ΕΝΤΟΝΗ ανησυχία προκαλούν τα σοβαρά επεισόδια, οι καταστροφές και οι βανδαλισμοί σε διάφορες περιοχές της ελεύθερης Κύπρου. Θλιβερές είναι εικόνες από τα όσα συνέβησαν πρόσφατα σε Λευκωσία, Λεμεσό και Λάρνακα. Και το χειρότερο: Οι πλείστοι από τους δράστες και τους συλληφθέντες είναι ανήλικοι!
ΠΕΡΑΝ των βανδαλισμών, τις ακραίες και βάρβαρες ενέργειες, σημειώθηκαν και συμπλοκές μεταξύ νεαρών και Αστυνομίας. Όπως αναφέρθηκε σε ανάρτηση της Αστυνομίας στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, «οι νεαροί έβαζαν φωτιές και προκαλούσαν αναστάτωση και καταστροφές, σε πολλά σημεία έξω από σχολεία, ενώ όταν έσπευσαν αστυνομικοί, δέχθηκαν επίθεση με φωτοβολίδες και άλλα αντικείμενα».
Ο λόγος των πρόσφατων επεισοδίων φαίνεται να ήταν η 13η Δεκεμβρίου. Η ημέρα σχετίζεται με τον αριθμό «1312» και το ακρωνύμιο «ACAB» της φράσης «All Cops Are Bastards». Παρόμοια περιστατικά είχαν σημειωθεί και τις προηγούμενες χρονιές.
ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ για απαράδεκτες συμπεριφορές, οι οποίες πρέπει να αντιμετωπισθούν ριζικά και χωρίς άλλη καθυστέρηση. Πρόκειται ασφαλώς για ένα κοινωνικό φαινόμενο. Είναι αποτέλεσμα και των κοινωνικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι πολίτες και κυρίως οι νέοι. Αυτά τα επεισόδια πέραν των καταστροφών διαμορφώνουν εκ των πραγμάτων ένα γενικό κλίμα ανασφάλειας.
ΔΕΝ μπορεί να υπάρχει έντονο αίσθημα ανασφάλειας στις γειτονιές, στις πλατείες των πόλεων και να μην τυγχάνει αποτελεσματικής διαχείρισης. Κυρίως σε μια χώρα, όπως είναι η Κύπρος, η οποία πάντα υπήρχε το αίσθημα της ασφάλειας.
Η ΝΕΑΝΙΚΗ παραβατικότητα δεν είναι μεμονωμένο και σπάνιο φαινόμενο. Είναι ένα φαινόμενο που εδραιώνεται σιγά-σιγά στην κοινωνία. Οι λόγοι είναι κοινωνικοί. Την ίδια ώρα είναι σαφές πως υπάρχει θεσμική αδυναμία αντιμετώπισής τέτοιων ακραίων φαινομένων.
ΚΑΙ τούτο σημαίνει πως ναι μεν υπάρχουν διαπιστώσεις, εντοπίζεται το πρόβλημα, αλλά μέχρι εκεί. Και δεν επιχειρούμε με αυτό να φορτώσουμε τις ευθύνες στην Αστυνομία. Έχει ευθύνες και η Αστυνομία, αλλά όχι μόνο αυτή. Ευθύνες έχουν και οι γονείς αλλά και το σχολείο. Σε ό,τι αφορά τους γονείς η ευθύνη, κατά τη γνώμη μας, πρέπει να κωδικοποιηθεί και νομοθετικά. Γιατί για τους ανήλικους προφανώς και την ευθύνη έχουν οι κηδεμόνες, οι γονείς.
ΠΟΛΛΕΣ φορές στο παρελθόν αναφερθήκαμε στο θέμα αυτό. Ειδικά μετά από επεισόδια. Το ζητούμενο είναι η πρόληψη και όχι να γίνονται διαπιστώσεις.
ΌΛΑ τα προβλήματα, με βούληση και αποφασιστικότητα, μπορούν να λυθούν φτάνει να μην αφήνονται στο χρόνο.
