Εντάξει, ας πούμε ότι τα κόμματα ήταν πολύ έντονα στην κριτική τους. Μίλησαν για κουκούλωμα από την Αστυνομία πριν έχουν πλήρη εικόνα. Για την υπόθεση του νεκρού Πακιστανού. Αλλά, τα γεγονότα ήταν τέτοια που δικαιολογούσαν κάθε ερμηνεία.
Διότι, πώς να εξηγήσει κανείς ότι βρέθηκε ένας νεαρός νεκρός, έγινε αυτοψία αλλά δεν πήγε το μυαλό τους ότι δεν επρόκειτο για «φυσιολογικό θάνατο». Πάλι καλά που έκαναν νεκροψία τέσσερις μέρες μετά. Γιατί θα μπορούσαν να βγάλουν συμπέρασμα ότι πέθανε από γρίπη.
Πώς να μην ασκείται έντονη κριτική, λοιπόν! Είναι μια μοναδική περίπτωση που βαραίνει την Αστυνομία για να δείχνουμε εμπιστοσύνη; Είναι η μία μετά την άλλη. Και ίσως να μην θέλει να το αντιληφθεί ο Μάριος Χαρτσιώτης αλλά έχει την απόλυτη πολιτική ευθύνη για όσα συμβαίνουν. Δεν ανέλαβε χτες για να δηλώνει ότι παραμένει προσηλωμένος στα πλάνα, τους στόχους και τους σχεδιασμούς του ως πολιτικός προϊστάμενος, ώστε, η Αστυνομία επιτέλους να πάει μπροστά. «Σε αυτή την προσπάθεια θα προβώ σε διορθωτικές κινήσεις και παθογένειες δεκαετιών που παραδέχθηκε πως υπάρχουν ο ίδιος ο Αρχηγός Αστυνομίας».
Μετά από ένα χρόνο στο υπουργείο χρειάζονται και κάποιο αποτέλεσμα, όχι μόνο πλάνα και στόχους. Αν τα ρίχνουμε όλα στις παθογένειες δεκαετιών, δεν θα αλλάξει τίποτε απολύτως. Ούτε θα έχει κανένας ευθύνη. Και οι επόμενοι θα μιλούν για τις παθογένειες δεκαετιών και οι μεθεπόμενοι…
Μήπως, σταμάτησαν οι εγκληματίες να οργανώνουν εγκλήματα μέσα από τις φυλακές; Είναι περιορισμένοι σε ένα κελί και δεν μπορούν να τους ελέγξουν. Ούτε τα τηλέφωνα δεν μπορούν να τους αφαιρέσουν, αλλά ούτε καν να τα απενεργοποιήσουν. Φαντάσου όσοι είναι έξω τι μπορούν να κάνουν! Φαντάσου όσοι συνεργάζονται με διεφθαρμένους αστυνομικούς. Και όχι μόνο Ελληνοκύπριοι, αλλά πλέον και ολόκληρες εγκληματικές συμμορίες ξένων. Μπορεί ο άλλος να είναι «παράτυπος μετανάστης» και να είναι αρχηγός συμμορίας, νονός της νύχτας, πληρωμένος δολοφόνος ή βομβιστής. Τι να τα κάνουμε τα πλάνα του υπουργού Δικαιοσύνης. Ας ρωτήσεις τους αστυνομικούς. Ξέρουν πολύ καλά ποιοι είναι και πού δραστηριοποιούνται.
Μήπως σταμάτησαν οι κωμικές αποδράσεις κρατουμένων; Μέσα στα τελευταία πέντε χρόνια είχαμε δεκαέξι αποδράσεις υποδίκων ή ύποπτων που τελούσαν υπό αστυνομική κράτηση. Όπως το είπε τις προάλλες ο Νίκος Κόσης. «Είναι εκεί 3 – 4 αστυνομικοί και δραπετεύει ο κρατούμενος από ένα δωμάτιο με ένα παράθυρο. Φεύγει ο κατάδικος και δεν τον παίρνουν μυρωδιά. Είναι γελοίες οι αποδράσεις. Είναι σαν να παίζει ο Βέγγος στο έργο». Ναι, τόσο γελοίες. Κωμωδίες με τον Βέγγο. Και εκθέτουν όλη την Αστυνομία αλλά και τα πλάνα του υπουργού.
Μήπως περιορίστηκε ο χουλιγκανισμός; Κάθε βδομάδα έχουμε επεισόδια, ζημιές, καυγάδες. Φταίει η μετακίνηση φιλάθλων; Μα, αφού οργανώνονται επεισόδια κι εκεί που απαγορεύεται η μετακίνηση. Ή εκεί που γίνονται αγώνες χωρίς φιλάθλους. Ακόμα και εκεί που η Αστυνομία βγάζει συναγερμό για «αγώνα υψηλού κινδύνου» και στήνει επιχειρησιακά σχέδια για να αποτρέψει τα επεισόδια. Έγινε πρόσφατα στη Λεμεσό. Κάνει έρευνα ακόμα η Αστυνομία για να δει τι πήγε λάθος στα πλάνα της. Μέχρι τα επόμενα.
Το αποκορύφωμα είναι ακόμα ένα σενάριο για κωμική ταινία με τον αείμνηστο Θανάση Βέγγο. Έχουν λέει 250.000 πρόστιμα από κάμερες που δεν μπορούν να τα εισπράξουν. Κατέβασαν, λοιπόν, την γελοιωδέστατη ιδέα να φορτώσουν τη δική τους ευθύνη στους πολίτες. Έστησαν μια ιστοσελίδα και είναι λένε υποχρεωμένοι οι πολίτες να επισκέπτονται την ιστοσελίδα και να ψάχνουν από μόνοι τους αν έχουν κανένα εξώδικο για να πληρώσουν. Μα, είναι δυνατό; Είναι. Στην Κύπρο μόνο. Από πού ως πού να υποχρεώνεται ένας πολίτης να ψάχνει στις ιστοσελίδες ως να είναι ένοχος ή ύποπτος για κάτι; Θα μας πουν άραγε και κάθε πόσο θα κάνουμε τον έλεγχο; Κάθε έξι μήνες, ας πούμε; Ή, θέλουν κάθε μήνα;
Υ.Γ. Αυτή η φαεινή ιδέα με τα εξώδικα των καμερών γιατί να μην επεκταθεί; Ας κάνουν και μια ιστοσελίδα με διάφορα εγκλήματα (π.χ. κλοπές καλωδίων της ΑΗΚ) να μπαίνουν οι πολίτες και να ελέγχουν αν έκαναν κανένα για να παραδίδονται μόνοι τους.
