«Εκόπηκε το κολάνι… εμείναμε μισόστρατα…». Έπεσε το διαδίκτυο από το βιντεάκι της Αννίτας για το λεωφορείο το οποίο μετέφερε κόσμο στον Απόστολο Ανδρέα και υπέστη βλάβη. Η Αννίτα Δημητρίου επιχειρούσε τη δεδομένη στιγμή να διακωμωδήσει το γεγονός και να εμφανιστεί ότι έκανε χιούμορ. Πλην, όμως, το μόνο το οποίο κατάφερε είναι να επιτείνει την εικόνα παιδικής χαράς την οποία βγάζει η άλλοτε σοβαρή Πινδάρου.
Κάποιοι θα πουν χαράς το πράγμα. Κάποιοι άλλοι θα ρωτήσουν αν είναι κακό οι πολιτικοί να κάνουν χιούμορ. Μερικοί θα φτάσουν στο σημείο να χαρακτηρίσουν τη μομφή και ως… εμπάθεια. Ως ένα βαθμό, τέτοιες αντιδράσεις είναι κατανοητές. Όταν από χρόνια πολλά, η πολιτική γενικώς έχει απωλέσει την αξιοπιστία της και έχει καταποντισθεί ο σεβασμός που άλλοτε είχε, πώς να μην θεωρούνται φυσιολογικοί τέτοιοι θεατρινισμοί μπροστά στις κάμερες.
Και όμως, ο κάθε πολιτικός οφείλει να έχει πλήρη αντίληψη του πραγματικού πολιτικού του βάρους και ρεαλιστική αντίληψη της πραγματικής κατάστασης του χώρου τον οποίο εκπροσωπεί. Διαφορετικά, αν επιχειρεί αλόγιστα τέτοιους αστεϊσμούς και τέτοιους θεατρινισμούς χαμηλού επιπέδου, ένα μόνο μπορεί να πετύχει. Να εμπεδώσει μια εικόνα μειωμένης σοβαρότητας.
Ό,τι χειρότερο δηλαδή για κάθε πολιτικό. Ιδίως για κάποιον, που πασχίζει απεγνωσμένα να εμφανίσει σοβαρή εικόνα τα τελευταία χρόνια. Αφού χωρίς καλά-καλά να την έχει γνωρίσει η πλειοψηφία των πολιτών, βρέθηκε με ταχύτητα διάττοντος αστέρος σε κορυφαία αξιώματα. Χωρίς πολιτική βαρύτητα, όμως, θα έχει την κατάληξη την οποία έχει κάθε πεφταστέρι…
Το εν λόγω βιντεάκι, λοιπόν, όσο αθώο και αν φαίνεται στα μάτια κάποιου, ήρθε να επιτείνει την έλλειψη σοβαρότητας που η Πινδάρου εμφανίζει εδώ και πολύ καιρό. Η Αννίτα έπρεπε να γνωρίζει ότι η εικόνα της, πέραν του κομματικού πυρήνα, δεν συνοδεύεται από μεγάλη πολιτική βαρύτητα. Η δημοφιλία της στις δημοσκοπήσεις δεν πρέπει να συγχέεται με την πολιτική βαρύτητα. Η δημοφιλία της οφείλεται στην ηλικία της, στη μειωμένη φθορά που είχε λόγω των λίγων χρόνων σε ηγετικό επίπεδο και στις περιορισμένες συγκρούσεις που μέχρι σήμερα είχε ως πρόεδρος του ΔΗΣΥ, στις κοινωνικές εκδηλώσεις μέσω των οποίων οργώνει την Κύπρο κ.α.
Άλλο πράγμα, όμως, είναι η πολιτική βαρύτητα και η πολιτική σοβαρότητα. Κάποιος μπορεί να αντιτάξει το ότι ο πατριάρχης της Πινδάρου ήταν γνωστός για τα ανέκδοτά του. Κλασσικό παράδειγμα για να γίνει ξεκάθαρο αυτό το οποίο υποστηρίζει η στήλη. Ο Γλαύκος Κληρίδης ήταν πολιτικός πλήρως σεβαστός, με τεράστιο πολιτικό βάρος και δεδομένη σοβαρότητα.
Ένας πολιτικός ηγέτης με τέτοια χαρακτηριστικά, όσα ανέκδοτα και αν πει σε στιγμές συγκεντρώσεων, δεν πρόκειται να πλήξει την εικόνα του. Αντιθέτως, θα κερδίσει δείχνοντας και τη χαλαρή του πλευρά. Πολιτικός ηγέτης χωρίς τα χαρακτηριστικά του Κληρίδη, όμως, θα απομείνει με τη… χαλαρή εικόνα. Και άντε μετά να πείσει την κοινωνία.
Κατ’ αναλογία ισχύει και για την κατάσταση του κόμματος του οποίου ηγείται εκείνος ο πολιτικός ο οποίος επιχειρεί με τέτοια βιντεάκια να εντυπωσιάσει. Επί Κληρίδη ο ΔΗΣΥ είχε εκτοξεύσει τα ποσοστά του και είχε γίνει δις κυβερνών κόμμα. Επί Αννίτας, βρέθηκε στην ηγεσία όταν ο ΔΗΣΥ κατρακύλησε (όχι εξ υπαιτιότητάς της) στο πλέον χαμηλό ποσοστό του. Εκείνο το οποίο είχε εξασφαλίσει όταν διεκδίκησε για πρώτη φορά τις εκλογές το 1976! Όταν, λοιπόν, το κόμμα σου παραπαίει και πασχίζεις να βρεις τρόπο να φρενάρεις την καταστροφική κατρακύλα, τέτοια χαριεντίσματα στις κάμερες μόνο περισσότερη ζημιά κάνουν.
Βεβαίως, για αυτή την εικόνα μειωμένης σοβαρότητας δεν ευθύνεται μόνο η Αννίτα. Έχει πολλά χρόνια που φρόντισαν διάφοροι με τα λάθη και τη συμπεριφορά τους να την πλήξουν. Αρχίζοντας με την διακυβέρνηση Αναστασιάδη και τα ολέθρια λάθη, τα οποία διέσυραν την Κύπρο. Συνεχίζοντας με τον Αβέρωφ, την αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά του επί σειρά ετών και τις αμερικανιές του προ των εκλογών. Τον ελέφαντα, που υποτίθεται ότι στήριζε τον υποψήφιο της Πινδάρου ενώ την ίδια στιγμή βοηθούσε τον αντίπαλό του. Τις σφαγές των δύο μετεκλογικά. Την Αννίτα να επιχειρεί να κρατήσει το πηδάλιο χωρίς να ξέρει, όμως, πού πατά και πού πηγαίνει. Μια ηγετική ομάδα, που θυμίζει αρκετά παιδική χαρά και πολλά άλλα.
Αυτό είναι το κορυφαίο πρόβλημα το οποίο αντιμετωπίζει εδώ και πολλά χρόνια ο ΔΗΣΥ. Η απώλεια της σοβαρότητας που είχε το κόμμα στο παρελθόν (ασχέτως αν συμφωνεί ή διαφωνεί με τις πολιτικές του θέσεις). Φαντάζει εξαιρετικά δύσκολο να επανέλθει σύντομα. Ως εκ τούτου, άθελα της στο βιντεάκι η Αννίτα πέτυχε διάνα με την ατάκα την οποία πέταξε: «Εκόπηκε το κολάνι… εμείναμε μισόστρατα…». Το κολάνι της σοβαρότητας!
