Τώρα να δεις που θα ξεκινήσουν να διαμαρτύρονται οι γνωστοί ζηλωτές γιατί επιμένει ο Χριστοδουλίδης να μην ανοίγει οδόφραγμα στη Μια Μηλιά. Γιατί επιμένει να απαιτεί να ανοίξει ταυτόχρονα και το Πυρόι ή τα Κόκκινα. Μπορεί να ξεκίνησαν ήδη, δεν τους παρακολουθώ πλέον, τους βαρέθηκα. Μην πω τους σιχάθηκα, που θα είναι πιο ακριβές αλλά δεν είναι πολιτικά ορθό. Τέτοιοι γελοίοι γίναμε, όμως.

Να σκεφτείς, διάβαζα χτες αρθρογράφο να κατακεραυνώνει όσους  υποστηρίζουν διαπραγματεύσεις εντός του πλαισίου του ΟΗΕ με το επιχείρημα  ότι μέχρι το 2017 η Τουρκία και ο Ερντογάν και οι Τουρκοκύπριοι ήθελαν «με τα μπούνια» λύση εντός του πλαισίου του ΟΗΕ κι εμείς δεν θέλαμε. Και ο Γενικός Γραμματέας του ΑΚΕΛ, Στέφανος Στεφάνου, πήγε στα κατεχόμενα και είχε συνάντηση με αντιπροσωπεία του Κόμματος Κοινοτικής Δημοκρατίας και δήλωνε ότι «τα δύο κόμματα μοιράζονται το ίδιο όραμα για τη λύση του Κυπριακού, μία λύση που να εδράζεται στη συμφωνημένη λύση της διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα».

Μα, να μην αντιλαμβανόμαστε ότι δεν θα επιβιώσουμε οι Ελληνοκύπριοι (ούτε οι Τουρκοκύπριοι, εννοείται) στην πατρίδα μας αν συνεχίσουμε έτσι; Να κάνουμε πως δεν καταλαβαίνουμε; Να κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας; Από τη μια ότι η Τουρκία και ο Ερντογάν ήθελαν λύση εντός του πλαισίου του ΟΗΕ, και να προπαγανδίζουμε υπέρ τους, υπέρ αυτών που θέλουν να μας εξοντώσουν, χωρίς να μας ενδιαφέρει ποια συστατικά έβαζαν σε αυτή τη λύση. Ποια στοιχεία έβαζαν ώστε να μετατρέπεται η Κύπρος τουρκικό προτεκτοράτο. Ώστε η Τουρκία να ελέγχει, να διαφεντεύει την Κύπρο στους αιώνες των αιώνων και με τη δική μας θέληση και έγκριση.

Από την άλλη, να δηλώνουν (να διαδίδουν, καλύτερα) κοτζάμ κομματικοί αρχηγοί (κι άλλοι, όχι μόνο ο Στεφάνου), ότι έχουμε «το ίδιο όραμα για τη λύση», χωρίς να μας ενδιαφέρει ότι στο όραμα όλων ή σχεδόν όλων των τουρκοκυπριακών κομμάτων, βρίσκεται σε περίοπτη θέση η μόνιμη παρουσία της Τουρκίας στον τόπο μας, η μόνιμη ομηρία της πατρίδας μας. Ποιο κόμμα, που έχει το ίδιο όραμα για τη λύση με το ΑΚΕΛ, υποστήριξε ποτέ να σιχτιριστεί από την Κύπρο η Τουρκία και ο κατοχικός στρατός και οι εγγυήσεις; Ποιο, κύριε Στεφάνου;

Φτάσαμε στη Μια Μηλιά τώρα. Να ανοίξει οδόφραγμα για αυτοκίνητα. Επειδή θέλουν οι Τούρκοι να στήσουν τις δουλειές τους στην απ΄ εκεί πλευρά και να στέλνουν τα εμπορεύματά τους στην απ΄ εδώ.

Μέχρι τον Ιούνιο μας είχαν στείλει  προϊόντα αξίας οκτώ εκατομμυρίων ευρώ. Τώρα που θα κλείσει ο χρόνος θα είναι διπλάσια. Ε, ταλαιπωρούνται να περνούν όλα από τον Άγιο Δομέτιο. Να ανοίξει και η Μια Μηλιά να ανθίσει κι άλλο το εμπόριο, να μην νιώθουν απομονωμένοι και οι αδελφοί μας στα κατεχόμενα.

Κάποιοι τους λένε ακόμα «το σύνοικο στοιχείο». Το άκουσα πρόσφατα από τηλεόραση. Σύνοικο στοιχείο, όπως παλιά που συγκατοικούσαμε. Και δεν πειράζει που τώρα έχουμε ανάμεσά μας έναν ξένο στρατό και χιλιόμετρα νεκρής ζώνης για να κατοικά ο καθένας στο κομμάτι του επί μισό αιώνα.

Σύντομα, λοιπόν, θα δούμε και διαδηλώσεις. Όπως τότε στη Δερύνεια. Γιατί να θέτει όρους η ελληνοκυπριακή πλευρά; Γιατί να θέλει να ανοίξει και το Πυρόι ή τα Κόκκινα να διευκολυνθούν και οι Ελληνοκύπριοι απομονωμένοι; Να ανοίξει πάραυτα η Μια Μηλιά, να διευκολύνει τους απομονωμένους Τουρκοκύπριους, τους επιχειρηματίες Τούρκους, το κατοχικό καθεστώς και τους χαζοχαρούμενους Ελληνοκύπριους, που σκέφτονται πως αφού δεν φεύγει ο κατοχικός στρατός ας σκεπαστεί κάτω από το αλισβερίσι να μην φαίνεται.

Κι ας είναι αυτό η λύση του Κυπριακού. Διότι αυτό είναι, μην κοροϊδευόμαστε. Λύση τουρκικών προδιαγραφών. Λύση ντε γιούρε διχοτόμησης. Κι ας βάζει η πολιτική των οδοφραγμάτων στο χρονοντούλαπο της ιστορίας την ουσία του προβλήματός μας. Την κατοχή, την τουρκική βουλιμία, την προσφυγιά μας, τις περιουσίες μας, τις εκκλησίες μας, τα κοιμητήρια των παππούδων μας. Ας βάζει στην άκρη την τρομοκρατία των γεωργών μας στη Δένεια. Ας βάζει στην άκρη τις συνθήκες των εγκλωβισμένων μαθητών μας και την δαμόκλειο σπάθη στα κεφάλια τους. Ας μοιραστούμε και το όραμα της Τουρκίας για την πατρίδα μας.