Οι πολλές και διαφορετικές woke ατζέντες των τελευταίων χρόνων και η προσπάθεια να πληγούν και να εκτεθούν όποιοι έχουν μια αντίθετη προσέγγιση ήταν αναμενόμενο ότι κάποια στιγμή θα προκαλούσαν την αντίδραση της κοινωνίας. Ήταν θέμα χρόνου να σημειωθεί αντίδραση όχι γιατί η κοινωνία δεν είναι ανεχτή στη διαφορετικότητα αλλά γιατί δεν μπορούσε να ανεχτεί τον ετσιθελισμό της επιβολής μιας άλλης προσέγγισης.
Από αυτήν ακριβώς την αντίδραση της κοινωνίας, η οποία άρχισε να διαφαίνεται εδώ και καιρό, ήρθε να επιβεβαιωθεί μέσα από του ποιο είναι το πιο ισχυρό άτομο αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη σύμφωνα με τον ιστότοπο Politico. Αυτή τη στιγμή το πιο ισχυρό πρόσωπο στην Ευρώπη είναι η πρωθυπουργός της Ιταλίας Τζιόρτζια Μελόνι. Και το Politico τη θεωρεί και ως… «Ο αέρας της αλλαγής».
Συνήθως οι αναλύσεις κινούνται κατά έναν τρόπο που περισσότερο αρέσκονται στο να ικανοποιήσουν τα αυτιά ενός συγκεκριμένου ακροατηρίου, όπως αυτό εκφράζεται μέσα από τις σελίδες των λεγόμενων μέσων κοινωνικής δικτύωσης ή μέσα από κάποιες ούτω καλούμενες μη-κυβερνητικές οργανώσεις. Έτσι μπαίνουν με περισσή ευκολία στη λογική της δαιμονοποίησης και των χαρακτηρισμών προκειμένου να κερδίσουν περισσότερα likes και ως ένα βαθμό να αποφύγουν τη στοχοποίηση από τις συγκεκριμένες ομάδες.
Αντί λοιπόν να δουν γιατί άτομα όπως η Τζιόρτζια Μελόνι αποκτούν όλο και μεγαλύτερο έρεισμα μέσα στις κοινωνίες των χωρών τους, επέλεγαν την εύκολη οδό των επιθέτων και των επιθέσεων. Όπως σημειώνει στη σχετική ανάλυση το Politico: «Σε λιγότερο από μια δεκαετία, η ηγέτιδα του δεξιού κόμματος Brothers of Italy κατάφερε από μια περιθωριακή υπερεθνικίστρια να κερδίσει και να είναι πρωθυπουργός της Ιταλίας, και σήμερα να έχει καθιερωθεί ως μια προσωπικότητα με την οποία οι Βρυξέλλες και τώρα η Ουάσιγκτον, μπορούν να συνεργαστούν».
Η Μελόνι, ως η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός της Ιταλίας, δεν ακολούθησε τις νεοφανείς νοοτροπίες που είδαμε και στα δικά μας μέρη (βλέπε «βουλεύτρια») αλλά επιμένει να χρησιμοποιεί την αρσενική μορφή του τίτλου της «Il Presidente del Consiglio». Όχι μόνο δεν την μειώνει αλλά αντίθετα την καθιστά αυτή τη στιγμή (αντιγράφω από το Politico) ως «ένα ισχυρό άνδρα ικανό να ασκήσει τεράστια δύναμη σε μια στιγμή που η ήπειρος δεν διαθέτει ισχυρούς κεντρώους ικανούς να αναλάβουν».
Λίγοι ήταν εκείνοι που πίστεψαν ότι θα μπορούσε να αντέξει για πολύ στην πρωθυπουργία της Ιταλίας. Κι όμως κατάφερε μέσα από την ισχύ της να έχει η Ιταλία μια από τις πιο σταθερές κυβερνήσεις εδώ και πολλά χρόνια. Και ενώ όλοι περίμεναν πως η διάβρωση των πολιτικών ελευθεριών στην Ιταλία θα προκαλούσε την οργή των Βρυξελλών οι ηγέτες της ΕΕ επιλέγουν να κοιτάζουν προς την άλλη πλευρά θεωρώντας πως είναι ένα εσωτερικό ζήτημα των Ιταλών.
Πέραν όμως από την εδραίωσή της στο εσωτερικό η Τζόρτζια Μελόνι κατάφερε να πείσει τους κορυφαίους ηγέτες της ΕΕ ότι αποτελεί ένα έμπιστο συνεργάτη ο οποίος μπορεί να προσφέρει λύσεις σε ζητήματα που τους ενδιαφέρουν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η αντιμετώπιση του μεταναστευτικού όπου πολλοί Ευρωπαίοι ηγέτες, ακόμα και η ίδια η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, δεν είχαν πρόβλημα να συνεργαστούν και να συμβάλουν στην υλοποίηση των πολιτικών της Ιταλίας. Ακόμα και σε περιπτώσεις που οι αποφάσεις στη Ρώμη αποδείχθηκαν λανθασμένες, στο Βερολίνο και στο Λονδίνο επέμεναν να κοιτάζουν με θαυμασμό το «μοντέλο Μελόνι» σε θέματα όπως το μεταναστευτικό.
Η Τζόρτζι Μελόνι κατάφερε να κερδίσει τους Ιταλούς να γίνει πρωθυπουργός και συνάμα να κερδίσει τους εταίρους της ΕΕ όχι μέσα από λαϊκισμό αλλά μέσα από αποφάσεις (ενίοτε σκληρές) τις οποίες και εφάρμοσε με αποφασιστικότητα. Πήγε κόντρα στο ρεύμα, άντεξε και ενισχύθηκε. Δείχνοντας έτσι και προς άλλους πολιτικούς πως είναι καιρός πλέον να κοιτάξουν τις κοινωνίες τους στα μάτια και να προχωρήσουν σε πολιτικές οι οποίες θα δίνουν λύσεις. Δείχνοντας πως εν τέλει η πλειοψηφία δεν είναι αυτή που θορυβεί διαδικτυακά αλλά εκείνη που σιωπά και περιμένει την κατάλληλη στιγμή. Είτε οι πολιτικοί θα κάνουν αυτό που η πραγματική κοινωνία ζητά, είτε η κοινωνία θα δώσει τη σκυτάλη σ’ εκείνους που θεωρεί ότι μπορούν. Δεν υπάρχει άλλη οδός.
