Η ιστορία με την ηλεκτρική ενέργεια πάει να εξελιχθεί όπως η υπόθεση με το ΓεΣΥ. Σε καθυστέρησαν στις Πρώτες Βοήθειες κρατικού ή ιδιωτικού νοσοκομείου, φταίει το ΓεΣΥ κι ο ΟΑΥ. Ταλαιπωρείται κόσμος για να πάρει ιατρικά αναλώσιμα από κρατικά νοσοκομεία, φταίει ο ΟΑΥ και το ΓεΣΥ. Κάνουν απεργία οι γιατροί του δημοσίου και αναβάλλονται ραντεβού του ΟΚΥπΥ, φταίει το ΓεΣΥ και ο ΟΑΥ.

Περίπου τα ίδια και στον ηλεκτρισμό. Δεν εγκατέστησαν συστήματα αποθήκευσης οι ιδιώτες μεγαλοπαραγωγοί ενέργειας, ενώ ήξεραν πάρα πολύ καλά ότι έρχονταν περισσότερες περικοπές και σήμερα φταίει… η ΑΗΚ που δεν προνόησε!

Και τι την κόφτει την ΑΗΚ αν οι ανταγωνιστές της δεν έχουν αποθήκευση; Τι την κόφτει αν έχω σπίτι μου μπαταρία ή όχι; Τι ακριβώς ζητούμε; Να πάει η ΑΗΚ να εγκαταστήσει αποθήκευση στoυς ιδιώτες παραγωγούς, για να μην χάνεται η δική τους ενέργεια και να μην έχουν απώλειες κερδών;!

Η ΑΗΚ ευθύνεται -σε κάποιο βαθμό- γιατί δεν έσπευσε η ίδια να πιέσει όσο χρειαζόταν (να βγει πάνω στα τραπέζια, που λέμε) ώστε να καταθέσει και να πάρει άδειες να εγκαταστήσει αποθήκευση. Και για το δικό της -συμβατικό- ρεύμα και για το δικό της -όσο της επέτρεψαν να έχει- πράσινο ρεύμα αλλά και για το πράσινο ρεύμα ιδιωτών (ώστε να το μεταπωλεί), αφού οι ίδιοι δεν εγκατέστησαν μπαταρίες, παρ’ ότι εδώ και χρόνια τους αδειοδοτούσε σωρηδόν η ΡΑΕΚ.

Η ΑΗΚ και -κυρίως- ο ανεξάρτητος Διαχειριστής Συστήματος Μεταφοράς (ΔΣΜΚ) ευθύνονται γιατί επίσης δεν πολέμησαν όσο χρειαζόταν ώστε να ληφθεί και να υλοποιηθεί ενωρίτερα μέσω της Κυβέρνησης παρέκλιση από την ΕΕ για εγκατάσταση αποθήκευσης στο δίκτυο. Δηλαδή εκτός αγοράς. Μόνο για τις περιπτώσεις αρρυθμίας στο σύστημα. Διότι αυτό μάς ενδιαφέρει πρωτίστως: ομαλή και απρόσκοπτη -και φθηνότερη- λειτουργία του συστήματος.

Ακόμα και σήμερα, με τόσους κινδύνους να ελλοχεύουν για το ηλεκτρικό συστημα, το κράτος δεν έχει ανάψει το πράσινο φως για κεντρικά συστήματα αποθήκευσης, για το δίκτυο, όχι την αγορά. Και φέρει ευθύνη μεγάλη. Τις προάλλες, ο υπουργός Ενέργειας ανακοίνωσε πως ετοιμάζεται νομοσχέδιο για εγκατάσταση αποθήκευσης σε υποσταθμούς της ΑΗΚ. Αν μιλάμε για το ίδιο πράγμα, είναι μια πολύ θετική κίνηση.

Επειδή όμως είναι στην επικαιρότητα τα παράπονα ιδιοκτητών οικιακών φωτοβολταϊκών για την αμέλεια της ΑΗΚ (!) ή της ΡΑΕΚ ή της κυβέρνησης «να βάλει αποθήκευση», είναι καλά να γνωρίζουν οι ενδιαφερόμενοι ότι ουδείς τους εμποδίζει να εγκαταστήσουν μπαταρίες. Μπορούν να το κάνουν, αφού εξασφαλίσουν κάποιες άδειες (εκεί όπου χρειάζεται) και αφού αγοράσουν τον εξοπλισμό. Κι αυτό αφορά και τα εμπορικά φωτοβολταϊκά. Έχουν τις άδειες για αποθήκευση, ας τις υλοποιήσουν.

Και αν κάτι πρέπει να συζητηθεί στον δημόσιο διάλογο είναι αν πρέπει το κράτος να σπαταλήσει σε πρώτη δόση 30 εκατ. ευρώ (από ενωσιακά ταμεία) για να δώσει επιδοτήσεις σε εμπορικά φωτοβολταϊκά να βάλουν μπαταρίες, όταν είναι δικές τους ανάγκες που θα εξυπηρετηθούν και όταν εγγυημένα θα αποσβέσουν τις δαπάνες.
Το ίδιο ισχύει και για φωτοβολταϊκά σε οικίες. Δεν χρειάζονται όλα τα νοικοκυριά κρατική χορηγία για αποθήκευση.

Αλλά στον δημόσιο διάλογο πρέπει να τεθεί και το θέμα της συνέχισης του net metering όπως το γνωρίζουμε. Χώρες της ΕΕ το κατήργησαν, μαζί τους και η Ελλάδα, και το αντικατέστησαν με net billing. Κάποιος πρέπει να μας εξηγήσει πώς θα δουλέψει η ανταγωνιστική αγορά, με 60-70 χιλιάδες (σήμερα) φωτοβολταϊκά net metering να παράγουν ρεύμα και να το διοχετεύουν στο δίκτυο την ώρα που η τιμή του στη χρηματιστηριακή αγορά λέγεται ότι (σε συνθήκες υπερπαραγωγής) θα είναι ελάχιστα σεντ (αν όχι μηδέν) και να το παίρνουν «έτσι απλά» πίσω (επιστροφή «δανείου») τα βράδια, όταν όμως η τιμή του (λόγω λειτουργίας συμβατικών μονάδων ή αποθήκευσης) θα είναι πολλαπλάσια ανά κιλοβατώρα;

Εν ολίγοις, αντί να φωνάζουν τόσο πολύ για τη δυσάρεστη όντως συνθήκη των ολιγόωρων και αραιών (ακόμα) διακοπών στη λειτουργία των φωτοβολταϊκών με ripple control ή με IOT, είναι πιο χρήσιμο να προβληματιστούν για τον σοβαρό κίνδυνο να χάσουν αργά ή γρήγορα ένα από τα σημαντικότερα για τους ίδιους οφέλη του net metering: τον συμψηφισμό παραγωγής («ένα σου – ένα μου»), υπέρ του συμψηφισμού λογαριασμού (έδωσες μου ρεύμα αξίας 100 ευρώ – μου πήρες από το δίκτυο ρεύμα 800 ευρώ, χρωστάς μου 700).