ΤΟ 1940, οι απανταχού Έλληνες επέδειξαν αγωνιστικότητα και αποφασιστικότητα, για να προασπίσουν την εδαφική ακεραιότητα και την ελευθερία της πατρίδας τους. Στάθηκαν απέναντι στον πανίσχυρο κατακτητή με περισσό θάρρος και δεν αποδέχθηκαν να συμβιβαστούν και να παραδοθούν.
ΤΙΜΟΥΜΕ σήμερα την επέτειο θέλοντας να στείλουμε το ξεκάθαρο μήνυμα ότι οφείλουμε να ακολουθήσουμε και εμείς τα βήματα της γενιάς του έπους του 40. Και η καλύτερη τιμή είναι να επιδείξουμε αποφασιστικότητα για αντιμετώπιση του εχθρού, της κατοχικής Τουρκίας, έχοντας ως μοναδικό στόχο την ανατροπή των κατοχικών δεδομένων.
ΣΥΧΝΑ- πυκνά λέγεται πως σήμερα σε σχέση με τότε είναι άλλες, διαφορετικές οι αξίες και οι προτεραιότητες της κοινωνίας. Τούτο συνιστά μια πραγματικότητα καθώς όλα αλλάζουν, βελτιώνονται ( όχι πάντα) με κάποιον τρόπο. Αλλάζουν συνήθειες και προσεγγίσεις. Την ίδια ώρα, όμως, οφείλουμε να τονίσουμε με έμφαση πως μια είναι η ελευθερία και η εθνική αξιοπρέπεια. Είναι η ίδια διαχρονικά και δεν αλλάζει με τις εποχές και τις διαφορετικές προτεραιότητες.
ΤΟ 1940, οι Έλληνες στάθηκαν απέναντι στον πανίσχυρο κατακτητή με περισσό θάρρος και αποφασιστικότητα. Δεν αποδέχθηκαν να συμβιβαστούν με τον κατακτητή, να παραδοθούν, να ζήσουν στην «κανονικότητα» της κατοχής. Να αποδεχθούν παράνομα και παράλογα τετελεσμένα. Αυτή η στάση, στάση αξιοπρέπειας δεν μπορεί παρά να είναι ένα συνεχές μήνυμα που σήμερα είναι επίκαιρο παρά ποτέ.
ΣΗΜΕΡΑ, λοιπόν, τιμούμε την επέτειο του «ΟΧΙ», το μεγάλο έπος των Ελλήνων. Τον μεγάλο αγώνα κατά του ναζισμού, της επεκτατικής πολιτικής της χιτλερικής Γερμανίας. Δίπλα στους συμπατριώτες μας της μητροπολιτικής Ελλάδος πολέμησαν και οι Έλληνες της Κύπρου και πλήρωσαν κι αυτοί με αίμα. Επιστρατεύθηκαν από την αποικιακή δύναμη για να πολεμήσουν κατά του ναζισμού, αλλά και για τη δική τους ελευθερία, για την εθνική ολοκλήρωση.
ΤΟ μήνυμα διαχρονικό και πάντα επίκαιρο: Οφειλόμενη τιμή σε όσους έπεσαν για την ελευθερία είναι να συνεχιστεί ο αγώνας για ελευθερία και εθνική ανεξαρτησία. Είναι η οφειλόμενη τιμή στους αγωνιστές του 1821, του 1940, του 1955, του 1974. Είναι υποχρέωση στις επόμενες γενιές, που πρέπει να ζήσουν ελεύθερες κα με ασφάλεια. Αυτά είναι μονόδρομος. Είναι το χρέος προς την πατρίδα και την ανθρωπότητα.
Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ, οφείλουμε τούτο να το υπενθυμίζουμε, έχει ένα καθήκον, μια υποχρέωση σήμερα: Να αρθούν τα κατοχικά δεδομένα στην Κύπρο, να αποχωρήσει από το νησί η Τουρκία.
