσματα προσπαθούν να ζεσταθούν με κινητές θερμάστρες. Ηλεκτρικές, γκαζιού, πετρελαίου… Όλες επικίνδυνες υπό κάποιες περιστάσεις. Τι άλλο να κάνεις, όμως. Ακόμα κι αν είχαν όλοι στην Κύπρο κεντρική θέρμανση θα ήταν αδύνατο να την χρησιμοποιούν. Είτε με πετρέλαιο, είτε με ρεύμα. Κι όταν ισχύουν αυτά περιμένουμε να ψάχνει ο κόσμος και τις ηλεκτρικές εγκαταστάσεις να βρουν αν πάει κάτι λάθος; Μα, εδώ υπάρχει κόσμος που ούτε τις κινητές θερμάστρες δεν μπορεί να ανάβει συνεχώς λόγω κόστους.
Άσε που είναι και κοροϊδία όλη αυτή η ιστορία με τις μετατροπές, που αναπτύσσεται τις τελευταίες μέρες, μετά την τραγωδία. Λες και τώρα ανακάλυψαν το φαινόμενο. Δεν βλέπουν τόσα χρόνια τι κάνουν ιδιοκτήτες καταστημάτων, για παράδειγμα, μέσα στις πόλεις; Και σε χωριά το κάνουν αλλά στις πόλεις είναι πιο ορατά. Δεν είδε κανένας καταστήματα ή αποθήκες, που εν μία νυκτί μετατρέπονται σε κατοικίες και βάζουν μέσα κάμποσους ανθρώπους; Κάπου 1.386 οικιστικές μονάδες, έγραφε χτες ο Φιλελεύθερος, είχαν κτιστεί για άλλες χρήσεις και έγιναν σπίτια. Γράψαμε άπειρες φορές για τέτοιες αυθαιρεσίες, αλλά… η ζωή συνεχίζεται. Μέχρι την επόμενη τραγωδία, που θα ταρακουνήσει λίγο τους αρμοδίους (τρόπος του λέγειν) και μετά ξανά στον εφησυχασμό.
Άκουγα προχτές τον πρόεδρο των ηλεκτρολόγων που φώναζε ότι υπάρχει μια ηλεκτρική συσκευή που είναι επικίνδυνη και απαγορεύεται να τοποθετείται από τους ηλεκτρολόγους. Αλλά, την ίδια ώρα επιτρέπεται η εισαγωγή της. Άλλο, αδιανόητο κι αυτό! Αφού απαγορεύεται η χρήση γιατί επιτρέπεται η εισαγωγή; Θα την φυλάξει ο εισαγωγέας στην αποθήκη του;
Ως να ζούμε μια τεράστια κοροϊδία. Μια απάτη. Σε βάρος των πολιτών όλα. Μας έκαναν, λέει, μεταρρύθμιση τοπικής αυτοδιοίκησης για να εξοικονομήσουμε χρήματα και να ωφεληθούν οι πολίτες. Το αποτέλεσμα το ένιωσαν όσοι πήραν λογαριασμούς από νέους δήμους. Αλλού φουσκωμένοι κι αλλού παραφουσκωμένοι. Και δεν έχει τελειωμό. Θα έρθουν και νέοι φόροι. Πράσινος φόρος. Φόρος για υγειονομική ταφή αποβλήτων….
Τουλάχιστον να είχαν και οι πολίτες κάποιο όφελος; Ούτε καν. Φόροι για να γιγαντώνονται οι βλακείες τους. Ούτε ότι τους ακούμε χρόνια και χρόνια να υπόσχονται μείωση κόστους στον ηλεκτρισμό και να καταντάει ανέκδοτο. Κι από πάνω να μας απειλούν -απειλή είναι τι άλλο;- ότι με τις παγωνιές τώρα και με τους καύσωνες το καλοκαίρι, έχουν προβλήματα με την επάρκεια και μπορεί να μας αφήσουν σύξυλους.
Δεν είναι, λοιπόν, οι μετατροπές διαμερισμάτων το πρόβλημα και οι πρόχειρες ηλεκτρικές εγκαταστάσεις, που κάνουν οι πολίτες για να τα βγάλουν πέρα. Είναι που ένα κράτος της αρπαχτής δεν τους δίνει επιλογές, δεν τους προσέχει τους πολίτες του. Ως να τους έχει να ζουν με εκατοντάδες φαινόμενα Takata. Ανησυχεί μόνο όταν έχει μπροστά μου μια τραγωδία που θα μπορούσε να αποφευχθεί.
