Το φέρνουν οι καταστάσεις, ώστε το βλέμμα ολόκληρου του πλανήτη να είναι στραμμένο στην ορκωμοσία του Ντόναλντ Τραμπ και με την αβεβαιότητα, να είναι τόσο αποτυπωμένη ως προς το τι πραγματικά ξημερώνει η επόμενη μέρα.

Πάνε μόλις 8 χρόνια μετά την πρώτη ορκωμοσία του. Έλα που το φέρνουν οι καιροί να γίνεται σήμερα και επίσημα ο 47ος πρόεδρος των ΗΠΑ. Σ’ ένα κλίμα που η αβεβαιότητα ως προς το πώς θα κάνει πράξη όλες αυτές τις εξαγγελίες και υποσχέσεις του, που έτρεχαν τις προηγούμενες μέρες, να παραμένει το μεγάλο αιωρούμενο… Όσο και αν ο αρχηγός των Χριστιανοδημοκρατικών και υποψήφιος Καγκελάριος, Φρίντριχ Μερτς, μετά το πέρας της συνόδου των ηγετών του ΕΛΚ στο Βερολίνο, έσπευσε να περιγράψει καθησυχαστικά τον Ντόναλντ Τραμπ, ως προβλέψιμο, καθώς, όπως είπε χαρακτηριστικά, «ό,τι λέει το κάνει και ό,τι κάνει το λέει». Με κάθε ρίσκο που μπορεί να έχει μια τέτοια σιγουριά όταν η πραγματικότητα βοά και σε σχέση με το τι μπορεί να έχει κάθε φορά στο πίσω μέρος του μυαλού του και να είναι τόσο σύνηθες να ξεσπά με το δικό του ιδιόμορφο τρόπο. Ακόμα και σε καιρούς εν αιθρία… Άλλωστε, όταν διαβεβαιώνει ότι «δεν υπάρχει λόγος να κοιτάζουμε τώρα με φόβο προς την Ουάσιγκτον (..) «αν είμαστε ενωμένοι, δεν υπάρχει λόγος να φοβόμαστε τις ΗΠΑ», ακόμα πιο πολύ οι λογής φοβίες ως προς στάσεις, πολιτικές και συμπεριφορές, φαίνεται να ζώνουν και μάλιστα σ’ όλο το φάσμα των εξελίξεων και δη των θεμάτων που καταλαμβάνουν μια μεγάλη και τόσο ευαίσθητη ατζέντα. Ειδικά, μάλιστα, τώρα η Ευρώπη είναι καταδικασμένη να διαθέτει όσο ποτέ πιο ισχυρά αντανακλαστικά, σε πολλά ζητήματα, όπως το μεταναστευτικό, την αμυντική και εξοπλιστική πολιτική, την οικονομική ευρωστία, την τόσο εύθραυστη συνοχή των μελών της, αλλά και τόσα άλλα. Όπως σωστά συγκλίνει η διάγνωση των αναλυτών, οι πιέσεις ίσως θα προκύπτουν πολύ μεγαλύτερες, αλλά και από την άλλη οι ευκαιρίες δελεαστικότερες.

Τα πιο μεγάλα ερωτήματα αφορούν στο πώς θα εκδηλωθούν στην πράξη κάποιες προθέσεις και διαθέσεις που εκφράστηκαν τελευταία, τόσο για το Μεσανατολικό όσο και για το Ουκρανικό, αλλά και εμάς πολύ περισσότερο ενδιαφέρει το εθνικό θέμα και κατά πόσο θα είμαστε έτοιμοι και ικανοί ν’ αδράξουμε ευκαιρίες ή και ν’ αποτρέψουμε πιθανές ανεπιθύμητες καταστάσεις.

Μην ξεχνούμε, βέβαια, και την τύχη του «Tik Tok», για το οποίο υπάρχει τόση αγωνία σ’ ολόκληρο τον πλανήτη.  

Κατά τα άλλα φαίνεται να κάνει παιχνίδι στο όλο τελετουργικό της ορκωμοσίας και ο καιρός, ο οποίος ξεσπά με άγριες διαθέσεις, διαφοροποιώντας τα προγράμματα. Ο Τραμπ θα ορκιστεί στη Ροτόντα του Καπιτωλίου και όχι, ως είθισται, στα σκαλιά του, κάτι που θα συμβεί για πρώτη φορά εδώ και 40 χρόνια. Συμβαίνουν, όμως, κι αυτά.

Ορκωμοσία πλανητάρχη είναι και δεν μπορεί παρά  να είναι συντονισμένος όλος ο πλανήτης. Την στιγμή μάλιστα που ζούμε σ’ ένα τόσο παραμυθένιο κόσμο και ποσώς δεν μας απασχολούν τα προβλήματα της καθημερινότητας… Ας την απολαύσουμε λοιπόν…