«ΠΡΟΣ την Διεθνή Κοινότητα, και ιδίως προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, πρέπει να καταστεί σαφές, από πλευράς Ελλάδας και Κύπρου, ότι δεν συγχωρείται άλλη ανοχή της τουρκικής κατοχής στην Κύπρο, και μάλιστα ύστερα από πενήντα ολόκληρα χρόνια.  Και αυτή η μη ανοχή πρέπει να γίνει πράξη και με αυστηρές κυρώσεις εις βάρος της Τουρκίας». 

ΑΥΤΑ ανέφερε ο τέως Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, σε τηλεοπτική συνέντευξή του (τηλεόραση OPEN), παραπέμποντας και στο δικαίωμα του βέτο στην Ε.Ε.

ΣΕ σχέση με την ευρωπαϊκή στάση ο τέως Πρόεδρος επισήμανε πως «ας αναλογισθούμε ότι ορθώς επιβλήθηκαν  -και θα εξακολουθήσουν να επιβάλλονται όσο συνεχίζεται-  αυστηρές κυρώσεις εις βάρος της Ρωσίας για την βάρβαρη εισβολή της στην Ουκρανία».   Είναι όμως αδιανόητο, ανέφερε, να μην ισχύει, ιδίως από πλευράς Ευρωπαϊκής Ένωσης, το ίδιο για την Κύπρο, πλήρες κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του «στενού πυρήνα» της, της Ευρωζώνης. 

ΓΙΑ χρόνια υπήρχε μια λανθασμένη παραδοχή: Αυτό που επικρατεί, εκείνο που επιβάλλεται στο τέλος είναι το «δίκαιο» του ισχυρού. Και όσοι αποδέχονται ασυζητητί, ως δεδομένο, αυτή τη λογική, στο τέλος πάντα προσαρμόζονται και προς τις υποδείξεις των ισχυρών. Λάθος! Όπως συναφώς αναφέρει και ο κ. Παυλόπουλος η Τουρκία «σέβεται» και υπολογίζει διεθνώς μόνον εκείνους που, έχοντας το Διεθνές και το Ευρωπαϊκό Δίκαιο- για τα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως η Ελλάδα και η Κύπρος- με το μέρος τους, δείχνουν αποφασισμένοι ν’ αποτρέψουν, με κάθε νόμιμο μέσο, στην πράξη τις απειλές της γνωρίζοντας και την «θρασύδειλη» λογική της.

ΚΙ αυτό προφανώς για να γίνει χρειάζεται μια ολοκληρωμένη πολιτική αντιμετώπισης του τουρκικού επεκτατισμού. Μια επιθετική πολιτική αποτροπής, που θα περιλαμβάνει και καρότο και μαστίγιο. Γιατί η πολιτική του κατευνασμού, την οποία κάποιοι έχουν κάνει σημαία, το μόνο που καταφέρνει είναι να αποθρασύνει την κατοχική δύναμη.

ΕΛΛΑΔΑ και Κύπρος δεν έχουν άλλη επιλογή παρά να αντιμετωπίσουν από κοινού τους τουρκικούς σχεδιασμούς. Αυτό μπορεί να γίνει με διπλωματικές πρωτοβουλίες στην Ε.Ε. κι αλλού και παράλληλα με ενίσχυση, αναβάθμιση της αμυντικής ικανότητας και των δυο κρατών.  Και με την ευκαιρία να επαναλάβουμε τη σημασία του Δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου, το οποίο είναι χρήσιμο αλλά και αναγκαίο και για τα δυο κράτη.

ΘΑ το επαναλάβουμε για μια ακόμη φορά: Η Τουρκία αντιμετωπίζει ενιαία, Ελλάδα και Κύπρο, ως εκ τούτου ενιαία θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε την κατοχική δύναμη.