Μπορεί ακόμα τα αποτελέσματα της χρονιάς που φεύγει, στον τομέα της Υγείας, να μην είναι ορατά, ωστόσο έχουν γίνει αρκετά από εκείνα που θα έπρεπε να είχαν προωθηθεί εδώ και αρκετά χρόνια. Από την άλλη βεβαίως, οι εκκρεμότητες είναι ακόμα πολλές ενώ ένα τεράστιο «πλην» για το κράτος πρέπει να μπει στην ανυπαρξία υπηρεσιών για τη φροντίδα ανθρώπων, κυρίως ηλικιωμένων, οι οποίοι αν και δεν χρήζουν νοσηλείας, εξακολουθούν να χρειάζονται νοσηλευτική, ιατρική και άλλη στήριξη.
Στα μεγάλα συν της χρονιάς, η ολοκλήρωση σειράς νομοσχεδίων τα οποία, όταν ψηφιστούν σε νόμους, θα βοηθήσουν στην ολοκλήρωση της μεταρρύθμισης στον τομέα της Υγείας και θα ενισχύσουν σε μεγάλο βαθμό και το ΓεΣΥ. Κάποια από τα νομοσχέδια έχουν κατατεθεί στη Βουλή, κάποια βρίσκονται στη Νομική Υπηρεσία και ορισμένα στη δημόσια διαβούλευση. Το μεγάλο στοίχημα είναι βεβαίως η ψήφιση τους από τη Βουλή.
Στα συν και η προώθηση των διαδικασιών για τη λειτουργία του Εθνικού Κέντρου Κλινικής Τεκμηρίωσης το οποίο ανοίγει τον δρόμο για σωστό έλεγχο και αξιολόγηση των υπηρεσιών που λαμβάνουν οι Κύπριοι ασθενείς.
Στα συν και η συνομολόγηση συλλογικής σύμβασης μεταξύ των εργαζομένων στα δημόσια νοσηλευτήρια και του ΟΚΥπΥ. Όχι ότι μετά από αυτό τα κρατικά νοσοκομεία θα σταματήσουν να λειτουργούν υπό την απειλή απεργιών αλλά πρόκειται για μια θετική εξέλιξη.
Στα συν και η μεταφορά των εξειδικευμένων φαρμάκων από το υπουργείο Υγείας στον ΟΑΥ. Ας ελπίσουμε ότι ο Οργανισμός θα καταφέρει να εξυπηρετεί τους ασθενείς, όπως πρέπει, χωρίς καταχρήσεις αλλά και χωρίς να στερεί σε κανένα άνθρωπο που πραγματικά το έχει ανάγκη, τα φάρμακα που χρειάζεται.
Στα συν και η κοινή, πλέον φωνή ασθενών και γιατρών. ΟΣΑΚ και ΠΙΣ έπειτα από αρκετά χρόνια διαφωνιών, κυρίως λόγω ΓεΣΥ, παλεύουν τώρα από κοινού για συγκεκριμένα ζητήματα.
Στα συν και η πρόταση της Κύπρου στην Ε.Ε για φθηνότερα νέα φάρμακα. Ας ελπίσουμε ότι οι εταίροι μας θα την υιοθετήσουν.
Στα πλην, πολλά και διάφορα. Οι συνεχείς οικονομικές διεκδικήσεις των γιατρών του δημοσίου που έκλεισαν και τα νοσοκομεία για δύο μέρες, οι πλημμυρισμένες αποθήκες φαρμάκων, η μη προώθηση όλων των διαδικασιών για την ένταξη των υπηρεσιών αποστολής ασθενών στο εξωτερικό στο ΓεΣΥ (αναμένεται τους επόμενους μήνες), οι οριζόντιοι περιορισμοί στο Σύστημα οι οποίοι ταλαιπωρούν ασθενείς και γιατρούς, η μη προώθηση της λειτουργίας ανεξάρτητης Αρχής ασθενοφόρων ή ανεξάρτητης Υπηρεσίας διαχείρισης Κρίσεων και πολλά άλλα.
Ντροπή για το Κράτος, αποτελεί το γεγονός ότι συμπληρώνεται άλλη μια χρονιά και η Κύπρος δεν έχει μεριμνήσει για τους ανθρώπους που χρειάζονται φροντίδα στα σπίτια τους. Εδώ και δεκαετίες περιοριζόμαστε σε επιδοματική πολιτική η οποία μακράν απέχει από τις πραγματικές ανάγκες των ασθενών και κυρίως των ηλικιωμένων.
Η αποσπασματική προσφορά υπηρεσιών από νοσηλευτές, φυσιοθεραπευτές, γιατρούς κλπ και μάλιστα με σοβαρούς περιορισμούς μέσω του ΓεΣΥ, δεν λύνει το πρόβλημα. Ούτε η επιδότηση για τη διαμονή σε κέντρα μακροχρόνιας φροντίδας ή οίκους ευγηρίας είναι λύση.
Ο κάθε άνθρωπος δικαιούται να λαμβάνει αυτά που χρειάζεται μένοντας στο σπίτι του με τους δικούς του ανθρώπους, χωρίς να τίθεται υπό αμφισβήτηση η αξιοπρέπεια του. Το δικό μου μήνυμα προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον υπουργό Υγείας και την Υφυπουργό Κοινωνικής Πρόνοιας: Μεριμνήστε το 2025 να κοιτάξετε τους ανθρώπους και κυρίως τους ηλικιωμένους που χρειάζονται φροντίδα, υγείας και όχι μόνο, στα σπίτια τους.
