Φυσικά και είναι απαράδεκτες οι διώξεις πολιτών που συμμετέχουν σε ειρηνικές διαδηλώσεις. Είναι «κρατικός αυταρχισμός και υπονόμευση των δημοκρατικών ελευθεριών», όπως κατάγγειλε χτες το ΑΚΕΛ. Έκανε ανακοίνωση για διώξεις πολιτών για διαδήλωση που πραγματοποιήθηκε «πριν από 20 ημέρες».
Παρεμπιπτόντως, η ανακοίνωση αναφέρεται και στο προηγούμενο με τη σύλληψη δύο πολιτών κατά την παρέλαση της 1ης Οκτωβρίου λόγω ανάρτησης πολιτικού πανό. Είναι η δίωξη του Γιώργου Τάττη και του Οζ Καραχάν, που συνελήφθησαν όταν προσπάθησαν να σηκώσουν πανό κοντά στην παρέλαση. Αλλά, από την 1η Οκτωβρίου, που έγινε η σύλληψη, δεν είδαμε να διαμαρτύρεται το ΑΚΕΛ.
Τώρα προφανώς βολεύει να αναφερθεί κι αυτό γιατί οι νέοι διαδηλωτές υπό διωγμό είναι ίσως πιο κοντά στην ιδεολογία του. Κι αυτό είναι το πρόβλημα της δημοκρατίας μας. Το ότι οι αντιδράσεις για τέτοια φαινόμενα είναι επιλεκτικές. Όπως κάνει και το κόμμα που λέγεται Volt, του οποίου η βουλευτής Αλεξάνδρα Ατταλίδου, μαζί με τον βουλευτή του ΑΚΕΛ, Γιώργο Κουκουμά, κατέθεσαν αίτημα για αυτεπάγγελτη εξέταση ενώπιον της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, με θέμα «Το δικαίωμα του συνέρχεσθαι και τα πρωτόκολλα της αστυνομίας».
Η αντίδραση του ΑΚΕΛ και των βουλευτών αφορά διώξεις μετά από διαδήλωση που οργανώθηκε στη Λευκωσία για να καταδικάσει «τη δολοφονία του 24χρονου μετανάστη Shoaib Khan από αστυνομικά πυρά στις 6 Γενάρη στην Ποταμιά», όπως έγραφαν οι σχετικές ανακοινώσεις, προσθέτοντας ότι απαιτούν δικαιοσύνη «για το νέο θύμα της μεταναστευτικής θανατοπολιτικής». Σηκώνει συζήτηση αυτή η αντίδραση, ιδίως η φρασεολογία περί δολοφονίας και «μεταναστευτικής θανατοπολιτικής», λες και η κυπριακή Αστυνομία σκοτώνει μετανάστες ως πολιτική, αλλά αυτό είναι άλλο ζήτημα.
Το θέμα εδώ είναι να υπάρχουν αντιδράσεις, κυρίως από κόμματα και βουλευτές, όποιος κι αν διώκεται για ειρηνική διαδήλωση. Διότι, φτάσαμε στο σημείο να υπερασπίζεται ο καθένας τους «δικούς του» διαδηλωτές που διώκονται και να σιωπά όταν διώκονται διαδηλωτές με τους οποίους διαφωνεί. Κι αυτό, επιτρέπει στην Αστυνομία να συνεχίζει τέτοιες διώξεις και να κάνει τη δημοκρατία αστυνομοκρατία σε μια εποχή που κάτι τέτοιο θα έπρεπε να θεωρείται ιστορία του μακρινού παρελθόντος.
Η δίωξη του Γιώργου Τάττη και του Οζ Καραχάν ξεκίνησε από την 1η Οκτωβρίου κι ακόμα συνεχίζεται στα δικαστήρια επειδή κατά την παρέλαση στην επέτειο της Κυπριακής Δημοκρατίας θέλησαν να διαδηλώσουν, μαζί με άλλους, με ένα «ενοχλητικό» πανό. Έλεγε: «Κυπριακή Δημοκρατία: Η μόνη λύση – Το απαρτχάιντ δεν είναι λύση». Η δίωξή τους είναι καθαρά πολιτική, αλλά οι πολιτικοί σιώπησαν. Πλην των Οικολόγων και κάποιων βουλευτών σε ατομικό επίπεδο, που καταδίκασαν έντονα.
Αν η δίωξη των διαδηλωτών για «δολοφονία μετανάστη» μέσα στην νεκρή ζώνη, την ώρα που παρανομούσε και το αυτοκίνητο στο οποίο βρισκόταν οδηγήθηκε επιθετικά εναντίον αστυνομικών και δέχτηκε πυροβολισμούς, είναι κρατικός αυταρχισμός και υπονόμευση των δημοκρατικών ελευθεριών, η δίωξη του Τάττη και του Καραχάν τι είναι;
Οι αστυνομικοί, σε κάθε περίπτωση, έχουν την ευκολία να γράψουν στα κατηγορητήρια ό,τι θέλουν. Συνήθως ότι οι διαδηλωτές τους επιτέθηκαν ή αντέδρασαν στη σύλληψη και διασάλευσαν την δημόσια τάξη. Το κράτος, όμως; Η κυβέρνηση; Οι βουλευτές; Έχουν την ίδια αστυνομική φιλοσοφία και σιωπούν; Στο κάτω – κάτω, δεν τους φτάνει ο φόρτος των καθυστερημένων υποθέσεων στα δικαστήρια τους φορτώνουν κι άλλα, αχρείαστα και χρονοβόρα; Εδώ είναι που χρειάζεται να ασκεί την εξουσία του ο Γενικός Εισαγγελέας και να διακόπτει τέτοιες δίκες. Αυτό επιβάλλει το δημόσιο συμφέρον, το λέει η κοινή λογική. Αλλά, πού να ξέρει η κοινή λογική; Η δική τους είναι άλλου επιπέδου.
Υ.Γ. Ο Χασάν Κουντενλέρ, προπονητής της αντρικής ομάδας βόλεϊ του γυμνασίου Namık Kemal στα κατεχόμενα, δεν μπορεί να μεταβεί στην Σαμψούντα της Τουρκίας για τον τελικό του πρωταθλήματος στον οποίο συμμετέχει η ομάδα που προπονεί. Περιλαμβάνεται στην λίστα των Τουρκοκυπρίων στους οποίους η Τουρκία έχει απαγορεύσει την είσοδο στη χώρα. Κατά τα άλλα, φταίνε τα εμπάργκο και η απομόνωση που επιβάλλουν οι Ελληνοκύπριοι για τα βάσανα των Τουρκοκυπρίων, ακόμα και στα αθλητικά γεγονότα.
