Τελικά, είναι γεγονός. Ξεκίνησε η προεκλογική για τις προεδρικές του 2028. Η Αννίτα Δημητρίου δηλώνει παρούσα. Διότι, όπως ανακοίνωσε, «οφείλουμε στις δύσκολες στιγμές να δηλώνουμε το παρών μας». Το δήλωσε και έσωσε τον τόπο από τα χέρια του Ζαχαρία Κουλία. Ο οποίος είναι σίγουρο ότι κάθεται σε μια γωνιά και κάμνει χάζι.
Ακόμα και ένα τόσο σοβαρό ζήτημα, όπως η κρίση των θεσμών, η απόλυση του Γενικού Ελεγκτή που προκάλεσε την οργή των πολιτών, μπορεί με μια δήλωση να μετατραπεί σε ανέκδοτο.
Ο Κουλίας ως ανέκδοτο το είπε πως θα διορίσει Γενικό Ελεγκτή, δεν το εννοούσε, ήθελε να κάνει λίγη φασαρία. Αλλά, όταν το άρπαξαν οι δημοσιογράφοι και τον ρωτούσαν διαπίστωσε ότι η πρωινή ατάκα που έριξε μόλις ξύπνησε το πρωί του Σαββάτου κάνει χαμό. Κι έτσι το συνέχισε από διάφορες εκπομπές, ειδήσεις, τηλεοράσεις…
Ακόμα και ο τρόπος που το έλεγε έδειχνε ότι ήταν ανέκδοτο: «Την Τετάρτη 12.20 αναλαμβάνω προεδρεύων, 12.21 θα διορίσω Γενικό Ελεγκτή». Είπε μάλιστα πως ξέρει και ποιον θα διορίσει: θα είναι κάποιος από την Ελεγκτική Υπηρεσία. Ενώ χθες αποκαλύφθηκε ότι ρώτησε τον Στέλιο Πλατή, που δεν είναι της Ελεγκτικής, και αυτός αποδέχτηκε. Αλλά, το άρθρο 115 του Συντάγματος λέει ότι «ο γενικός ελεγκτής και ο βοηθός γενικού ελεγκτού είναι μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι της Δημοκρατίας και δεν αποχωρούσι της υπηρεσίας». Ο Πλατής τι σχέση έχει;
Δηλαδή, κουβέντα να γίνεται. Πανηγύρια. Δεν θα το έκανε ο Κουλίας, αλλά το έθεσε με ένα ακραίο σενάριο και ανέδειξε ότι η κρίση μπορεί να γιγαντωθεί και να τα διαλύσει όλα όταν δεν υπάρχει ηγέτης να την διαχειριστεί και να την εκτονώσει.
Έπιασε το νόημα η Αννίτα Δημητρίου και έκανε προεδρική παρέμβαση. Για να βάλει τα πράματα στη θέση τους. Ποια πράματα; Μα, πήρε τη σκυτάλη για να αναδείξει ότι σταθερή αξία της χώρας είναι η ίδια και όχι αυτός που απουσιάζει «στις δύσκολες στιγμές», δηλαδή, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. «Υπό τις δεδομένες περιστάσεις αποφάσισα να ακυρώσω το προγραμματισμένο ταξίδι μου στη Μάλτα, μεταξύ 25ης και 27ης Σεπτεμβρίου 2024», διότι «οφείλουμε στις δύσκολες στιγμές να δηλώνουμε το παρών μας. Αυτή τη στιγμή επιβάλλεται να διασφαλίσουμε την ομαλότητα και τη σταθερότητα στον τόπο μας, η οποία πλήττεται από δημόσιες δηλώσεις».
Έσωσε την κατάσταση, δεν λέω. Απέτρεψε η «μία κρίση να γεννάει άλλη κρίση». Η ίδια προσωπικά ως Πρόεδρος της Βουλής, αλλά και ως αρχηγός κόμματος. Κυρίως, όμως, άδειασε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και την κυβέρνηση, η οποία μπροστά στο ενδεχόμενο «μία κρίση να γεννάει άλλη κρίση», που θα γινόταν πραγματικότητα αν ο Κουλίας πραγματοποιούσε την απειλή του, άφησε τον αναπληρωτή κυβερνητικό εκπρόσωπο να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά. Μια χαρά εκπροσώπησε την κυβέρνηση και τον Πρόεδρο ο Γιάννης Αντωνίου, αλλά και μια χαρά αξιοποίησε το κενό η Αννίτα Δημητρίου για να τονίσει τη σωτήρια παρέμβασή της. Η οποία, ας σημειωθεί, δεν έγινε σε συνεννόηση με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας!
Είμαστε, λοιπόν, για τα πανηγύρια ή δεν είμαστε; Με περικεφαλαία, όχι αστεία! Διότι όλα αυτά συμβαίνουν την ώρα που βράζει η κοινωνία από τον τρόπο που εκπαραθυρώθηκε ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης και είναι στην κορύφωσή της η απογοήτευση των πολιτών για τη λειτουργία των θεσμών. Την ώρα που η δημόσια συζήτηση θέτει ένα σοβαρότατο ζήτημα -περί διαφθοράς, ελέγχου, Ανωτάτου Δικαστηρίου- η πολιτική ζωή στρέφει τη συζήτηση σε άλλα, σε αυτά που την ενδιαφέρουν και μπορεί να τα διαχειριστεί. Εκλογές και προσωπικές ατζέντες. Όλα τα άλλα δεν την αφορούν.
Υ.Γ. Τις τελευταίες μέρες ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης άκουσε τόσα πολλά και από όλους σχεδόν, για το πόσο σπουδαίος ήταν, πόσο σημαντικός στον πόλεμο κατά της διαφθοράς, όσα δεν άκουσε στα δέκα χρόνια που ήταν Ελεγκτής. Τελικά, η ιστορία θα γράψει ότι αποδεδειγμένα πολεμούσε τη διαφθορά, αλλά την πολεμούσε με ανάρμοστο τρόπο και ανάρμοστο ύφος. Αλήθεια, υπάρχει αρμόζων τρόπος να πολεμήσεις τη διαφθορά;
