Το μακρινό 1998 όταν οι κότες γεννούσαν χρυσά αυγά, γράφτηκε ένα βιβλίο με τίτλο «Yes madam, sorry madam» για να περιγράψει τις σχέσεις των οικιακών βοηθών από την Ασία και των Κύπριων που τις εργοδοτούσαν. Ήταν περίπου στις αρχές της έλευσης των γυναικών αυτών, όταν υπήρχε μια πολυπληθής μεσαία τάξη που της ήταν απαραίτητη μία βοηθός στο σπίτι διαθέσιμη όλο το 24ώρο. Για τα παιδιά, για τα σκυλιά, για τον κήπο, για να σκουπίζει κάθε πρωί το πεζοδρόμιο, για να πλένει κάθε Σάββατο το αυτοκίνητο, για να σπρώχνει το φορτωμένο αμάξι στην υπεραγορά, αλλά κυρίως ως σύμβολο στάτους. Όλο αυτό το περιέγραψε πολύ καλά ο Νέαρχος Ιωάννου στο βιβλίο του, αρχίζοντας από την ώρα που θα κατέφθανε στο αεροδρόμιο συνεσταλμένη και φοβισμένη η Ασιάτισσα.
Στα χρόνια που μεσολάβησαν οι κότες δεν γεννούσαν πια ούτε χρυσά αλλά ούτε καν κανονικά αυγά. Η μεσαία τάξη διαλύθηκε εις τα εξ ων συνετέθη, αλλά η ανάγκη κάποιος να φροντίζει τους ηλικιωμένους παρέμεινε αφού το κράτος δεν κατάφερε ποτέ να φτιάξει επαρκείς υποδομές φροντίδας. Μόνο που οι γυναίκες από την Ασία δεν είναι πια οι υποτακτικές βοηθοί του «Yes madam, sorry madam». Πολύ εύκολα θα πάρουν ένα βράδυ τη βαλίτσα τους και θα φύγουν από την πίσω πόρτα χωρίς κανένα συναισθηματισμό για τη γιαγιά ή τον παππού που θα εγκαταλείψουν. Χωρίς εξήγηση, χωρίς προειδοποίηση, χωρίς ένα γειά. Γιατί άκουσαν πως στην Ιταλία, την Πορτογαλία και στη Μάλτα πληρώνουν καλύτερα ή γιατί δουλεύοντας από σπίτι σε σπίτι κερδίζεις περισσότερα.
Τρεις χιλιάδες οικιακοί βοηθοί εγκατέλειψαν τα τελευταία χρόνια τα σπίτια στα οποία εργάζονταν, σύμφωνα με στοιχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα. Και ψάχνουμε το λάθος. Τι έχουνε τα έρμα και ψοφάνε, με άλλα λόγια.
Ο μισθός, ανάλογα με τη χώρα προέλευσης, αρχίζει από 315 ευρώ το μήνα και φτάνει τα 420. Συν κοινωνικές ασφαλίσεις από τις οποίες δεν θα επωφεληθεί ποτέ. Κι ο εργοδότης, σύμφωνα με το συμβόλαιο, μπορεί να κάνει αποκοπή ύψους 25% για σκοπούς στέγασης και σίτισης, σε περίπτωση που ο/η εργαζόμενος διαμένει στην οικία του εργοδότη. Από τα 315 μένουν 237. Πολλοί θα πουν δεν το κάνουν. Το συμβόλαιο όμως τους δίνει το δικαίωμα να το κάνουν. Τι έχουνε λοιπόν τα έρμα και ψοφάνε;
Μια χαρά βολευτήκαμε και εμείς και το κράτος με τις υπηρεσίες των γυναικών από την Ασία. Τη στιγμή που τα ιδρύματα για ηλικιωμένους χρεώνουν από 1500 το μήνα και πάνω, μια χαρά τα βολέψαμε με τα 300, 400, 500. Μέχρι που ένα πρωί ανακαλύπτεις πως η βοηθός την έκανε με ελαφρά πηδηματάκια.
