ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ σε αναμονή δυο νέων νομοσχεδίων, ένα για την οπαδική βία και δεύτερο για τους συνδέσμους φιλάθλων, τα οποία όπως αναφέρθηκε αρμοδίως, τυγχάνουν αξιολόγησης, μελέτης από την Νομική Υπηρεσία. Δεν είναι τα πρώτα, ούτε προφανώς και τα τελευταία, νομοσχέδια που προωθούνται και όπως φαίνεται αποτέλεσμα δεν υπάρχει.
ΘΑ συμφωνήσουμε με τον υπουργό Δικαιοσύνης ότι χωρίς τη συνεργασία όλων των εμπλεκομένων είναι δύσκολο να παταχθεί από το κράτος η οπαδική βία. Και όλα αυτά τα χρόνια υπάρχουν παράγοντες, οι οποίοι είτε τους εξυπηρετεί η ένταση ή είτε δεν θέλουν να τα βάλουν με τους ταραχοποιούς, δεν συνεργάζονται. Δεν επιλέγουν την συλλογική προσπάθεια αντιμετώπισης και την υιοθέτηση και εφαρμογή αποτρεπτικών μέτρων.
ΤΗΝ ίδια ώρα, όμως, θα πρέπει να αναφέρουμε στον υπουργό ότι δεν μπορεί το κράτος να κρύβεται πίσω από αυτό το επιχείρημα. Γιατί από την πλευρά των μηχανισμών του κράτους δεν γίνονται- σε κάποιες περιπτώσεις- τα αυτονόητα. Δεν γίνονται τα προφανή και ως αποτέλεσμα τούτου παρακολουθούμε φαινόμενα βίας. Εντός και εκτός των γηπέδων.
ΕΙΝΑΙ δυνατόν, η Αστυνομία να μην μπορεί να αντιμετωπίσει μια χούφτα ανεγκέφαλους, τους οποίους μάλιστα λογικά θα πρέπει να γνωρίζει; Είναι δυνατόν, η Αστυνομία να μην μπορεί να τους εντοπίσει και να τους συλλάβει; Και με την ευκαιρία τι γίνεται με εκείνη την εσωτερική διοικητική έρευνα, που έχει ανακοινωθεί μετά την… εισβολή ανεγκέφαλων σε κλειστό γήπεδο σωματείου στη Λεμεσό; Ολοκληρώθηκε; Έχουν εντοπισθεί ευθύνες ή φταίνε τρίτοι εξωγενείς παράγοντες; Μια απάντηση θα πρέπει να δοθεί.
ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ που δεν αντιμετωπίζονται συλλογικά θα διαιωνίζονται και θα εδραιώνονται. Οι κοινωνιολογικές κι άλλες αναλύσεις έχουν γίνει. Το τι φταίει είναι λίγο-πολύ γνωστό. Το πώς μπορούν οι ευθύνες να κατανεμηθούν, επίσης, είναι γνωστό. Δεν θα ανακαλύψουμε εμείς εδώ στην Κύπρο τους τρόπους αντιμετώπισης. Ούτε και τις μεθόδους. Υπάρχουν, το ζητούμενο είναι να εφαρμοστούν.
ΩΣ εκ τούτου, είναι πρόδηλο ότι εκείνο που δεν υπήρξε είναι βούληση και αποτελεσματικότητα. Κι αυτό κανείς δεν μπορεί να το αμφισβητήσει. Περαιτέρω, δεν μπορεί με συνταγές, που θα εντυπωσιάζουν αλλά δεν θα βοηθούν σε βάθος χρόνου, να θεωρείται ότι το πρόβλημα θα επιλυθεί.
ΕΑΝ, για παράδειγμα, διά νόμου διαλυθούν οι Σύνδεσμοι Φιλάθλων θα σταματήσουν τα επεισόδια; Αυτό είναι το μόνο πρόβλημα; Κι εάν τους διαλύσουν, θα σταματήσουν να προκαλούν επεισόδια και καταστροφές;
