Από το 2017 που ο Εμανουέλ Μακρόν ανέβηκε στην εξουσία ο «νεανισμός» στη Γαλλία έγινε μόδα.
Ο 47χρονος τότε πρόεδρος επεδίωξε να πείσει πως ήταν η ενσάρκωση της ανανέωσης στη γαλλική πολιτική σκηνή. Αποκορύφωμα ήταν ο διορισμός του 34χρονου Γκαμπριέλ Ατάλ στη θέση του πρωθυπουργού πριν από έξι μήνες.
Το πείραμα της νεανικότητας κατέρρευσε μετά τις ευρωεκλογές του περασμένου Ιουνίου και την αψυχολόγητη ενέργεια του Γάλλου προέδρου να προκηρύξει βουλευτικές εκλογές, μια κίνηση που έκανε τη γαλλική πολιτική ζωή να μοιάζει με παιδική ζωή νηπιαγωγείου. «Έγιναν πρωτάκουστα πράγματα. Και όλα ξεκίνησαν από τον Εμανουέλ Μακρόν. Δεν είχε λόγο, χάσαμε χρόνο και χρήματα αλλά και οι πολιτικοί έχασαν αξιοπιστία γιατί οι περισσότεροι φέρθηκαν τραγικά όταν μύρισαν εξουσία», είπε ένας πρώην σύμβουλος του πρώην πρωθυπουργού, Φρανσουά Ολάντ.
Τα κάστανα από τη φωτιά κλήθηκε να τα βγάλει ο Μισιέλ Μπαρνιέ. Ένας πολιτικός με διπλάσια σχεδόν χρόνια από τον προκάτοχό του και που το κυριότερο δεν τον εξέλεξε ο γαλλικός λαός. Η επιλογή αυτή δεν ενθουσίασε κανένα, πόσο μάλλον την αριστερά που ετοιμάζει να καταθέσει πρόταση μομφής εναντίον του.
Ο Μισιέλ Μπαρνιέ χαίρει ιδιαίτερης εκτίμησης, καθώς έφερε εις πέρας εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης τις δύσκολες διαπραγματεύσεις για το Brexit. Έχει τη φήμη ανθρώπου που ακούει και που λαμβάνει υπόψη του τους άλλους, και που αναζητά συναινετικές λύσεις.
Από τους διαδρόμους των Βρυξελλών, όμως, μέχρι με το πρωθυπουργικό γραφείο στο Παρίσι η απόσταση είναι μεγάλη. Είναι πιθανόν, οι σκληροτράχηλοι Βρετανοί διαπραγματευτές που είχε τότε απέναντί του να αποδειχτούν εύκολη υπόθεση σε σχέση με τη Μαρίν Λεπέν και τον Ζακ Λιν Μελανσόν που θα βρει στη γαλλική εθνοσυνέλευση.
Η θητεία του έχει ήδη ναρκοθετηθεί, καθώς πρέπει να βρίσκει ισορροπίες σε ένα κοινοβούλιο, που στην ουσία είναι τριχοτομημένο. Ο Μισιέλ Μπαρνιέ βρίσκεται στο επίκεντρο ενός βαθιά διχασμένου πολιτικού τοπίου, με πολιτικούς καθόλου διατεθειμένους να κάνουν υποχωρήσεις, αλλά αντίθετα να του προκαλέσουν όσο περισσότερα προβλήματα γίνεται.
Τα ζητήματα που έχει μπροστά του είναι καυτά, από την κατάθεση του προϋπολογισμού για το 2025, εν μέσω φόβων για μέτρα λιτότητας και συγκρούσεων για το έλλειμμα με την ΕΕ, μέχρι το μεταναστευτικό ή την κρίση του κόστους ζωής. Η στάση αναμονής που καταγράφεται τώρα από τα πολιτικά κόμματα, ίσως απλά να είναι η ηρεμία πριν από την καταιγίδα.
Ο ίδιος ο Μισιέλ Μπαρνιέ κατά τη διάρκεια των συνομιλιών για το Brexit, είπε ότι το ρολόι μετράει αντίστροφα και ο χρόνος τελειώνει. Πολύ πιθανόν αυτό να ισχύει τώρα και για την πρωθυπουργική του θητεία.
