Γράφω το κείμενο αυτό, Παρασκευή μεσημέρι, λίγη ώρα αφ’ ότου παρακολούθησα τις δηλώσεις των Υπουργών Εξωτερικών Ελλάδος και Τουρκίας, εδώ στην Αθήνα. Γιατί κάνω αυτήν την εισαγωγή; Διότι συνήθως, μετά από τέτοιες συναντήσεις, κάνεις μια διαβούλευση με τους συναδέλφους σου που καλύπτουν το ίδιο θέμα, το συζητάς και με τον εαυτό σου, αφήνεις κάποιον εύλογο χρόνο για να σιτέψει το πράγμα, και έπειτα στρώνεσαι στο γράψιμο. Έχοντας τώρα μπροστά μου τις χειρόγραφες σημειώσεις που κράτησα, με την δική μου, αλλόκοτη στενογραφία, κάθομαι να μεταφέρω σε σας (άσχετα εάν θα με διαβάσετε μεθαύριο Κυριακή), τα όσα ξεχώρισα. Φρέσκα-φρέσκα, κατευθείαν από τον φούρνο!
1. Κατ’ αρχάς, ό,τι οι επαφές μεταξύ των δύο πλευρών αποκτούν πλέον μια κανονικότητα, όπως είπε ο Γεραπετρίτης. Για να συμπληρώσει ό Φιντάν (στην δική του τοποθέτηση, κατόπιν) ότι οι σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών, «προχωρούν σε μια θετική κατεύθυνση». Ενδεικτικά δε, αναφέρθηκε στο εμπόριο, στην οικονομία, στον τουρισμό, στις επικοινωνίες.
2. Στα πιο επίμαχα θέματα, «καταβάλουμε προσπάθεια να κατανοήσουμε ο ένας τα προβλήματα του άλλου, στην δύσκολη αυτήν γεωγραφία», είπε ο κ. Φιντάν, που έλεγε περίπου τα ίδια πράγματα με τον Γεραπετρίτη, αλλά με πολύ λιγότερα λόγια. «Μπορούμε να τα βρούμε μεταξύ μας – πρόσθεσε -με μια προοπτική win-win». Και η ατάκα του που «έγραψε» ήταν «Την αιώνια γειτονιά μας πρέπει να την ενισχύσουμε με αιώνια φιλία».
3. Όμως, ενώ ο Γεραπετρίτης αναφέρθηκε σε «μια αξιόλογη προσπάθεια» οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας και των θαλασσίων ορίων στο Αιγαίο και στην νοτιοανατυολική Μεσόγειο, κάνοντας μάλιστα λόγο για «ειλικρινή προσέγγιση σε ένα δύσκολο θέμα», ο Τούρκος ομότιμός του, το έθεσε σε ένα δικό του πλαίσιο. «Δεν πρέπει να περιοριστούμε μόνο στα θέματα της υφαλοκρηπίδας», είπε. «Πρέπει να δούμε ολιστικά όλα τα προβλήματα στο Αιγαίο». Για να καταλήξει ότι η Τουρκία υποστηρίζει «δίκαιο διαμοιρασμό στο Ανατολικό Αιγαίο». Όλο!
4. Ξέρουμε, όσοι ζούμε από κοντά και επί χρόνια το διπλωματικό ρεπορτάζ, ότι εκείνα που ανακοινώνονται μετά από συναντήσεις κορυφής, ιδίως όταν υπάρχουν τα λεγόμενα «δύσκολα θέματα», έχουν προσυμφωνηθεί. Το Κυπριακό, είναι ένα από αυτά. Ασφαλώς και ετέθη από την ελληνική πλευρά. Ασφαλώς και τοποθετήθηκε και ο φιλοξενούμενος. Στις δηλώσεις μετά, μόνο ο Γεραπετρίτης αναφέρθηκε στο Κυπριακό, επαναλαμβάνοντας την πάγια θέση, βασισμένη σταθερά στα ψηφίσματα και στις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, για διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία. Και κατέληξε με την γνωστή … ελπίδα, «για έναρξη ενός βιώσιμου διαλόγου».
5. «Σε έναν κόσμο γεμάτο διχασμούς, μια ενωμένη ευρωπαϊκή Κύπρος, πέρα από τις συνθήκες ευημερίας που θα δημιουργούσε για τους πολίτες της, θα αποτελούσε ένα εξαιρετικά σημαντικό οικουμενικό σύμβολο.», υπογράμμισε.
6. Όσο μιλούσε ο Έλληνας Υπουργός για την Κύπρο, πρόσεχα συνεχώς την έκφραση στο πρόσωπο του κ. Φιντάν, και ομολογώ πως τον θαύμασα ως διπλωμάτη. Ήταν ίδια, από την αρχή ως το τέλος. Ούτε ψυχρή, ούτε θερμή. Μόνο όταν ολοκληρώθηκε η συνέντευξη, οι δύο άνδρες έσφιξαν τα χέρια, με τον Τούρκο Υπουργό να χαμογελά πιο ζεστά από τον Έλληνα…
7. Ο κ. Φιντάν, τέλος, προφανώς δεν αναφέρθηκε στον πόλεμο στην Μέση Ανατολή, κι ας του υπενθύμισε πρωτύτερα ο κ. Γεραπετρίτης, επισημαίνοντας μάλιστα με ποιους είναι η Ελλάδα. Με το Ισραήλ, βεβαίως, μη παραλείποντας, ταυτόχρονα, να αναφερθεί και στην ανάγκη να σταματήσουν τα κτυπήματα εναντίον του άμαχου πληθυσμού.
8. Φεύγω από την ενημέρωση, χωρίς να έχω μάθει κάτι καινούργιο. Έχοντας, όμως, αισθανθεί κάτι νέο!…
Υ.Γ.: Όπως βλέπετε και στην φωτογραφία, ο Έλληνας Υπουργός έχει πίσω του δύο σημαίες: την Ελληνική, και της ΕΕ. Ο Φιντάν, μόνο της Τουρκίας. Μια δυνατή σημειολογία…
