Έπρεπε να πέσουν τα τσιμέντα μετά την ακύρωση βράβευσης του δημοσιογράφου Φάνη Μακρίδη από την Ένωση Αθλητικογράφων Κύπρου. Έπρεπε να γίνει χαμός, να παραιτηθούν όσοι αντιπροσωπεύουν δήθεν τους αθλητικογράφους, να αμφισβητηθεί ακόμα και η ίδια η ΚΟΠ και η ηγεσία της. Έπρεπε να συζητηθεί παντού πως η ΕΑΚ, μετά από πιέσεις της ΚΟΠ και του προέδρου της, αποφάσισε να ακυρώσει τη βράβευση του Φάνη Μακρίδη -από τους πιο έντιμους του χώρου- για τη μακροχρόνια έρευνα που αφορούσε ενδεχόμενο ασυμβίβαστο του Γιώργου Κούμα. Όπως είναι γνωστό, σε όσους δεν έκλειναν τα μάτια, ο πρόεδρος της ΚΟΠ έπαιρνε αποφάσεις για τις ποδοσφαιρικές ομάδες ως «αρμόδιος» και ταυτόχρονα πωλούσε σε αυτές τηλεοπτικό προϊόν ως επιχειρηματίας.
Δυστυχώς, αν και το ζήτημα ήταν εξαιρετικά σοβαρό και επί τούτου εκδόθηκε πόρισμα από ερευνώντες λειτουργούς (τους Ηλία Στεφάνου και Ευθύμιο Ευθυμίου) που διόρισε η Επιτροπή Δεοντολογίας και Προστασίας Αθλητισμού, η υπόθεση κόλλησε, όπως πολλές υποθέσεις σε αυτό τον τόπο. Εξάλλου, για όσους ασχολούνται ελάχιστα με το ποδόσφαιρο, είναι γνωστό πως ο Κούμας, για περίεργους λόγους, παίζει χωρίς αντίπαλο -εντός και εκτός ΚΟΠ- με αποτέλεσμα να μην αμφισβητείται από κανένα παράγοντα εταιρείας ή σωματείου, εκτός από τις έσχατες κατηγορίες του προέδρου της Ομόνοιας.
Αλλά το ζήτημα δεν είναι αυτό στην παρούσα περίπτωση. Το μοντέρνο ποδόσφαιρο δεν είναι αγγελικά πλασμένο ούτε στη μικρή Κύπρο. Πρόκειται για έναν χώρο στον οποίο η δυσωδία κυριαρχεί, η διαπλοκή βασιλεύει, οι παρανομίες παραμένουν ατιμώρητες. Το ζήτημα, πρωτίστως, είναι η ευκολία με την οποία η ΕΑΚ ακύρωσε τη βράβευση του Φάνη, ενός ανθρώπου που διασταυρώνει τις πληροφορίες του σχεδόν εμμονικά και δεν έχει κανένα προσωπικό συμφέρον στα ρεπορτάζ του -ούτε όταν υπηρετούσε την αθλητικογραφία ούτε μετέπειτα, μέχρι σήμερα που ασπρίσαν τα μαλλιά του προσπαθώντας να υπηρετήσει τη διαφάνεια και να καταπολεμήσει ένα διεφθαρμένο σύστημα που απλώνεται παντού.
Διότι, ήταν επίσης γνωστό, ότι αρκετοί στον χώρο της αθλητικογραφίας διατηρούν σχέση αλληλεξάρτησης με τους παράγοντες του ποδοσφαίρου, της ΚΟΠ, των σωματείων, των εταιρειών, αλλά αυτό το γεγονός είναι ανυπόφορο. Η ΕΑΚ, μάλιστα, αποδέχτηκε τη θέση της ΚΟΠ, η οποία αμφισβήτησε το ρεπορτάζ του Φάνη Μακρίδη, δίχως να κάνει τον κόπο να μελετήσει το πόρισμα των ερευνώντων λειτουργών. Και σαν να μην έφτανε αυτό, η Ένωση των Αθλητικογράφων, που έγνοια της έπρεπε να είναι η προστασία των μελών της, μα και της ελευθεροτυπίας γενικότερα, εξέδωσε ανακοίνωση μετά τις αντιδράσεις, μιλώντας για «συνταγματική αρχή περί αθωότητας μέχρι αποδείξεως του εναντίον» και αποδίδοντας την αναστολή της βράβευσης σε θέματα «νομικής φύσεως».
Μπούρδες. Παραμύθια για να αυτοϊκανοποιούνται οι… υπεύθυνοι και να τους χαϊδεύουν τα αφτιά οι παράγοντες της ΚΟΠ. Για την εύνοια της οποίας δεν έπρεπε να κόφτει την ΕΑΚ, που θα βράβευε τον Φάνη Μακρίδη κατόπιν εισήγησης δωδεκαμελούς επιτροπής. Όταν, λοιπόν, η Ένωση Αθλητικογράφων λειτουργεί ως προστάτιδα της ΚΟΠ και του προέδρου της για θέματα διαφθοράς και διαπλοκής, πώς να περιμένει κανείς εξυγίανση στο ποδόσφαιρο, που κατήντησε «γήπεδο» για ξέπλυμα εκατομμυρίων, στέγη για μαφιόζους, προϊόν για μιζαδόρους και απατεώνες;
