Οι μόνιμοι κάτοικοι της Σαντορίνης είναι πολύ πιο ψύχραιμοι από τις στρατιές των πολιτικών και δημοσιογράφων που κατέπλευσαν εδώ και περίπου 5 ημέρες τώρα, για να «διαχειριστούν», επαγγελματικά, τα ρίχτερ και τις ζημιές τους. Είναι απόλαυση να βλέπεις τους ντόπιους να «απολαμβάνουν» αγαπησιάρικα και συμπονετικά, τον πανικό των «αρμοδίων οργάνων» όποτε τρέμει η γη.
Ξέρουν ότι αυτή η τελευταία, σεισμική ακολουθία, δεν είναι ασήμαντη. Κάθε άλλο. Το φαινόμενο είναι δύσκολο, δηλώνει ο Δήμαρχος της Θήρας Νίκος Ζώρζος, αλλά μόνο με ψυχραιμία μπορείς να το αντιμετωπίσεις. «Είμαστε προετοιμασμένοι και για το χειρότερο».
Την Παρασκευή τους επισκέφθηκε και ο Πρωθυπουργός της Ελλάδος. Η δήλωσή του «συνιστώ ψυχραιμία στους κατοίκους», δεν νομίζω πως ήταν ιδιαίτερα εύστοχη.
Ο καθηγητής σεισμολογία Κωνσταντίνος Παπαζάχος, που συνόδευσε τον Πρωθυπουργό στην Σαντορίνη, είπε ότι «πάμε προς το καλύτερο», αλλά «δεν θα είναι τόσο γρήγορη η απεμπλοκή».
Η Ελλάδα και η Ιταλία είναι δύο χώρες που έχουν, δυνητικά, όλο το πακέτο των φυσικών καταστροφών: Σεισμούς, ηφαίστεια, καύσωνες και πλημμύρες. Κι όμως παραμένουν από τις πιο όμορφες χώρες στον κόσμο. Μέχρι στιγμής, δεν έχουν σημειωθεί ακυρώσεις από τουρίστες που έχουν κλείσει από νωρίς τις διακοπές τους στο νησί. Παίζει σημαντικό ρόλο και το γεγονός ότι οι κάτοικοί του είναι πάντα ψύχραιμοι, ακόμα και όταν τα πράγματα είναι «βαριά», όπως τις τελευταίες 4 μέρες. Όσοι έφυγαν, και κανείς δεν μπορεί να τους ψέξει για αυτό, το έκαναν με μισή καρδιά, και οι περισσότεροι είχαν μικρά παιδιά και ηλικιωμένους συγγενείς που φροντίζουν.
ΥΓ: Εκτός από μερικές εξαιρέσεις (και η Σαντορίνη είναι μία από αυτές), η Ελλάδα εξακολουθεί να είναι μια χώρα όπου ακόμα δυσκολευόμαστε – και δεν ξέρω αν θα το καταφέρουμε ποτέ – να συνεννοούμαστε, ως και για τα πιο αυτονόητα πράγματα, πόσο μάλλον για τα δύσκολα.
Πρόσφατα παραδείγματα να συμφωνήσουμε στη Βουλή για το πώς μπορούμε να θωρακίσουμε τη δημοκρατία μας από ακραία πολιτικά φαινόμενα, τύπου Κασιδιάρη ας πούμε, ή να αναβαθμίσουμε την Παιδεία μας και με αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, να αντισταθούμε μαζί κατά της βίας, να σταθούμε απολύτως μαζί, χωρίς ναι μεν αλλά, απέναντι στον πόλεμο του Πούτιν, και άλλα πολλά.
Persona Grata
«Περίμενα αυτήν την στιγμή περισσότερα από 85 χρόνια», είπε ο εικονιζόμενος μαέστρος Μάρεκ Γιανόφσκι στους μουσικούς της φημισμένης Φιλαρμονικής της Νέας Υόρκης, λίγο πρίν αρχίσουν την πρόβα τους. Την μεθεπόμενη Τετάρτη, λίγο πριν γίνει 86 χρονών, θα καταγραφεί ως ένας από τους μεγαλύτερους σε ηλικία μουσικούς που θα κάνει ντεμπούτο με την σπουδαία, αμερικάνικη ορχήστρα. Έχει διευθύνει στο παρελθόν πολλά μουσικά σύνολα, αλλά ποτέ φιλαρμονική. Αναλογικά, είναι σαν να παίζεις με την Ρεάλ Μαδρίτης σε τελικό Τσάμπιονς Λίγκ, ενώ έχεις πάρει αμέτρητα κύπελλα στο Γιουρόπα και στο Κονφερανς.
«Κάλλιο αργά παρά ποτέ», είπε στους μουσικούς του, λίγο πριν κάνει το νεύμα να «πέσουν» οι πρώτες νότες. Μετά την πρώτη πρόβα, ρωτήθηκε από την New York Times ποιο είναι το μυστικό της ενεργητικότητάς του; Απάντησε «Δεν ξέρω. Ίσως μερικές φορές νιώθω λίγο κουρασμένος πριν από μια πρόβα. Αλλά όταν ξεκινάει η μουσική, ξεχνάω τη σωματική μου αίσθηση ότι γερνάω. Δεν έχω φτάσει ακόμα να προσποιούμαι ότι είμαι ακμαίος. Αυτό θα ήταν ολέθριο στα μάτια των μουσικών που θέλουν έναν μαέστρο στιβαρό. Ηγέτη. Ακόμα νιώθω ότι μπορώ να το κάνω. Το να διευθύνεις μια ορχήστρα, δεν μπορεί να είναι μία σωματική προσπάθεια. Τα χέρια και οι κινήσεις σου πρέπει να ακολουθούν το μυαλό και το αυτί σου!».
