Κάθε μέρα κι ένας από τους νεοσουλτάνους της Άγκυρας διαμηνύει ότι δεν συζητούν τίποτε άλλο παρά μόνο τα δυο κράτη στην Κύπρο. Μετά τον υπ. Εξωτερικών, συνεχίζει ο υπ. Άμυνας.
Παρουσιάζουν τους προϋπολογισμούς τους του 2025 και δεν παραλείπουν τις αναφορές στο Κυπριακό. Απαραίτητη προϋπόθεση για λύση του Κυπριακού είναι η κυριαρχική ισότητα και το ισότιμο διεθνές καθεστώς, δήλωνε χτες ο Γιασάρ Γκιουλέρ. Προχτές τα έλεγε και ο Χακάν Φιντάν. «Συνεχίζουμε τις πρωτοβουλίες μας για την κυριαρχική ισότητα και το ισότιμο διεθνές καθεστώς του τουρκοκυπριακού λαού».
Τι περιμένουν οι ηγέτες μας από την πενταμερή, που αναμένουν με τόση αγωνία δεν γνωρίζουμε. Δεν μας είπαν και ποτέ. Άφησαν να αιωρείται, όπως πάντα, η διαπραγμάτευση ως αυτοσκοπός. Άμα επιστρέψουν στις διαπραγματεύσεις θα είναι ως να δικαιώνεται ο αγώνας τους.
Όπως στην άτυπη πενταμερή της Γενεύης, το 2021, (ήταν και μασκοφόροι λόγω πανδημίας) που νόμιζαν ότι έσπασαν το αδιέξοδο το οποίο ακολούθησε το Κραν Μοντάνα και τελικά πανηγύριζε ο Ερσίν Τατάρ ότι έκανε «ένα ιστορικό βήμα εδώ». Διότι, όπως δήλωνε στο τέλος της διάσκεψης, «για πρώτη φορά στο πλαίσιο των κυπριακών συνομιλιών, καταγράψαμε ότι μπορεί να γίνει μόνιμη και σταθερή συμφωνία με την “Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου”, με βάση την κυριαρχική ισότητα και αποδοχή της πολιτικής ισότητας. Αυτό ήταν μια επιτυχία για εμάς» (29/4/2021).
To «ιστορικό βήμα» ήταν επειδή, όπως έλεγε, κατέθεσαν γραπτώς για πρώτη φορά τη θέση για λύση δυο κρατών και «η διεθνής κοινότητα ήδη συζητεί». Εμείς πήγαμε εκεί και καταθέσαμε προτάσεις για ΜΟΕ. Τις γνωστές για την παράδοση της περίκλειστης Αμμοχώστου υπό τη διοίκηση των Ηνωμένων Εθνών έναντι νομιμοποίησης του παράνομου αεροδρομίου της Τύμπου και του λιμανιού της Αμμοχώστου, επίσης υπό τη διοίκηση των Ηνωμένων Εθνών. Άκρως επικίνδυνες προτάσεις, φυσικά, αλλά αυτά τα σχολιάσαμε σε άλλα άρθρα.
Σήμερα, λοιπόν, συνεχίζουμε στο ίδιο πνεύμα. Είπαμε, στην πενταμερή του 21 έθεσαν γραπτώς τα δύο κράτη και ο Τατάρ δικαιώθηκε, διότι από τότε όντως «η διεθνής κοινότητα ήδη συζητεί». Στη νέα πενταμερή τι να αναμένουμε όταν η άλλη πλευρά επιμένει να διαμηνύει με κάθε τρόπο ότι οι θέσεις της παραμένουν ίδιες; Ποιο θα είναι το επόμενο βήμα; Να μετακινηθεί η πλευρά μας για να υπάρξει κοινό έδαφος και να ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις;
Όταν δηλώνει, για παράδειγμα, ο Γιασάρ Γκιουλέρ ότι «βρισκόμαστε εντός του πεδίου εφαρμογής των Συνθηκών Εγγύησης και Συμμαχίας και υποστηρίζουμε τα νόμιμα συμφέροντα των Κυπρίων αδελφών μας», οι δικοί μας γιατί σιωπούν; Γιατί τους επιτρέπουν να δημιουργούν εντυπώσεις; Για το καλό κλίμα;
Ας ζητήσουν από τον Γκουτέρες να ξαναμελετήσει τις Συνθήκες και να μας πει αν όντως βρίσκονται «εντός του πεδίου εφαρμογής» όσα κάνει η Τουρκία στην Κύπρο επί μισό αιώνα. Διότι, η Τουρκία εγγυήθηκε την ανεξαρτησία και την εδαφική ακεραιότητα της Κύπρου και την «κατάσταση πραγμάτων» όπως καθιερώθηκε με το Σύνταγμα του 1960. Αυτό κάνει με την κατοχή; Με τον εποικισμό; Με την αλλοίωση της ταυτότητας των Τουρκοκυπρίων;
Ας θέσουν και οι δικοί μας μερικά ζητήματα επί της ουσίας παρά να πιπιλούν όλη μέρα τα περί επιστροφής στο δικοινοτικό τραπέζι κι ό,τι θέλουν ας τους σερβίρουν.
……………………………………………………………………………………………………..
ΤΟΥΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΜΟΝΟ
Η ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ!
Ένας στους επτά ασθενείς που εισάγονται σε νοσηλευτήριο στην Κύπρο προσβάλλεται από κάποια ενδονοσοκομειακή λοίμωξη. Στο 50% των ασθενών που υποβάλλονται σε χειρουργικές επεμβάσεις χορηγούνται λανθασμένα αντιβιοτικά για διάστημα μεγαλύτερο της μιας ημέρας.
Αυτό καταγράφεται σε πανευρωπαϊκή μελέτη που δημοσιεύσαμε τη Δευτέρα. Μάλιστα, το ποσοστό αυτό (δηλαδή το 13,8% των νοσηλευόμενων ασθενών), είναι το υψηλότερο που καταγράφηκε μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών που συμμετείχαν στη μελέτη και είναι διπλάσιο από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο (6,3%).
Κατανοητό; Να το ξαναπώ. Μπαίνουμε στα νοσοκομεία μας για να βρούμε την υγεία μας και το 13,8% από εμάς αρπάζουμε κι άλλη αρρώστια από αυτήν που ήδη είχαμε. Και στους μισούς από όσους μπαίνουμε για να εγχείρηση δίνουν λάθος αντιβιοτικά. Και μέχρι να το ανακαλύψουν περνά πάνω από μία μέρα.
Κατά τα άλλα, τους γιατρούς μας του δημοσίου, το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η ασφάλεια των ασθενών. Πότε έκαναν απεργία για την ασφάλεια των ασθενών; Πότε έκαναν οτιδήποτε;
