ΟΙ εξελίξεις στη γειτονική μας Συρία ήταν δραματικές και σημειώθηκαν, στην τελευταία τους φάση αστραπιαία. Το νέο καθεστώς, μετά την κατάρρευση του Άσαντ, παρά τις δυσκολίες και τη ρευστότητα του σκηνικού, επιχειρεί να εδραιωθεί και να αναγνωριστεί διεθνώς. Εγχείρημα που δεν είναι εύκολο υπό τις συνθήκες.

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ Ένωση αξιολογεί την κατάσταση και διαμορφώνει πολιτικές προσέγγισης με τη Δαμασκό. Δεν θα πρέπει προφανώς να βιαστεί η Ένωση και οφείλει να είναι προσεκτική. Κυρίως γιατί υπάρχει, όπως προαναφέραμε, ένα ακόμη θολό τοπίο, αν  και κάποια ζητήματα φαίνεται να ξεκαθαρίζουν.

Η ΚΥΠΡΙΑΚΗ Δημοκρατία βρίσκεται γεωγραφικά δίπλα στη Συρία. Είναι το πιο κοντινό κράτος-μέλος της Ε.Ε. και γι αυτό και έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Πρωτίστως επειδή, μεταξύ άλλων,  παρακολουθεί και τις κινήσεις προσέγγισης της κατοχικής Τουρκίας στο νέο καθεστώς. Ειδικά ενόψει και των δηλώσεων από τουρκικής πλευράς ότι Τουρκία και Συρία θα προχωρήσουν στην υπογραφή μνημονίου για καθορισμό θαλάσσιων συνόρων μεταξύ των δυο χωρών. Εξέλιξη, που προδήλως θα επηρεάσει αρνητικά τη χώρα μας.

ΕΝΟΨΕΙ όλων αυτών αλλά και του γεγονότος ότι υπάρχουν πολλές εκκρεμότητες, σαφώς και θα πρέπει η προσέγγιση της Ε.Ε.  με τη Δαμασκό να είναι προσεκτική και σταδιακή. Να δίνει δείγματα γραφής και να γίνονται βήματα.

ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ Εξωτερικών της Κυπριακής Δημοκρατίας μετά τη συζήτηση στο Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σημείωσε  ότι το μέλλον της Συρίας πρέπει να καθοριστεί μέσω μιας συμπεριληπτικής διαδικασίας πολιτικής μετάβασης, με τη συμμετοχή όλων των εθνοτικών και θρησκευτικών ομάδων, με σεβασμό στα δικαιώματα των μειονοτήτων, σύμφωνα με τις πρόνοιες του Ψηφίσματος 2254 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών. Επισήμανε δε ότι, «η όποια θετικη προσέγγιση θα πρέπει να διέπεται από τις αρχές της αιρεσιμότητας και της αναστρεψιμότητας».

ΕΙΝΑΙ σαφές κι αυτό δεν αφορά μόνο την Κύπρο αλλά όλα τα κράτη, ότι προφανώς και δεν αρκούν οι υποσχέσεις του νέου καθεστώτος της Συρίας. Δεν αρκούν για να νομιμοποιηθεί αυτό το καθεστώς. Χρειάζονται πράξεις και έργα προς την κατεύθυνση της κανονικότητας.

ΑΥΤΟ φαίνεται, εκ πρώτης όψεως,  να το αντιλαμβάνονται στη Δαμασκό καθώς κάνουν προσεκτικά βήματα. Προφανώς και δεν αρκούν τα βήματα που γίνονται καθώς πρέπει να αποδείξει το καθεστώς ότι εναρμονίζεται στην πράξη με το διεθνές δίκαιο και τις αρχές της δημοκρατίας και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.