Είπαν να κάνουν νομοθεσία για να προστατεύσουν τα θύματα των fake news, την μάστιγα του διαδικτύου, και βρήκαν τρόπο να ελέγξουν πλαγίως τους δημοσιογράφους. Έστησαν νομοθεσία, εισαγγελείς και βουλευτές, που μετατρέπει το αστικό αδίκημα του λιβέλου σε ποινικό αδίκημα.
Εμφάνισαν ξαφνικά κάποιες νομοθετικές πρόνοιες οι οποίες ουσιαστικά ποινικοποιούν την ελευθερία του λόγου, και τη γελοιογραφία ακόμα. Στο όνομα της προστασίας από τις ψευδείς ειδήσεις του διαδικτύου, «έμπηξαν» αίφνης και από το πουθενά άρθρα τα οποία προνοούν ποινές φυλάκισης για όποιον επιθυμούν να καταδιώξουν οι εισαγγελείς, οι υπουργοί, οι βουλευτές… Δηλαδή για όποιον τους είναι ενοχλητικός και θέλουν να του κλείσουν το στόμα.
Τα γράφαμε τον Ιούλιο αυτά, όταν τα συζητούσαν στην Επιτροπή Νομικών της Βουλής. Και ο πρόεδρος της Επιτροπής, Νίκος Τορναρίτης, έκανε δημοσιογραφικές διασκέψεις για να εξηγήσει ότι «θα οδηγήσουμε στην Ολομέλεια ένα πλήρες κείμενο το οποίο θα υπερασπίζεται την ελευθερία του λόγου, την ελευθερία της άποψης, το δημοσιογραφικό λειτούργημα και το δημοσιογραφικό απόρρητο», αλλά «θα υπερασπίζεται και όλους τους αδύναμους συμπολίτες μας από όλους εκείνους που απειλούν και που υβρίζουν τους πολίτες. (…) Δεν υπάρχει κανένας που θα με σταματήσει εμένα προσωπικά και τον ΔΗΣΥ να υπερασπιστούμε αυτούς τους πολίτες».
Η μέθη της εξουσίας δεν τους αφήνει προσγειωμένους. Νομίζουν πως μπορούν να ταΐζουν όλο τον κόσμο με κουτόχορτο διότι νιώθουν εξυπνότεροι όλων. Διαβάζαμε τι έγραψαν στους νόμους που ετοίμασαν, αλλά ήθελαν να μας πείσουν πως δεν ξέρουμε να διαβάζουμε, άλλα εννοούν, τα κάνουν όλα για το καλό μας, για το καλό της κοινωνίας και «δεν υπάρχει κανένας που θα τους σταματήσει».
Ευτυχώς η Ειρήνη Χαραλαμπίδου ως αντιπρόεδρος της ΚΣ ΟΑΣΕ, δεν αρκέστηκε στις υποσχέσεις τους και ζήτησε νομική γνωμάτευση από το Γραφείο Δημοκρατικών Θεσμών και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΑΣΕ και από το Γραφείο Ελευθερίας του Τύπου του ΟΑΣΕ. Μπράβο της. Διότι πλέον μπορούμε να έχουμε πιο εμπεριστατωμένες γνώμες και από τις δικές μας αλλά και από των βουλευτών, των υπουργών και των εισαγγελέων. Να έχουμε γνώμες που αφορούν και άλλα κράτη, όχι μόνο το χωρκό μας.
Πήρε χτες τις απαντήσεις του ΟΑΣΕ, η Ειρήνη. Και ελπίζουμε να τις μελετήσουν προσεκτικά οι «δικοί μας». Διότι, είναι καταπελτικές για όσα επιχειρούν να κάνουν. Τους καλεί να επανεξετάσουν όλα τα σχετικά άρθρα που προτάθηκαν και συζητούνται (Σεπτέμβριο θα πάει στην Ολομέλεια, έλεγε ο Τορναρίτης, αλλά δεν πήγε) και τους εξηγούν ότι διεθνείς ανθρωπιστικοί οργανισμοί, συμπεριλαμβανομένου του εκπροσώπου του ΟΑΣΕ για την ελευθερία των ΜΜΕ και του ODIHR, «έχοντας υπόψη την αρνητική επίδραση που μπορεί να έχουν οι νόμοι που ποινικοποιούν τη δυσφήμηση στην ελευθερία της έκφρασης», καλούν τα κράτη να καταργήσουν τις νομοθεσίες που προβλέπουν ποινικές κυρώσεις για τη δυσφήμηση. Αλλά, το δικό μας κράτος (κυβέρνηση και βουλή) αντί να καταργήσει είναι έτοιμο να δημιουργήσει νέες νομοθεσίες με ποινικές κυρώσεις.
«Υπάρχει ο κίνδυνος», λέει ο ΟΑΣΕ, «ότι οι νόμοι που ποινικοποιούν τη δυσφήμηση μπορεί να χρησιμοποιηθούν εναντίον δημοσιογράφων, πολιτικών αντιπάλων, υπερασπιστών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και άλλων που ασκούν κριτική στους κυβερνητικούς αξιωματούχους και πολιτικές».
Εδώ «δεν υπάρχει ο κίνδυνος», είναι δεδομένος ο κίνδυνος, διότι σε αυτό ακριβώς αποσκοπούν οι συγκεκριμένες νομοθεσίες. Να χρησιμοποιηθούν εναντίον δημοσιογράφων, πολιτικών αντιπάλων και άλλων που ασκούν κριτική. Και, επιπλέον, ξέρετε ποιος θα αποφασίζει; Ο Γενικός Εισαγγελέας. Προνοείται (99Η) ότι: «Ποινική δίωξη για αδίκημα δυνάμει των άρθρων 99ΣΤ και 99Ζ ασκείται μόνο από τον Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας ή κατόπιν έγκρισής του». Τα 99ΣΤ και 99Ζ είναι αυτά που τους λέει ο ΟΑΣΕ ότι πρέπει να αποσυρθούν ή να επανεξεταστούν πλήρως.
Τους εξηγεί ακόμα, η γνωμάτευση, ότι «οι ανακριβείς πληροφορίες δεν είναι πάντα επιβλαβείς, και μόνο η ζημιά που φτάνει σε ένα ορισμένο βαθμό σοβαρότητας μπορεί να δικαιολογήσει ορισμένες μορφές κρατικής παρέμβασης», αλλά «οι κρατικές αντιδράσεις σε τέτοια φαινόμενα πρέπει να σέβονται το δικαίωμα στην ελευθερία γνώμης και έκφρασης».
Ελπίζω να μελετήσουν και τις 38 σελίδες της γνωμάτευσης και να μην συνεχίσουν να κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν.
