ΕΠΑΝΗΛΘΑΝ οι συζητήσεις για ενίσχυση και αναβάθμιση των μέτρων για αποτροπή θανατηφόρων δυστυχημάτων. Και οι συζητήσεις αυτές προφανώς και είναι αναγκαίες, αλλά σημασία έχει να μην διεξάγονται μετά από τραγικά συμβάντα.
ΟΛΑ αυτά τα αναφέρουμε μετά τα τέσσερα θανατηφόρα, τα οποία σημειώθηκαν το περασμένο Σαββατοκύριακο. Ένα μαύρο Σαββατοκύριακο, στη διάρκεια του οποίου χάθηκαν τόσο άδικα τέσσερα νέα παιδιά. Και με αυτή τη αφορμή επανέρχονται εξαγγελίες για μέτρα. Και ενισχύονται τα ήδη υφιστάμενα μέτρα, που αφορούν περισσότερο στο να αυξηθούν τα εξώδικα. Ενίσχυση και αύξηση των προστίμων για τις ζώνες, τη μη χρήση κράνους, τη χρήση κινητού. Η επανάληψη των αδικημάτων αυτών, όπως συναφώς αναφέρθηκε, θα οδηγούν σε διπλασιασμό των ποινών. Κι αυτός είναι προφανώς ένας αποτρεπτικός παράγοντας. Αυτό, όμως, δεν αφορά όλους. Κάποιοι οδηγοί δεν φαίνεται να ασχολούνται με τις ποινές και δεν προσαρμόζονται προς τους κανόνες οδικής συμπεριφοράς. Γι αυτό και προκαλούνται, άλλωστε, δυστυχήματα, θανατηφόρα και μη.
ΤΗΝ ίδια ώρα, για να αναδείξουμε και την άλλη διάσταση, που είναι εξίσου σημαντική, είναι ο ρόλος των αρμοδίων, στην προκειμένη περίπτωση της Αστυνομίας. Χωρίς να υποβαθμίζουμε το ρόλο και τη συμβολή της Δύναμης, οφείλουμε να αναφέρουμε και τα εξής σύμφωνα με το ρεπορτάζ του «Φ»: Τις δύο προηγούμενες χρονιές καταγράφονταν αξιόλογα στοιχεία που έδιναν ελπίδες για δραστική μείωση των θανάτων στους δρόμους, φέτος η κατάσταση έχει ξεφύγει. Οι αστυνομικοί της Τροχαίας στους δρόμους είναι είδος προς εξαφάνιση, το σύστημα φωτοεπισήμανσης που έφερε αποτελέσματα στα δύο πρώτα χρόνια λειτουργίας του, τώρα σιγά-σιγά ακυρώνεται με συνεχείς προτάσεις νόμου για μείωση εξωδίκων, αύξηση χρόνου απώλειας άδειας κ.λπ., τα εξώδικα δεν παραλαμβάνονται, ενώ το χειρότερο είναι πως ένας στους τρεις νεκρούς στην άσφαλτο είναι νέα παιδιά κάτω των 25 ετών.
ΕΙΝΑΙ προφανές πως η αστυνομική παρουσία στους δρόμους λειτουργεί αποτρεπτικά. Αυτό κανείς δεν μπορεί να το αμφισβητήσει. Είναι ένα μέτρο, που θα πρέπει να εφαρμόζεται μόνιμα και σταθερά.
ΔΕΝ αναφερόμαστε σε όλα αυτά μόνο μετά από τραγικά συμβάντα. Επαναλαμβάνουμε πολλές φορές ότι τα τροχαία δυστυχήματα είναι ένα πρόβλημα, που θα πρέπει να αντιμετωπιστεί αλλά αυτό στη συνέχεια περνά σε δεύτερη μοίρα.
ΑΝΑΦΕΡΘΗΚΑΜΕ πολλές φορές στην ανάγκη διαμόρφωσης οδικής κουλτούρας. Ίσως αυτό να συνδυασθεί με την λειτουργία σχολής για οδηγούς, αλλά και μια σειρά άλλες ρυθμίσεις, που θα υιοθετηθούν και πρωτίστως θα υλοποιούνται.
