Τολμηρές αποφάσεις με ένα ευρύ ανασχηματισμό. Αυτό είναι το πρώτο που πρέπει να κάνει με το νέο χρόνο ο Νίκος Χριστοδουλίδης και κατά δεύτερο, να καταφέρει και ο ίδιος προσωπικά να απαλλαγεί απ’ όλα τα κακά πολιτικά σύνδρομα που κουβαλά και τον έχουν βουλιάζει σε δημοτικότητα σε λιγότερο από δύο χρόνια διακυβέρνησης.

Οι διάφορες έρευνες δημοτικότητας που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, με τελευταία τη διαδικτυακή δημοσκόπηση του Philenews, στέλνουν ξεκάθαρα μηνύματα προς τον Νίκο Χριστοδουλίδη για το πώς πρέπει να κινηθεί και ποια είναι τα σοβαρά λάθη που έχει διαπράξει και τα οποία του έχουν στοιχίσει πολιτικά. Αντί όμως να εισπράττει αυτό που η κοινωνία του μεταφέρει, εγκλωβίζεται στην μικροαντίληψη της καχυποψίας έναντι των πάντων.

Οι κακόπιστες κριτικές πάντα υπάρχουν στην πολιτική, αλλά την ίδια ώρα, όταν αυτή η αρνητική κριτική γίνεται ρεύμα, σημαίνει ότι από κάπου πιάνεται και αυτό είναι που ένας πολιτικός οφείλει να αναζητεί και όχι τα φαντάσματα και τους κρυμμένους πίσω από πληκτρολόγια εχθρούς που η μόνη έγνοια τους είναι να ρίχνουν βέλη κατά του ιδίου και της Κυβέρνησης του. Πιο πειστικό παράδειγμα θα έπρεπε να ήταν για τον ίδιο, η πολιτική του πορεία πριν και μέχρι τις προεδρικές εκλογές η οποία, σε ο,τια φορά τη δημοτικότητα του, ήταν ακριβώς η αντίθετη αυτή της μετά της εκλογή του στην Προεδρία. Γιατί; Μήπως τότε δεν υπήρχαν οι κακοπροαίρετοι; Δεν υπήρχαν και τότε οι πολιτικοί εχθροί που ήθελαν να τον βλάψουν; Ίσα- ίσα, προεκλογικά υπήρχε και πιο ισχυρό κίνητρο.

Αυτό το οποίο άλλαξε από τότε είναι απλά η ευθύνη που έχει αναλάβει ο Νίκος Χριστοδουλίδης έναντι των πολιτών αυτής της χώρας και οι οποίοι νιώθουν σήμερα απογοητευμένοι. Ακριβώς διότι πίστεψαν στον Νίκο Χριστοδουλίδη, τον πολιτικό και τον άνθρωπο και επένδυσαν σε αυτή την αλλαγή και τη νέα εποχή. Οι προσδοκίες ήταν αρκετά μεγάλες από την κοινωνία, ίσως σε δυσανάλογο της πραγματικότητας βαθμό, αλλά η απογοήτευση της κοινωνίας δεν είναι συνέπεια του γεγονότος ότι προσδοκούσε πολλά και βλέπει λίγα, αλλά διότι εισπράττει την εικόνα μιας μέτριας προς αδύναμης Κυβέρνησης και ενός Προέδρου που δυσκολεύεται να πάρει αποφάσεις. Αυτή η αντίληψη όμως μπορεί να αλλάξει εάν ο ίδιος ο Νίκος Χριστοδουλίδης συνειδητοποιήσει ότι μπορεί να κινηθεί με τρόπο αποφασιστικό και ηγετικό.

Ο βαθμός που η κοινωνία δηλώνει ικανοποίηση για την εξωτερική πολιτική της Κυβέρνησης, είναι ενδεικτική το πώς οι πολίτες έχουν το αισθητήριο να αντιλαμβάνονται το πότε γίνεται ουσιαστική δουλειά σε ένα τομέα. Η αναβάθμιση των σχέσεων με τις ΗΠΑ και άλλες χώρες, η ανάδειξη του γεωστρατηγικού ρόλου της Κύπρου στην περιοχή και διάφορα άλλα, δεν περνούν απαρατήρητα από την κοινωνία. Είναι επίσης χαρακτηριστικό παράδειγμα η περίπτωση του Υπουργού Εξωτερικών Κωνσταντίνου Κόμπου και ο πολύ θετικός βαθμός που παίρνει στην αξιολόγηση από τους πολίτες. Ένας Υπουργός που ούτε των επιδείξεων στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης είναι, ούτε «δημοσιοσχετίστας» είναι, ούτε έχει ως μοναδικό μέλημα του την εικόνα του. Όμως οι πολίτες αναγνωρίζουν το έργο του.

Όπως επίσης εξίσου ενδεικτικό είναι και το παράδειγμα του Κωνσταντίνου Ιωάννου ως Υπουργού Εσωτερικών, ο οποίος παρά τον πολύ χαμηλό βαθμό που παίρνει στην εσωτερική διακυβέρνηση η Κυβέρνηση, ο ίδιος ως Υπουργός παίρνει πολύ ψηλό βαθμό από τους πολίτες. Γιατί; Διότι προφανώς αναγνωρίζεται η δουλειά που κάνει για τα καυτά ζητήματα του Υπουργείου του, όπως είναι για παράδειγμα το θέμα του στεγαστικού.

Αντίθετα, ο Αλέξης Βαφεάδης, είναι όλη μέρα στις τηλεοράσεις να εξηγεί για τα μέτρα που λαμβάνει για τους αερόσακους και την κίνηση στους δρόμους αλλά έχει πατώσει στην αξιολόγηση των πολιτών. Ο Μάριος Χαρτζιώτης, δεν έχει ακόμα καταφέρει να πείσει ότι αλλάζουν πράγματα. Γιατί; Η μετακίνηση φιλάθλων, τα επεισόδια, το οργανωμένο έγκλημα κλπ και ο τρόπος χειρισμού τους, έχουν την απάντηση.

Είναι προφανείς οι αδυναμίες που υπάρχουν σε κάποια Υπουργεία, όπως το Γεωργίας, το Εμπορίου, το Υγείας, και το Τουρισμού. Είναι γνωστά και τα προβλήματα που υπάρχουν σε ο,τι αφορά το συντονισμό Κυβέρνησης και Υπουργείου Οικονομικών, στην εφαρμογή πολιτικών. Τι δεν αντιλαμβάνεται ο Πρόεδρος και ποια ανάγκη τον κρατά δέσμιο από το να φέρει τα πάνω- κάτω;

Την περασμένη Δευτέρα, με αφορμή την διπλή αναβάθμιση της Οικονομίας, επισημάναμε την ευκαιρία που ο Νίκος Χριστοδουλίδης έχει για να χτίσει πάνω σε αυτή για ανατροπή της εικόνας του και σημειώναμε πώς ο μοναδικός εχθρός του είναι ο κακός εαυτός του. Το θέμα του ανασχηματισμού, είναι μια ακόμα πρόκληση.

Ε, λοιπόν, ας δείξει ότι μπορεί να κάνει την ανατροπή…