Αν δεν ήταν τόσο ψυχαγωγικά και διασκεδαστικά όλα τούτα που συνθέτουν την πολιτική στη χώρα μας – παραγωγή, επιχειρηματολογία, δράση, ανάλυση, διπλωματία- πολύ πιθανόν το ενδιαφέρον μας να ατόνιζε. Πλέον, άλλος… σοβαρός λόγος που να μας κρατά σε εγρήγορση, δεν υπάρχει.

Το «πλέον» παρεισφρέει εσκεμμένα στην πρόταση, έτσι, για να αφεθεί  ένα παραθυράκι υπόνοιας ότι παλαιότερα συνέτρεχαν και πιο σοβαροί.  Εκτός κι αν εσείς, ακούγοντας τον κυβερνητικό εκπρόσωπο να σας ανακοινώνει ότι «η πλωτή μονάδα Προμηθέας αναχώρησε από το λιμάνι της Κίνας και έχει πλέον εξέλθει των 13ων ναυτικών μιλίων των χωρικών υδάτων της χώρας», αισθάνεστε ρίγη εθνικής ανάτασης  να διαπερνούν τη ραχοκοκαλιά σας. Εάν ναι,  πάω πάσο.

Θα μπορούσα, ίσως, να το κατανοήσω εάν τα ρίγη έκαναν την εμφάνισή τους στο επόμενο σκέλος της δήλωσής του, εκεί που έλεγε ότι «ο απόπλους του “Προμηθέα” αποτελεί κρίσιμο και καθοριστικό βήμα για την ενεργειακή στρατηγική μας. Σηματοδοτεί την απαρχή μιας νέας ενεργειακής εποχής για τη χώρα μας…». Και τούτο (έστω δέκα χρόνια από τότε που ο Λακκοτρύπης εξέφραζε τη βεβαιότητα ότι «αρχές του 2015 θα ξεκινήσουμε να πουλάμε το φυσικό μας αέριο»), μόνο και μόνο επειδή ο Λετυμπιώτης μπαίνει για καλά στο πετσί του ρόλου όταν ανακοινώνει τέτοια κουλά και δεν σου «επιτρέπει» να καγχάσεις στο άκουσμα των λέξεων «στρατηγική» και «νέα εποχή». Παρόλο που «µόνο γέλωτες µπορούν να προκαλέσουν», όπως θα έλεγε ο µακαρίτης ο Σπύρος, που ήταν μέγας κωμωδός.

Τις προάλλες θυμήθηκα άλλες φαιδρότητες, καθώς διάβαζα τα «a smart guy and he’s very tough» που ο Τραμπ είπε για τον Ερντογάν και τα περίπου επαινετικά για την επίδειξη ισχύος και τον τρόπο που η Τουρκία μπήκε στη Συρία, στη χώρα του πάλαι ποτέ «φίλου μας» του Άσαντ.  Τότε που, ωσάν να ήταν γκρούπις της Φουρέϊρα, ο Κα(μ)μένος Έλληνας υπουργός της Εθνικής Άμυνας έσερνε τον υπουργό  Εξωτερικών μας και σημερινό πρόεδρο, στους διαδρόμους του Λευκού Οίκου με την ελπίδα να καταφέρουν να χαιρετήσουν, μαζί με άλλους ομογενείς πίσω από το διαχωριστικό, τον Τραμπ!

Θυμήθηκα και τη δήλωση του μακαρίτη του αρχιεπίσκοπου, το 2018: «Αν θέλει ο Τραµπ να το λύσει (το Κυπριακό), θα το λύσει. Γι’ αυτό, είπα στον Πρόεδρο, ενηµερώστε τον σωστά, τουλάχιστον αν αποφασίσει να το λύσει, να έχει καλήν εικόνα, να το λύσει σωστά για να δουλεύει». Ο Τραμπ βεβαίως δεν το έλυσε, χωρίς να λέω ότι δεν ήθελε ο άνθρωπος. Όμως θέλω να ελπίζω ότι ο τότε ΥΠΕΞ και σημερινός πρόεδρος, μερίμνησε τα δέοντα, σύμφωνα με την παραγγελιά του αρχιεπισκόπου. Και διά των διασυνδέσεων και  προσβάσεων μέσω κάτι μπατζανάκηδων που είχε ο Κα(μ)μένος στον Λευκό Οίκο, να τον ενημέρωσε σωστά, τουλάχιστον όταν αποφασίσει να το λύσει, να έχει καλήν εικόνα, να το λύσει σωστά για να δουλεύει.

Δεδομένου μάλιστα ότι τώρα πια το relationship status μας με τους αμερικανούς έπαψε να είναι complicated! Παρόλο που περίπλοκη ήταν και η σχέση του Τραμπ με τον Ερντογάν, κατά την πρώτη θητεία του -έστω κι αν στην Κύπρο μάθαμε στις μονόπλευρες αναγνώσεις.  Όταν δεύτερος το τραβούσε στα άκρα, ο πρώτος του έτριζε τα δόντια στην οικονομία, ο δεύτερος συμμορφωνόταν και στη συνέχεια ο πρώτος.. άδειαζε τους Κούρδους της Συρίας!

Περίπλοκο πράγμα, ομολογουμένως, η πολιτική. Μόνο στην Κύπρο αρνιόμαστε πεισματικά να το αντιληφθούμε. Να, καλή ώρα, ούτε που καταλάβαμε πότε περάσαμε από το «απομονωμένη Τουρκία» στο «ενισχυμένος ο ρόλος της»! Ήταν βλέπετε και τα αναγνώσματα των υψηλού επιπέδου αναλυτών μας, που από το δεύτερο εξάμηνο του 2014 είχαν πάρει τα πάνω τους.

Μετά κι από την τριμερή του Καΐρου, καλλιεργείτο η εντύπωση ότι, αν δεν ήμασταν, σίγουρα θα μπορούσαμε να γίνουμε «κυρίαρχοι του παιχνιδιού»! Η Τουρκία βρισκόταν ήδη «στη γωνιά», οι σχέσεις της με τους «μεγάλους» δεν πήγαιναν καλά, ήταν θέμα χρόνου να την καθίσουν στο σκαμνί. Τώρα, κοινή διαπίστωση όλων, «όλοι οι δρόμοι για τη Συρία, περνούν από την Τουρκία». Κι ας θέλει… οδικό χάρτη ο Χριστοδουλίδης, που το μεταφέρει λέει, ως μήνυμα και από τα κράτη της περιοχής! Εκ μέρους ποιων, αλήθεια, δεδομένου ότι ο νέος Χαλίφης της Συρίας μιλά για «νίκη και του τουρκικού λαού», ο δε πρωθυπουργός του Λιβάνου έσπευσε στην Τουρκία για να πει ότι μετά τον Θεό, είναι ο Ερντογάν;