«Ο φασισμός ήταν ακόμα παρών, αλλά κρυμμένος μέσα στο κουκούλι του. Προετοίμαζε την αλλαγή του για να εμφανιστεί ξανά με καινούργιο πρόσωπο, μη αναγνωρίσιμο, πιο αξιοσέβαστο, προσαρμοσμένος στις καινούργιες συνθήκες ενός κόσμου ο οποίος έβγαινε από την καταστροφή που ο ίδιος ο φασισμός είχε προκαλέσει» – Πρίμο Λέβι, Εάν αυτό είναι ο άνθρωπος.
Την κάτωθι απάντηση δεν την οφείλουμε στον πρέσβη του Ισραήλ, προσωπικά. Ούτε στον πρέσβη της Παλαιστίνης, Αμπντάλα Ατάρι. Όσοι μας γνωρίζουν -ένας από τους οποίους δεν είναι προφανώς ο Ορεν Ανολίκ- γνωρίζουν και την άποψή μας για τους… αντιπροσώπους. Ιδιαίτερα αυτούς που αλλάζουν «κοστούμι» και προσωπείο ανάλογα με τον συνομιλητή τους. Η κάτωθι απάντηση οφείλεται στην ανθρωπότητα, οφείλεται στη Γάζα, στη Τζενίν, στη Ραμάλλα που περπατήσαμε και αισθανθήκαμε τον πόνο της, στην Ιερουσαλήμ. Οφείλεται στην Κερύνεια, στη Μόρφου, στην Αμμόχωστο. Οφείλεται, όμως, και στις κοπέλες του Άουσβιτς, του Νταχάου, του Μαουτχάουζεν, του Μπέλσεν, για τις οποίες γράφτηκε -από τους Ιάκωβο Καμπανέλλη και Μίκη Θεοδωράκη- η πιο συγκλονιστική μπαλάντα. Και πολύ αμφιβάλλουμε αν γνωρίζουν εκείνο το «Άσμα ασμάτων» οι σκληροί διπλωμάτες που υπηρετούν το Ισραήλ και απαιτούν κάποιου είδους προσκύνημα από τους δημοσιογράφους και τις κοινωνίες των χωρών που τους φιλοξενούν.
Δυστυχώς, ο πρέσβης του Ισραήλ συνήθισε τους τεμενάδες εδώ στην Κύπρο, ένεκα και της ιστορικής συγκυρίας που απομακρύνει την Άγκυρα από το Τελ Αβίβ και το αντίστροφο. Συνήθισε να δίνει γραμμή σε δικούς του πληρεξούσιους και ένα δικό μας σχόλιο (100 λέξεων) τον έκανε… Τούρκο, σε βαθμό που «υποχρεώθηκε» να απωλέσει τους διπλωματικούς ελιγμούς του και να εκχυδαΐσει την όποια συζήτηση. Μας αποκάλεσε «πληρεξούσιους» του Παλαιστίνιου πρέσβη, ισχυριζόμενος ότι αυτός μας τροφοδότησε για όσα συνέβησαν στην έκθεση «Κύπρος 1974: Η μνήμη είναι η μόνη πατρίδα της ανθρωπότητας», μας κατηγόρησε για «εμπάθεια» προς το Ισραήλ και πάνω απ’ όλα, κατήγγειλε τον Παλαιστίνιο πρέσβη για έκφραση «στρεβλού πολιτικού λόγου».
Μα ο κ. Ατάρι -και αυτό το μάθαμε από τρίτους- δεν αναφέρθηκε σε καμιά πολιτική συνθήκη ούτε ανταπάντησε στην αντίδραση του κ. Ανολίκ. Σημείωσε, απλώς, την ομοιότητα των φωτογραφιών της τουρκικής εισβολής με τις σημερινές φωτογραφίες της Γάζας, της Τζενίν, της Ραμάλλα. Σημείωσε ότι παιδιά δολοφονούνται σωρηδόν και σήμερα, όπως δολοφονούνταν στην Κύπρο πριν μισό αιώνα. Κι αν ο πρέσβης του Ισραήλ εξεμάνη, αρνούμενος δήθεν να κάνει «πολιτική συζήτηση» και χαρακτηρίζοντας προσβλητικά «ανεπίτρεπτη» τη στάση του πρέσβη της Παλαιστίνης, η ιστορία δεν αλλάζει και η Παλαιστίνη του 2024 είναι η Κύπρος του 1974.
Θα μπορούσε, γράφει ο πρέσβης στην απάντησή του, να κάνει παραλληλισμούς μεταξύ των αποτρόπαιων εκτελέσεων Ελληνοκυπρίων αμάχων από Τούρκους στρατιώτες το 1974 και των θηριωδιών που διέπραξε η Χαμάς εναντίον Ισραηλινών πολιτών, θα μπορούσε να επισημάνει «την τραγική ομοιότητα μεταξύ των αγνοουμένων της Κύπρου και των Ισραηλινών ομήρων που κρατούνται στη Γάζα από τους τρομοκράτες». Μα αν το έκανε αυτό, θα όφειλε, ως συνεπής διπλωμάτης, να αναγνωρίσει πως τις όντως αδιανόητες θηριωδίες της Χαμάς ακολούθησε η θηριωδία του Ισραήλ και του στρατού του στη Γάζα, οι εκατόμβες νεκρών Παλαιστινίων αμάχων, οι θάνατοι ακόμα και ομήρων από τα τυφλά πυρά της ισραηλινής αεράμυνας. Θα όφειλε να αναγνωρίσει πως η γενοκτονία που διαπράττει το Ισραήλ σε όλα τα ιστορικά εδάφη της Παλαιστίνης, θυμίζουν όσα διέπραξε η Τουρκία εκείνο το καλοκαίρι.
Επαναλαμβάνουμε: Το ζήτημα δεν είναι προσωπικό, έστω κι αν προσπαθεί να το μετατρέψει σε κάτι τέτοιο ο πρέσβης του Ισραήλ. Ο οποίος πριν χάσει τον χρόνο του με την απάντησή του, όφειλε να σκεφτεί αν μας αγγίζουν οι ισχυρισμοί του περί εμπάθειας και πληρεξουσίας. Δεν ήξερε. Δεν ρώταγε αν μας κινητοποιεί ο κ. Ατάρι, κάποια «εμπάθεια» ή η έγνοια μας για τον παλαιστινιακό λαό, η τραγωδία του οποίου θυμίζει τον δικό μας; Δεν ρώτησε ποια είναι η αντίληψή μας, από πού προερχόμαστε, αν μας ενδιαφέρουν τα συμφέροντα μπροστά σε μια τόσο μεγάλη σφαγή, την ευθύνη της οποίας φέρει αποκλειστικά το Ισραήλ; Τι νόμιζε; Πως οφείλουμε να καταπιούμε όλοι εδώ, στην τουρκοκρατούμενη Κύπρο, τα εγκλήματα πολέμου της χώρας του, επειδή υπάρχουν διαπλεκόμενα συμφέροντα;
alekos.mich@gmail.com
