Κατάλαβες τώρα τι πάθαμε; Θα στείλει, λέει, απευθείας επιστολή στον Γκουτέρες να μας καταγγείλει ο Τατάρ. Απευθείας, δεν θα την δώσει στον Στιούαρτ, διότι «οι Ειδικοί Αντιπρόσωποι πάντα βρίσκονται υπό την επιρροή των Ελληνοκυπρίων».

Αυτό το λέει ως ανέκδοτο, για να γελάσουμε, μάλλον. Δεν το ξέραμε ότι έχει και χιούμορ ο Τατάρ. Τέλος πάντων. Θα μας καταγγείλει, λοιπόν, διότι ενώ συμφωνήσαμε να πάμε σε συνάντηση για να μιλήσουμε για άνοιγμα «συνοριακής πύλης» στη Μια Μηλιά, πήγαμε εκεί και βάλαμε στο τραπέζι κι άλλα ζητήματα.

Πήγε ο Νίκος Χριστοδουλίδης και του είπε, για παράδειγμα, να μιλήσουν και για μια Τεχνική Επιτροπή Νεολαίας. Είναι φανατικά υπέρ αυτών των επιτροπών, διότι πιστεύει ότι υποκαθιστούν την Κυπριακή Δημοκρατία και δημιουργούν τη συνεργασία μεταξύ των κρατιδίων που τόσο πολύ επιδιώκει, αλλά αυτό που έγινε στη συνάντηση της Δευτέρας δεν θα το ανεχτεί. Πήγε να συζητήσει για τη Μια Μηλιά και ο παραπόντης Ελληνοκύπριος ηγέτης του έβαλε κι άλλα ζητήματα. Πάμε να τους ξεγελάσουμε, κατάλαβες;

Διότι οι Ελληνοκύπριοι θέλουν να περνάνε από την ε/κ πλευρά στην ε/κ πλευρά (Κόκκινα και Πυρόι) «μεσω των δικών μας εδαφών και θα έρθουν σε 20 χρόνια να πουν ότι αυτά είναι δικά μας εδάφη τώρα». Άκου σχέδιο ο Χριστοδουλίδης! Ζητά τώρα τη διέλευση για να εξυπηρετηθούν οι Αθηενίτες και οι Τήλλυροι, αλλά το σχέδιο του κρύβει παγίδα: Σε είκοσι χρόνια θα πει ότι αυτά είναι δικά μας εδάφη. Ε, δεν θα ξεγελαστεί το σαΐνι ο Τατάρ. Το κατάλαβε αμέσως το σχέδιο και γι΄ αυτό λέει ΟΧΙ.

Είδες, κυρία Ερατώ μου; Είχες δίκαιο. Το πακέτο του Χριστοδουλίδη δεν έπρεπε να κατατεθεί στη συνάντηση. Διότι, θυμώθηκε ο Τατάρ και μουλάρωσε. Θα πάθουμε στέρηση τώρα εμείς. Δεν έπρεπε να κάνει προτάσεις ο Χριστοδουλίδης. Έπρεπε να πάει τη Δευτέρα αποφασισμένος να συμφωνήσει για τη Μια Μηλιά και παρακάτω βλέπουμε.

Το άλλο το άκουσες; Το ίδιο κόλπο κάνει ο Χριστοδουλίδης και για την Πύλα. Τον ξεσκέπασε ο Τατάρ. «Για να εγκρίνουν», λέει, «το τελευταίο κομμάτι του δρόμου Άρσους – Πύλας ζητούν (οι Ε/κ) να διαμένουν στο ύψωμα στα βόρεια του χωριού, εντός της νεκρής ζώνης». Βρε, το σαΐνι! Νότια της Πύλας, προς τη Λάρνακα, όλα τα οικόπεδα έχουν δοθεί μόνο σε Ε/κ, λέει, και «τώρα θέλουν να τους εγκαταστήσουν και δίπλα στον δρόμο που κάνουμε. Αυτό δεν πρόκειται να το δεχθούμε».

Γιατί να το δεχτούν; Είναι τίποτε κωθώνια. Είναι πανέξυπνοι. Απλώς δεν ξέρουμε πού τα βρίσκει και τα λέει αυτά τα ανέκδοτα. Διότι, αυτό που πρότεινε τη Δευτέρα ο Χριστοδουλίδης είναι να εφαρμόσουν και οι δυο πλευρές τη Συναντίληψη της Πύλας, που συμφωνήθηκε το 23 με τα Ηνωμένα Έθνη. Δεν είναι κάτι που κατέβασε ο Χριστοδουλίδης από το νου του.

Ο Κόλιν Στιούαρτ πανηγύριζε όταν έγινε εκείνη η συμφωνία. «Αντιμετωπίσαμε μια δύσκολη και ευαίσθητη κρίση γύρω από το χωριό Πύλα», δήλωνε στις 8/11/23. «Μέσω του εποικοδομητικού διαλόγου και της αντιμετώπισης των ανησυχιών και των δύο πλευρών, καταφέραμε να καταλήξουμε σε μια πολύ θετική συναίνεση». Και μάλιστα το θεωρούσε «ως ένα ελπιδοφόρο σημάδι» το γεγονός ότι «Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι μπορούν να βρουν κοινό έδαφος σε ένα τόσο δύσκολο και ευαίσθητο θέμα».

Αλλά, ο Στιούαρτ δεν ενημερώνει το Συμβούλιο Ασφαλείας, όπως το ενημέρωσε τότε πανηγυρίζοντας για τη συμφωνία ότι αυτή η «θετική συναίνεση» τινάχθηκε στον αέρα όταν ενημερώθηκε ο κατοχικός στρατός. Για να φτάνει σήμερα στο σημείο ο Τατάρ να μιλά για Ελληνοκύπριους σε ύψωμα κι ό,τι άλλο κόψει ο νους του. Ενώ η συμφωνία προνοούσε να γίνει ο δρόμος αλλά τον έλεγχο να τον έχει η ΟΥΝΦΙΚΥΠ και όχι ο κατοχικός στρατός, και να δημιουργηθεί στην περιοχή οικιστική ανάπτυξη, φωτοβολταϊκά πάρκα κ.α. και να δοθούν 400 οικόπεδα σε Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους.

Ας ακούσει ο Πρόεδρος τους νούσιμους μας. Ό,τι λέει ο Τατάρ να του απαντά «ναι» για να συνεννοηθεί. Αλλιώς γιατί να συνεχίσουμε να ικετεύουμε να κάνουμε μαζί του συνομιλίες;