Εκεί, λοιπόν, που ανανέωσαν το ραντεβού τους ήρθαν τα πανηγύρια

Είναι απλή η εικόνα, σχεδόν μονόχρωμη, αλλά εδώ και μια βδομάδα της βάλαμε τόσο Νταλί την κάναμε σουρεαλιστική σαλάτα. Πώς να βρούμε άκρη;

Από τη συνάντηση της Δευτέρας βγήκε πρώτος ο Τατάρ κι έδειχνε ευχαριστημένος. Ούτε για πακέτο «όλα ή τίποτα» του Χριστοδουλίδη μίλησε, ούτε για αδιέξοδα. Είπε, μάλιστα, ότι θα ξανασυναντηθούν την ερχόμενη εβδομάδα για να συνεχίσουν και ότι πρότεινε για πρώτη φορά να ανοίξει και οδόφραγμα στη Λουρουτζίνα μαζί με αυτό της Μιας Μηλιάς. Απέκλεισε βέβαια, όπως έκανε όλο το προηγούμενο διάστημα, τα κόκκινα και το Πυρόι. Πήγε, όπως είπε, στη συνάντηση για να συζητήσει για τις διελεύσεις και όχι διόδους τράνζιτ. Κι αυτό έχει τη σημασία του, αφού τις «διόδους τράνζιτ» τις απορρίπτει διότι δεν τις θεωρεί «συνοριακές πύλες».

Μετά εξέδωσαν και την κοινή ανακοίνωση τα Ηνωμένα Έθνη. Κι εκεί υπήρχε αισιοδοξία. «Τέθηκε επί τάπητος η διάνοιξη νέων οδοφραγμάτων», έλεγε. «Οι δύο ηγέτες κατέθεσαν τις προτάσεις τους», αλλά δεν υπήρξε κατάληξη «και ανανέωσαν το ραντεβού τους για τις επόμενες ημέρες». Να σημειωθεί, μια και έγινε τόσος ντόρος για τις οκτώ προτάσεις Χριστοδουλίδη ότι στην ανακοίνωση σημειώνεται ότι: «Εκμεταλλευόμενοι τη σημερινή συνάντηση και την ευκαιρία να ανταλλάξουν απόψεις, συζήτησαν και άλλες ιδέες».

Όλα μια χαρά, δηλαδή. Συζήτησαν κι άλλες ιδέες και ανανέωσαν το ραντεβού τους για τις επόμενες ημέρες.

Πήγε ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης στο Προεδρικό, μετά τη συνάντηση, και έβαλε πρώτος τη σάλτσα του. Μίλησε για πακέτο προτάσεων οκτώ σημείων οι οποίες είναι «όλα ή τίποτα». Την επόμενη μέρα έτρεχαν οι εκπρόσωποί του να διευκρινίσουν ότι αυτό αφορούσε το πακέτο για τα τέσσερα οδοφράγματα και όχι για τα άλλα τέσσερα, που είναι άσχετα με τα οδοφράγματα.

Όταν ο Τατάρ πήγε στα κατεχόμενα μετά τη συνάντηση κι έκανε δηλώσεις δεν μίλησε ούτε για πακέτο «όλα ή τίποτα», ούτε για ναυάγιο. Είπε τα γνωστά για τα Κόκκινα και το Πυρόι, επανέλαβε ότι θα γίνει νέα συνάντηση για να αξιολογήσουν τα όσα ζητήματα τέθηκαν «και με εποικοδομητική κατανόηση θα συνεχίσουν την προσπάθεια αντιμετώπισης των δυσκολιών». Όταν ρωτήθηκε για τις προτάσεις Χριστοδουλίδη το μόνο που είπε ήταν πως ο Χριστοδουλίδης «μίλησε για κάποια θέματα εκτός των οδοφραγμάτων, αλλά εμείς πήγαμε να συζητήσουμε το θέμα των οδοφραγμάτων, όχι άλλα ζητήματα. Βεβαίως και σημειώσαμε το τι είπε. Για μας το σημαντικό, το θέμα της ημέρας ήταν τα οδοφράγματα».

Επειδή το σημαντικό γι΄ αυτούς ήταν τα οδοφράγματα έθεσε στον Πρόεδρο και τα εμπόδια που βάζει η Κυπριακή Δημοκρατία στη διέλευση των εποίκων, αλλά και εμπόδια στη διακίνηση τουριστών. Έθεσε κι αυτός άλλα θέματα, όπως έθεσε κι ο Χριστοδουλίδης. Πάντως, δεν έδειξε να θίγεται με αυτά ο Τατάρ. Αντιθέτως, τα σημείωσε, όπως είπε, και προσέβλεπε στην επόμενη συνάντηση.

Την επόμενη μέρα, όμως, στις ελεύθερες περιοχές ξεκίνησαν τα πανηγύρια. Γιατί να θέσει άλλα θέματα ο Χριστοδουλίδης; Γιατί να μιλήσει για «όλα ή τίποτα»; Γιατί να μην περιοριστεί στα οδοφράγματα και έδωσε αφορμή ο Τατάρ για να χαλάσει το κλίμα; Επί μέρες αυτή η κωμωδία. Ενώ το πραγματικό πρόβλημα ήταν ότι ο Τατάρ απέρριπτε πριν πάει, απέρριψε και όταν πήγε, οποιαδήποτε κουβέντα για τα Κόκκινα και το Πυρόι.

Στην πραγματικότητα το μόνο που απαιτούσε να είναι στο τραπέζι ήταν η «συνοριακή πύλη» στη Μια Μηλιά. Και ως αντάλλαγμα, δήθεν, πρότεινε και «πύλη» Λύμπια – Λουρουτζίνα για να διευκολύνει όσους Ελληνοκύπριους θέλουν να ταξιδεύουν από το παράνομο αεροδρόμιο της Τύμπου. Οδόφραγμα – δώρο προς τους Ελληνοκύπριους, δήθεν, ενώ στην πραγματικότητα ανοίγει δρόμο προς το αεροδρόμιο.

Ακόμα κι όταν την Τετάρτη δήλωνε ότι θα ενημερώσει για τη συνάντηση τον Γκουτέρες με επιστολή, δεν μίλησε για εκβιασμό «όλα ή τίποτα». Είπε μόνο πως ο Χριστοδουλίδης δεν έπρεπε να «αναμείξει τα θέματα. Άλλο οι διελεύσεις, άλλο τα άλλα θέματα». Απέρριψε το πακέτο δημοσίως, ενώ προηγουμένως μιλούσε για νέα συνάντηση που θα τα συζητούσαν. Προφανώς πήρε τις οδηγίες του.

Όταν, λοιπόν, έχουμε αυτή την εικόνα μπροστά μας, το πρόβλημα είναι ο Χριστοδουλίδης που -για ακατανόητους λόγους- μίλησε για πακέτο που έχει τη διάσταση του «όλα ή τίποτα»; Εννοούσε τα τέσσερα οδοφράγματα που πρότεινε, όπως διευκρινίστηκε. Αλλά αν εννοούσε και τα οκτώ σημεία, πού είναι το πρόβλημα; Όταν απέναντί σου έχεις τον Τατάρ, που επιμένει στη Μια Μηλιά και δεν συζητά τίποτε άλλο, γιατί να μην καταθέσεις κι εσύ άλλες προτάσεις ώστε να γίνει διαπραγμάτευση. Πώς την θέλουν, δηλαδή τη διαπραγμάτευση οι φωστήρες μας; Πάρε, πάρε;