«Αντί να σπαταλούμε το χρόνο μας με τις αρμοδιότητές μας και την καταπολέμηση της διαφθοράς, σπαταλούμε το χρόνο μας με συνεντεύξεις, επειδή η μόνη οδός για να καλύψουμε τις θέσεις είναι με αγορά υπηρεσιών. Έχουμε εφαρμόσει όλες τις μεθόδους για στελέχωση, αλλά δεν είναι επαρκείς». Τάδε έφη χθες, ο Επίτροπος Διαφάνειας, Χάρης Πογιατζής, στη Βουλή. Με αυτό το μελανό τρόπο σκιαγράφησε τη δράση της Αρχής κατά της Διαφθοράς.
Στην ίδια συνεδρία της επιτροπής Νομικών, το μέλος της Αρχής κατά της Διαφθοράς, Τατιάνα Ζαχαριάδου, σημείωσε πως η Αρχή κατέληξε να είναι ένα σχολείο. «Επειδή οι διαδικασίες είναι καινούργιες για μας, έχουμε και τις διαδικασίες με τα άτομα για αγορά υπηρεσιών, που έρχονται για ένα χρονικό διάστημα, αλλά αναπόφευκτα κάποτε θα φύγουν. Το άλλο για το θέμα της εμπιστευτικότητας, όταν φεύγουν τόσοι πολλοί υπάλληλοι, είναι αναπόφευκτο το θέμα της εμπιστευτικότητας να μπαίνει σε κίνδυνο» πρόσθεσε.
Όλο αυτό το θλιβερό σκηνικό εμφανίζεται σχεδόν τρία χρόνια μετά από την ψήφιση του νόμου για ίδρυση της Αρχής. Δύο χρόνια και πέντε μήνες μετά από την τελετή διορισμού (στις 8 Ιουλίου 2022) των μελών της! Ακόμη η Αρχή πασχίζει να ρολάρει και να θερμάνει τη μηχανή της ώστε να παράξει έργο.
Βλέπετε, όπως αναφέρθηκε χθες, έχει ενώπιον της 330 καταγγελίες για υποθέσεις αλλά μόνο πέντε άτομα προσωπικό! Και τα διορισμένα μέλη της, αναλώνουν το χρόνο τους σε συνεντεύξεις για αγορά υπηρεσιών ατόμων τα οποία θα αξιοποιηθούν για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα σε μερικές υποθέσεις.
Εκείνοι οι οποίοι σχεδίασαν την Αρχή και εκείνοι οι οποίοι ψήφισαν την ίδρυση της, καίγονταν για ένα μόνο πράγμα: Τις εντυπώσεις. Ο θλιβερός Νίκος Αναστασιάδης, ευρισκόμενος τότε με την πλάτη στον τοίχο, προώθησε τη δημιουργία ενός νέου σώματος, με εύηχο όνομα, που θα μπορούσε -πίστευε- να μαλακώσει την κοινωνία η οποία εμφανιζόταν εξοργισμένη μαζί του για το τεράστιο σκάνδαλο των χρυσών διαβατηρίων. Σχεδιάστηκε, όμως, με τέτοιο τρόπο ώστε να είναι δυσκίνητη όσο και η χελώνα. Σχεδιάστηκε με τέτοιο τρόπο ώστε να μην διαθέτει ανακριτική εξουσία και να μην μπορεί να οδηγεί υποθέσεις στο δικαστήριο. Αυτή η καθοριστική αρμοδιότητα, παρέμεινε υπό τον έλεγχο του φίλου του Γενικού Εισαγγελέα!
Ας θυμηθούμε τι επισήμαινε σε δηλώσεις του ο Επίτροπος Διαφάνειας στις 31-12-2022: «Οι κανονισμοί προνοούν ότι πρέπει να γίνει μια προκαταρκτική εξέταση της καταγγελίας απ’ όλα τα μέλη της Αρχής και ένα μέλος θ’ αναλάβει να ετοιμάσει έκθεση κατά πόσον εμπίπτει στις αρμοδιότητές της… Εάν κριθεί ότι εμπίπτει και υπάρχει μαρτυρία που πιθανολογεί ότι μπορεί να στοιχειοθετήσει κάτι, τότε διατάσσεται έρευνα. Στην περίπτωση αυτή θα διοριστεί λειτουργός επιθεώρησης όπως ονομάζεται… Η έρευνα θα γίνεται με τον έλεγχο της Αρχής και θα καταλήγει σ’ ένα πόρισμα το οποίο θα λέει αν προκύπτει ποινικό αδίκημα ή όχι… Εάν υπάρχει υπόθεση αποστέλλεται στον Γ. Εισαγγελέα για τα περαιτέρω. Το έργο μας τελειώνει εκεί. Ο Γ. Εισαγγελέας θα μπορεί να διατάξει πλέον ποινική ανάκριση από την Αστυνομία».
Και το κερασάκι στην τούρτα ως προς τους περιοριστικούς φραγμούς που έθεσαν εκείνοι που σχεδίασαν τους κανονισμούς (Κυβέρνηση) και εκείνοι που τους ψήφισαν (Βουλή). Ο κ. Πογιατζής εξήγησε πως αν για την ίδια υπόθεση ξεκινήσει έρευνα η Νομική Υπηρεσία τότε η Αρχή δεν θα ασχολείται! Σε ερώτηση αν έπρεπε να έχουν και ανακριτικές εξουσίες απάντησε: «Εγώ είμαι υπέρ της διεύρυνσης των εξουσιών, διότι ως ανεξάρτητη Αρχή δεν πρέπει να εξαρτόμαστε από άλλους… Εγώ θα έλεγα όχι μόνο ανακριτικές εξουσίες πρέπει να έχουμε, αλλά να μπορούμε να παρουσιάζουμε και υποθέσεις στο δικαστήριο…».
Στις 9/12/2021 η στήλη προειδοποιούσε: «Αυτό το οποίο πέτυχαν είναι το ξεδόντιασμα του νομοσχεδίου και της πολλά υποσχόμενης νέας Αρχής, σε σημείο που να περιορίζει σε μεγάλο βαθμό την αποτελεσματικότητά της. Πέτυχαν να κατεβάσουν πολύ τον πήχη των προσδοκιών. Να θέσουν ακόμη ένα θεσμό υπό αμφισβήτηση εν τη γενέσει του».
Τρία χρόνια μετά, υπάρχει άραγε κάποιος ο οποίος πιστεύει ακόμη ότι η συγκεκριμένη Αρχή μπορεί να καθαρίσει τον στάβλο του Αυγεία; Υπάρχει κάποιος που πιστεύει πως όταν (αν ποτέ γίνει κατορθωτό) εξεταστούν οι 330 υποθέσεις, θα αλλάξει κάτι; Αν μέχρι τότε δεν έχουν στοιβαχτεί άλλες τόσες βεβαίως… Σημειώστε και ότι μιλάμε για προϋπολογισμό εκατομμυρίων!
Υπάρχει κάποιος, που αμφιβάλλει ότι ο Νίκαρος παρακολουθεί τα της Αρχής και πεθαίνει από τα γέλια; Να ζητήσει κάποιος από τον Χριστοδουλίδη να αλλάξει ριζικά το νόμο της Αρχής είναι ουτοπία. Δεν υπάρχουν, όμως, τρεις βουλευτές με τσαγανό να τον θέσουν προς τροποποίηση; Για να τελειώσει αυτό το κακόγουστο αστείο!
