Η ΕΥΡΩΠΗ ψάχνεται. Δεν το έπραξε όταν στη γειτονιά της ξεκίνησαν και συνεχίζονται δυο πόλεμοι, στη Μέση Ανατολή και στην Ουκρανία, που προκάλεσαν και στα κράτη-μέλη της επιπτώσεις, αλλά τώρα, μετά την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στην Προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών.

ΟΙ ηγέτες των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν ανακαλύψει εσχάτως ότι θα πρέπει να υπάρξει και κοινή άμυνα. Όχι θεωρητικά αλλά και στην πράξη. Η κοινή άμυνα εξυπηρετεί το σύνολο, το οποίο πρέπει να λειτουργεί συλλογικά. Προφανώς και εξυπηρετεί τα μικρότερα κράτη.

Η ΚΥΠΡΙΑΚΗ Δημοκρατία έχει εγκαίρως διαμορφώσει πρόταση, μαζί με εταίρους μας, για τη συλλογική άμυνα. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Νίκος Χριστοδουλίδης, μιλώντας από τις Βρυξέλλες, όπου έχει μεταβεί τις προάλλες για το άτυπο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο,  ανέφερε ότι «ως ΕΕ, οφείλουμε να πράξουμε περισσότερα στον τομέα της άμυνας αν θέλουμε να διαδραματίσουμε έναν γεωστρατηγικό ρόλο. Αν θέλουμε να ενισχύσουμε τη στρατηγική αυτονομία της ΕΕ πρέπει να κάνουμε σαφώς περισσότερα».

ΕΠΙΣΗΜΑΝΕ δε ότι η ευθύνη της άμυνας της ΕΕ και των κρατών μελών είναι αποκλειστική αρμοδιότητα, ευθύνη της ΕΕ. Τα ευρωπαϊκά κράτη έχουν, ως γνωστό, μια σημαντική βιομηχανία, και τα μεγάλα κράτη, αλλά και τα μικρά κράτη. Ένα παράδειγμα είναι και η χώρα μας.  Η Κύπρος διαθέτει αμυντική βιομηχανία τα τελευταία χρόνια, η οποία προφανώς και θα πρέπει να στηριχθεί για να αναπτυχθεί.

ΠΟΛΥ ενδιαφέρουσες είναι και οι απόψεις που έχει διατυπώσει ο Πρωθυπουργός της Ελλάδος, Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος επισήμανε ότι οι συνθήκες έχουν ωριμάσει. Κι ως εκ τούτου η Ευρώπη πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της, να ενηλικιωθεί γεωπολιτικά και να πάρει πολύ στα σοβαρά τα ζητήματα της ευρωπαϊκής άμυνας».

ΔΕΝ θα πρέπει η Ευρώπη να φθάσει στο παρά πέντε για να αρχίσει να συζητά πολιτικές και να συντονίζει δράσεις. Είναι σαφές πως τα δεδομένα, που διαμορφώνονται στο παγκόσμιο, κυρίως όμως στη γειτονιά μας, επιβάλλουν τη διαμόρφωση πολιτικών, οι οποίες να  υπερασπίζονται την Ευρώπη, τα κράτη-μέλη. Επιβάλλεται να υπάρξει συνεννόηση, συντονισμός και πολιτική βούληση.

ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΜΕΝΟΙ την Ευρώπη, υπερασπιζόμαστε και τις αρχές που διέπουν την λειτουργία της ως συλλογικός Οργανισμός. Προφανώς και υπάρχουν ανταγωνισμοί μεταξύ των κρατών-μελών. Υπάρχει, όμως, ανταγωνισμός και με άλλους Οργανισμούς και ισχυρά κράτη.

Ο ΚΑΘΕΝΑΣ υπερασπίζεται τις αρχές και τα συμφέροντα του. Για να γίνει τούτο χρειάζεται συλλογικότητα και διαμόρφωση ενός συνολικού σχεδιασμού δράσης.