Όταν στις 20 Ιανουαρίου 2025 ακούσαμε τον Ντόναλντ Τραμπ, να ισχυρίζεται μεταξύ άλλων ότι οι Αμερικανοί «χώρισαν το άτομο, διέσχισαν ερήμους, ανέβηκαν βουνά… εκτόξευσαν την ανθρωπότητα στους ουρανούς και έβαλαν το σύμπαν της ανθρώπινης γνώσης στην παλάμη του ανθρώπινου χεριού», θεωρήσαμε ότι, πλην των εξαγγελιών για δασμούς, μετανάστευση και απόσυρση από τη διεθνή συμφωνία για το κλίμα, τα άλλα «πομπώδη» και «μεγαλόπνοα» ήταν απλά «πορδές» ενός δισεκατομμυριούχου που έχει χάσει το μέτρο λόγω οικονομικού εκτοπίσματος που ισχυροποιήθηκε και ένεκα της πολιτικής ισχύος που το περιέβαλε.
Στη συνέχεια οι εκβιασμοί κατά Καναδά και Μεξικού με αύξηση των δασμών δημιούργησαν μια παγκόσμια ανησυχία διότι φάνηκε ότι επρόκειτο για ένα εξωφρενικό εκβιασμό. Έναν εκβιασμό που θα μπορούσε να επεκταθεί προκαλώντας μέχρι και σειρά περιφερειακών συγκρούσεων. Παράλληλα, οι διεκδικήσεις στον Παναμά και την Γροιλανδία συνέθεταν και ένα άκρως προκλητικό σκηνικό. Ωστόσο, η ανακοίνωση Τραμπ στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε μαζί με τον πρωθυπουργό του Ισραήλ Μπενιαμίν Νετανιάχου, την Τρίτη, ότι οι ΗΠΑ “θα” αναλάβουν τον έλεγχο της Λωρίδας της Γάζας, ήταν μέχρι στιγμής η μεγαλύτερη «βόμβα» που ετοίμασε και πέταξε στα μούτρα της διεθνούς κοινή γνώμης ο πλανητάρχης. Απ’ ότι μάλιστα φάνηκε από τις δηλώσεις που ακολούθησαν, ο Τραμπ όχι μόνο σοβαρολογεί αλλά καθώς διάβαζε από κείμενο, προκύπτει ότι έχουμε ενώπιον μας ένα πλανητάρχη-κτηματομεσίτη. Έναν, αδίστακτο έμπορο των εθνών ο οποίος θεωρεί ότι η ισχύς των πυρηνικών και του χρήματος εναποθέτουν στα πόδια του τους τίτλους ιδιοκτησίας όλων των γαιών του πλανήτη, τις οποίες μπορεί αυθαίρετα να εκμεταλλεύεται. Αυτό μαρτυρεί το «σχέδιο Ριβιέρα», που λέγεται ότι εκπορεύεται από μια πρόταση του γαμπρού του, Τραμπ Τζάρεντ Κούσνερ, που διατυπώθηκε πριν ένα περίπου χρόνο και σχετίζεται με την αξία της Γάζας ως παραθαλάσσιου ακίνητου.
Η πρόταση αυτή αποκαλύπτει ότι το σχέδιο Τραμπ, σε συντονισμό με τον Νετανιάχου, μπήκε σε εφαρμογή αμέσως με την επίθεση του Ισραήλ στη Γάζα, η ισοπέδωση της οποίας ήταν το βασικό ζητούμενο.
Η επόμενη κίνηση που θα πρέπει να αναμένεται είναι λογικά η μετακίνηση του παλαιστινιακού πληθυσμού από τη Γάζα, έτσι ώστε να μπουν μέσα τα επιχειρηματικά συνεργεία που θα την μετατρέψουν σε «Ριβιέρα». Αυτό όμως θα γίνει υπό την προϋπόθεση ότι θα συναινέσουν οι ίδιοι οι Παλαιστίνιοι. Και επειδή αυτό δεν θα γίνει με τη σύμφωνη γνώμη των Παλαιστινίων, θα αναλάβουν δράση η βία, η πείνα και η εξαθλίωση, σε ένα σχέδιο που θα αρχίσει να ξεδιπλώνεται στο προσεχές διάστημα.
Σύμφωνα με τον Τραμπ, οι χώρες οι οποίες θα πρέπει να «φιλοξενήσουν» τα δύο σχεδόν εκατομμύρια των Παλαιστινίων της Γάζας, είναι η Αίγυπτος και η Ιορδανία, οι οποίες και «χρωστάνε πολλά» στις ΗΠΑ. Με τη λογική Τραμπ, Καίρο και Αμμάν που αντέδρασαν στην πρόταση για μετεγκατάσταση των Παλαιστινίων από την πατρίδα τους, σταδιακά θα συναινέσουν και η μετακίνηση πληθυσμών και συνόρων στη Μέση Ανατολή, για τη οποία γράφαμε το περασμένο εξάμηνο, θα γίνει εύκολα.
