Με επιφύλαξη, αλλά και με ελπίδα, ξεχωρίζω ως σημαντική είδηση των ημερών, ό,τι στην σύνοδο των κρατών-μελών της BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Νότια Αφρική), που φιλοξενεί ο Βλαντιμίρ Πούτιν στη πόλη Καζάν, στη νοτιοδυτική Ρωσία, στις όχθες των ποταμών Βόλγα και Καζάνκα, οι πιο δυνατές φωνές εκεί ήρθαν από την Κίνα και την Ινδία, που αποτελούν μαζί το περίπου 37% του παγκόσμιου πληθυσμού. Οι δύο αυτές χώρες, κάνουν έκκληση στον Πούτιν να σταματήσει τον πόλεμο στην Ουκρανία και να πάει σε διαπραγμάτευση για ειρήνη.
Η διαπραγμάτευση δεν θα είναι εύκολη. Γιατί το σημείο εκκίνησης για τον Ρώσο πρόεδρο συμπυκνώνεται σε μια φράση, που περίπου θα λέει «εντάξει, κατάπαυση του πυρός, σταματά ο πόλεμος, αλλά όσα εδάφη κατέκτησα, είναι δικά μας, δεν τα δίνω πίσω». Προφανώς, αυτό δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό από την άλλη πλευρά. Η οποία με την καθοδήγηση και τη συμπαράσταση των δυτικών συμμάχων, θα καθίσει σε διαπραγμάτευση και μάλλον , σύμφωνα με τις πληροφορίες μας, θα συμβιβαστεί «κάπου στην μέση».
Δίκαιο δεν θα είναι, θα πει κάποιος. Και ορθώς. Δυστυχώς. Διαφορετικά, όπως καλά ξέρουμε από την εμπειρία μιας άλλης χώρας, που επίσης υπέστη εισβολή και κατοχή, ο συμβιβασμός είναι προτιμότερος από το «Όχι». Μπορεί οι Παπαφλέσσες, που ευδοκιμούν πλέον στα λημέρια μας, να πιστεύουν ότι «πάλι με χρόνους και καιρούς, πάλι δικά μας θα ’ναι», αλλά δεν λένε, ούτε και το σκέφτονται καν, ότι μπορεί όχι δικά μας να μην είναι πάλι, αλλά να χάσουμε και ακόμα περισσότερα…
Εδώ πάλι, στη Μητέρα Πατρίδα, κολυμπάμε στα απόνερα της προχθεσινής, μεγάλης συζήτησης στην Βουλή, που είχε καλές και κακές στιγμές, οπωσδήποτε όμως και ενδιαφέρον. Το ρεζουμέ πάντως, όπως το συνοψίζει στο Protagon ο πολιτικός συντάκτης, Άγγελος Κωβαίος, είναι ότι την Τετάρτη στη Βουλή έπεσαν και τα προσχήματα μεταξύ Μητσοτάκη και Σαμαρά. Ο πρωθυπουργός έκανε έναν σκόπιμο και βαρύ υπαινιγμό για τον «πρώην» και τα πρόσφατα χαμόγελά του με τον Νίκο Παππά και εκείνος έσπευσε να απαντήσει με εκτενή και επιθετική διαρροή. Η (επεισοδιακή) συνέχεια λίαν προσεχώς.
Ο Σαμαράς έχει ανοίξει κανονικό μέτωπο κατά του Μητσοτάκη, διεκδικώντας, όπως έκανε και παλιότερα, το πατριωτικό και το τουρκοφαγικό κομμάτι της παράταξης. Επί του παρόντος, εκφράζεται περισσότερο μέσω «κύκλων», παρά ευθέως. Έτσι, αποκτήσαμε πια καινούργια «πολιτικά προσωπεία» στη Νέα Δημοκρατία, τα οποία ακούνε στο όνομα «κύκλοι του Σαμαρά». Το έργο το έχουμε ξαναδεί και το πληρώσαμε ακριβά…
Με ρωτούν πολλοί φίλοι από την Κύπρο «τι λένε στην Ελλάδα για τον Φειδία;». «Ευτυχώς εδώ, δεν ασχολείται κανείς μαζί του. Έχουμε σοβαρότερα πράγματα να κάνουμε», απαντώ ξερά!
Και εάν, από την άλλη, θέλουμε να ξεφύγουμε λίγο από τα της δύσκολης καθημερινότητάς μας και να διασκεδάσουμε λιγάκι, έχουμε θαυμάσιες και καλύτερες από τον Φειδία επιθεωρήσεις εδώ στην Αθήνα τούτον τον χειμώνα. Κοπιάστε!
Εν όψει δε του 3ήμερου της 28ης Οκτωβρίου που πέφτει Δευτέρα, και πιντώνουμε ωραιότατα και το Σαββατοκύριακο, προβλέπεται η έξοδος των μυρίων! Η δική μας, μικρή αλλά υπέροχη παρέα θα κατευθυνθεί προς το πανέμορφο και ιστορικό Ναύπλιο, την πρώτη πρωτεύουσα της Ελεύθερης Ελλάδος. Σε όσα εστιατόρια και ταβέρνες τηλεφωνήσαμε να κρατήσουμε τραπέζι, εισπράξαμε την ίδια απάντηση «είμαστε ρεζερβέ»!
Δεν πτοούμεθα. Θα βρούμε κάτι. Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει! Τουλάχιστον όχι από πείνα, που σάρωνε εκείνα τα χρόνια της Κατοχής…
Εικονογράφηση, ένα από τα ωραιότερα έργα του Καντίνσκι