Ακολουθώντας την αυθαίρετη τακτική Τραμπ, ο Ισραηλινός υπουργός Άμυνας Ίσραελ Κατς επαίνεσε την πρόταση «Ριβιέρα», προσθέτοντας ότι οι κάτοικοι της Γάζας «θα πρέπει να έχουν την ελευθερία εξόδου και μετανάστευσης» από ξηρά, θάλασσα ή αέρα. Πρόσθεσε ότι χώρες όπως η Ισπανία, η Ιρλανδία και η Νορβηγία -επικριτές του πολέμου- «είναι νομικά υποχρεωμένες να επιτρέπουν σε κάθε κάτοικο της Γάζας να εισέλθει στο έδαφός τους». Είπε ακόμα ότι έδωσε εντολή για εκπόνηση σχετικού σχεδίου από τον ισραηλινό στρατό, χωρίς να πει πώς αυτό θα λειτουργήσει. Οι Ισραηλινοί ηγέτες της ακροδεξιάς χαιρέτισαν με ενθουσιασμό την ανακοίνωση του Ισραηλινού υπουργού Άμυνας, με τον υπουργό Οικονομικών Μπέζαντελ Σμότριτς. να αποκαλύπτει: «Όπως λέμε εδώ και πολλά χρόνια, και ακόμη περισσότερο από την αρχή του πολέμου, δεν υπάρχει άλλη ρεαλιστική λύση που να διασφαλίζει την ειρήνη και την ασφάλεια για το Ισραήλ και την προσωπική ευημερία για τους κατοίκους της Γάζας».
Από την πλευρά του ο υπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ Μάρκο Ρούμπιο κατεβάζοντας τους τόνους δήλωσε τη Δευτέρα από την Γουατεμάλα ότι η μετεγκατάσταση των κατοίκων της Γάζας θα είναι προσωρινή. Ωστόσο την Τρίτη, ο Τραμπ επέμεινε ότι η μετεγκατάσταση θα είναι μόνιμη, «οι ΗΠΑ μπορούσαν να «καταλάβουν» τη Γάζα και να επανεγκαταστήσουν τα εκατομμύρια Παλαιστινίων που ζουν εκεί» είπε, περιφρονώντας τις αντιδράσεις από τον ΟΗΕ, τα ευρωπαϊκά κράτη, τις ομάδες ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τους Άραβες ηγέτες.
Ο Αμερικανός Πρόεδρος έχει διορίσει ως ειδικό απεσταλμένο του στην περιοχή τον Στιβ Γουίτκοφ, ένα δισεκατομμυριούχο επενδυτή ακινήτων της Νέας Υόρκης, η εταιρεία του οποίου περιγράφει τον εαυτό της ως: “Ένα μέρος αναπτυξιακή. Ένα μέρος επενδυτής. Ένα μέρος διαμορφωτής τοπίου”. Τουτέστιν, η Γάζα είναι ιδανικό project: Παραθαλάσσια περιοχή με αβέβαιο νομικό καθεστώς ιδιοκτησίας, με έναν ένθερμα υποστηρικτικό γείτονα και με εμφανή ανάγκη ανοικοδόμησης”. Μια πρόταση που μόνο ως επιχειρηματική βγάζει νόημα ενώ ως πολιτική είναι καταστροφή, διότι αυτονόητα απορρίπτεται από τους άμεσα εμπλεκόμενους τους Παλαιστίνιους, που γνωρίζουν ότι αν φύγουν εθελοντικά, ποτέ και κανείς θα τους επιτρέψει να επιστρέψουν. Η περιοχή βρίσκεται σε ένα διαρκή πυρετό συγκρούσεων εδώ και 70 χρόνια, με τις θρησκείες, τους εθνικισμούς, τα μίση και τα πάθη να περιπλέκονται σε πολεμικές συρράξεις που είναι έως και αδύνατο να κοπάσουν εντελώς. Για τούτο σημειώνουμε ότι είτε η βία είτε η εξαθλίωση μέσω λιμού και ασθενειών είναι η μόνη μέθοδος «να εκκενωθεί» η Γάζα. Αλλά και η μετεγκατάσταση είναι σίγουρο ότι θα δημιουργήσει τεράστια προβλήματα π.χ. στην Αίγυπτο και την Ιορδανία καθώς οι λαοί τους σίγουρα θα θεωρήσουν ότι κυβερνήσεις τους συνεργάζονται με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ σε ένα έγκλημα πολέμου κατά των Αράβων αδελφών τους. Οι πολιτικές συνέπειες θα μπορούσαν να είναι ακραίες, με τη Χαμάς και τη Χεζμπολλάχ να κάνουν «μετάσταση», σε όλη την περιοχή, ενώ και τα κράτη του Κόλπου είναι αντίθετα σε κάτι τέτοιο για τους ίδιους λόγους. Εξάλλου η ανοικοδόμηση της Γάζας είχε επιχειρηθεί και το 2006, στη βάση ενός σχεδίου με λιμάνι αεροδρόμιο και τεχνητό νησί ωστόσο όταν τις εκλογές κέρδισε η ορκισμένη να εξοντώσει τους Εβραίους, Χαμάς, όλα κατέρρευσαν.
Όπως εξελίσσονται τα πράγματα ο μόνος δρόμος για ειρήνευση μπορεί να είναι όντως το επιχειρείν με τη συμφιλίωση Ισραήλ-Παλαιστίνης σε ένα πεδίο δύο κρατών με καταλύτη τα κεφάλαια των κρατών του Κόλπου. Διαφορετικά η περιοχή θα παραμείνει Ριβιέρα θανάτου…
